استراتژی یحیی گل محمدی در قبال مسئله مالکیت توپ چیست؟

همه از علاقه یحیی گل محمدی و کادرش به بازی مالکانه اطلاع دارند. او حتی زمانی که شهرخودرو را هدایت می‌کرد با وجود مهره‌های ضعیف‌تر نسبت به پرسپولیس دنبال فوتبال مالکانه بود و اتفاقاً حتی در آن تیم نیز از این حیث پیشرفت خوبی داشت.

یحیی گل محمدی این مدل بازی را در پرسپولیس هم بسط داد اما شرایط بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا با لیگ برتر تفاوت دارد و هرگز نمی‌توانید آنطور که مقابل السد و النصر بازی می‌کنید با نفت مسجدسلیمان و شهرخودرو هم بازی کنید و توپ را در اختیار داشته باشید. با وجود این پرسپولیس در بازی‌های منطقه غرب با ثبت رکورد ۶/۵۸ درصد مالکیت توپ به طور متوسط در هر بازی در این آیتم دوم بود که حالا با کامل شدن بازی‌های شرق احتمالاً این رتبه بین تمام تیم‌ها پایین‌تر خواهد آمد.

از سوی دیگر اولسان هیوندای نیز تیمی است که به بازی مالکانه علاقه دارد و تعدد پاس‌های آنها و دقت‌شان در پاس‌ها آمار ۵۷ درصد مالکیت توپ به طور متوسط در هر بازی آسیایی‌شان را ثبت کرده که بسیار به پرسپولیس نزدیک است.اولسان در بازی یک‌چهارم نهایی مقابل بیجینگ گوان چین از این حیث عملکرد ضعیفی داشت و تنها ۴/۳۷ درصد زمان بازی توپ را در اختیار داشت در حالی که این آمار در دیدار نیمه‌نهایی مقابل ویسل کوبه به ۶۳/۶۱ درصد رسید که البته حاکی از تفاوت‌های دو حریف این تیم در مراحل مختلف بود.

حالا پرسش بزرگ درباره استراتژی یحیی گل محمدی در فینال و مقابل اولسان این است که آیا او مثل بازی با السد توپ را به حریف کره‌ای می‌دهد یا سعی می‌کند با بازی مالکانه فوتبال تیمش را به حریف خود تحمیل کند؟پرسپولیس مقابل السد تنها ۴۱ درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت اما با استفاده از حملات غیرکلاسیک چند موقعیت ساخت و در نهایت با یک ضربه ایستگاهی برنده شد اما در آن مسابقه امیری، پهلوان و مهم‌تر از همه آل‌کثیر مهره‌هایی ارزشمند برای به نتیجه رسیدن از این حربه بودند که هیچ‌کدام در فینال حضور نخواهند داشت.