حمیدرضا صدر | تو خودت مقدمه فوتبال ملی ایران بودی

به گزارش طرفداری، دکتر حمیدرضا صدر در مقدمه کتاب یک قرن فوتبال ملی، متنی شیوا نوشته و درباره فقر تاریخ نگاری در ورزش ایران سخن گفته بود.

این کتاب در سال ۱۳۹۶ به قلم مهدی حدادپور، نگارنده سطور، منتشر شده و به مرور چهره های ماندگار فوتبال ملی، مربیان فوتبال ملی و روزشمار فوتبال ملی می پردازد.

مقدمه این کتاب به قلم ۲ عزیز درگذشته به رشته تحریر در آمده است، مرحوم جعفر کاشانی فوتبالیست سابق تیم ملی و پرسپولیس و مدیران شایسته فوتبال ایران که در مهر ماه سال ۱۳۹۸ درگذشت و دکتر حمیدرضا صدر عزیز که دیروز در ۶۵ سالگی درگذشت.

دکتر صدر در مقدمه ای پر مهر کتاب یک قرن فوتبال ملی نگارنده را مورد محبت خویش قرار می دهد که نشان از روح بزرگ و روحیه بزرگمنش او دارد. کتاب یک قرن فوتبال ملی

او در مقدمه این کتاب نوشته است:

فوتبال ایران مبتلا به فقر تاریخ نگاری

فوتبال ایران مسیر طولانی و پر فراز ونشیبی را پیموده است؛ مسیری طی شده در طوفان حوادث بزرگ اجتماعی و سیاسی و فرهنگی. از سال ۱۲۸۸ که بریتانیایی ها به خاطر نفت به ایران روی آوردند و در اواخر عصر قاجار، پدیده ای به عنوان فوتبال را به ایرانیان معرفی کردند، بیش از یک قرن سپری شده است. با این حال هر بار پای گذشته فوتبال ایران به میدان شده است، دست ها خالی مانده است و پرسش ها بی پاسخ. منابع منابع بر جای مانده، کم شمارو دسترسی ها به آن دشوار است. نشانی از اطلاعات آماری نیست و نمی توان اعداد و ارقام و تاریخ هایی اعتماد کرد که بر زبان ها جاری می شود. فوتبال ایران به “فقر تاریخ نگاری” مبتلاست؛ بی نشان از تاریخی که هم باید ناظر بر ثبت رخدادهای گذشته باشد و هم معطوف به مطالعه وبررسی آنها.

جزییات دیدار های تیم ملی از عصر پهلوی تا کنون ترتیب مدونی ندارد و نمی توان به تحلیل آنها دست زد. افزون بر این نمی توان دستاوردهای مربیان خارجی آن زمان مانند ژوزف مساروش و ایگورنتو و فرانک اوفارل را زیر ذره بین برد، جزییات آنچه رایکف در باشگاه تاج وآلن راجرز در پرسپولیس انجام دادند، ثبت نشده است. در ایران تاریخچه باشگاه داری قلمرو ناشناخته ای است: اینکه باشگاه ها را چگونه و چه کسانی و با چه امکاناتی بنیان نهادند؟ دستاوردها و نتایجشان چه بود؟ چرا و چگونه از بین رفتند؟ نمی دانیم باشگاه”تهرانجوان” و “شعاع” چگونه زاده و چرا محو شدند؟ انحلال باشگاه شاهین به عنوان یکی از مهم ترین رخدادهای تاریخ ورزش ایران؛ همچنان در پرده ای از ابهام قرار دارد؛ حتی جزییات آنچه در دوران پس از انقلاب در فوتبال ایران روی داده مانند ظهور و سقوط باشگاه هایی همچون بانک تجارت و بهمن ثبت نشده و گذر زمان بر آن ها خاک فراموشی پاشیده است. بازیکنان پر شماری آمده ورفته اند ومربیان و مدیران فراوانی سکان فوتبال را در دست گرفته و آن را هدایت کرده اند؛ ولیس بیشترشان در دل تاریخ دفن شده اند واز قاب اشاره های گذرا بیرون نزده اند.

با این وصف از دل آن فقر تاریخ نگاری، محققی برخاسته و نقش “تاریخ نگار فوتبال ایران” را برعهده گرفته است؛ نقشی دشوار و پیچیده و بی اعتنا به مادی گرایی دوران؛ نقشی صیقل گرفته در دوران هجوم نشریه ها و تارنماهای ورزشی؛ نقشی برای جلو رفتن در هزار توی فوتبال با روشن کردن دالان های تاریکش. او عاشقانه منابع و مآخذ و اطلاعات و آمار فوتبال ایران را طبقه بندی کرده است. این محقق مهدی حدادپور است. آرزو می کنم او صدسال عمر کند. جمع کند و بنویسد و اسناد گرانبهایش را برای آیندگان به یادگار بگذارد. می توانم تصور کنم صد سال بعد مشتاقان تحقیق و مکاشفه فوتبال ایران با چه شوقی نوشته ها و سندهای به یادگا مانده او را دوره می کنند وبا چه شوقی نوشته ها و سند های به یادگار مانده از او را دوره می کنند و با تکیه بر آن ها جلو می روند. سایه اش مستدام باد و قلمش پایدار

یاد دکتر صدر عزیز را گرامی می داریم و بسان استاد می نویسیم که خوانندگان مطالبش و بینندگان تحلیل هایش در آینده با شوقی تمام و ذوقی بسیار، می خوانند و می بینند و از ذات فوتبال لذت خواهند برد، سایه ات آسمانی و قلمت جاویدان استاد.

بیشتر بخوانید:

حمیدرضا صدر؛ مُرده آن است که نامش به نکویی نبرند