فینال آسیا برای بازیکنان پرسپولیس؛ راه صد ساله در یک روز!

محمدحسن انصاری‌فرد اگرچه دو دوره ناموفق در مدیریت باشگاه پرسپولیس داشت اما نامش به عنوان زننده گل قهرمانی آسیا در تاریخ این باشگاه ثبت شده. نام ابراهیم اسدی برای سرخ ها با یک قهرمانی دراماتیک سال ۱۳۸۱ گره خورده. سپهر حیدری اگرچه سال ها در پرسپولیس بود اما همچنان با گل دقیقه ۹۶ به سپاهان شناخته می‌شود و درباره ایمون زاید نیز این الگو برقرار است. بازیکن ایرلندی که اگر هت‌تریک در دربی ۷۴ نبود، بعید است که اصلا فرصت چندانی برای نمایش توانایی هایش پیدا می‌کرد، چه برسد به این که با اختلاف محبوب ترین خارجی تاریخ سرخ ها لقب گیرد.

حالا آیا قرار است نفر جدیدی به این فهرست اضافه شود و سال های آینده یکی از شاگردان یحیی گل‌محمدی، به عنوان زننده گل پیروزی در فینال لیگ قهرمانان آسیا خوانده شود؟ البته که این گل، شاید مهم تر از تمام گل های تاریخ پرسپولیس نیز خواهد بود و این بازیکن را احتمالا تا چندین سال دست نیافتنی و تا چندین دهه ماندگار خواهد کرد.

اما فقط گلزنی نیست که می‌ماند؛ علیرضا بیرانوند با سیو تاریخی ضربه سر ژاوی اذهان عمومی را تسخیر کرده و پیش از او محسن خلیلی با ارسال سانتر منجر به گل سپهر حیدری، در قامت گلساز قهرمانی (علاوه بر آقای گل) نامیده می‌شد. در واقع مقصود این است که بازی هایی مثل فینال لیگ قهرمانان آسیا مسابقاتی هستند کم نظیر که تا حالا تنها کمتر از ۴۰ بازیکن پرسپولیس فرصت نقش آفرینی در آن را داشته‌اند.

در کنار این که ممکن است نام یک بازیکن به نیکی در تاریخ ماندگار شود، به همان مقدار از دست دادن یک موقعیت یا هر اتفاق دیگری احتمال دارد اثر منفی در رزومه این بازیکن بگذارد. بنابراین هر گونه تک روی و تلاش برای گلزنی فردی هم شاید کاملا نتیجه عکس بدهد.

شاگردان یحیی گل‌محمدی که این نکات را احتمالا از سرمربی خود نیز شنیده‌اند، به خوبی باید بر آن ها واقف باشند و ارزش این مسابقه را بدانند. هرچند که حساسیت بی‌جا ممکن است به ضرر قرمزپوشان تمام شود اما بی گمان این یک بازی حساس، مهم و تاریخی است که بیش از هرچیز، تمرکز بازیکنان را می‌طلبد.