پرسپولیس سکاندار تحول جام 

یکم- فرض کنیم ضربه سر آلکثیر، توپ را وارد دروازه السد نمی‌کرد، فرض کنیم پرسپولیس در روزی که میتوانست ۳ گل بزند، به تیم ژاوی میباخت! در این‌صورت -با فرض باخت پرسپولیس- نظر شما چه میبود؟ باخت پرسپولیس را عمده میکردید و از خجالت یحیی گل‌محمدی که تیم قرمز‌پوش را متحول کرده، درمیآمدید یا تفاوت‌های ایجاد شده را به دیده تحسین و تأیید نگاه می‌کردید و برای او و مردانش کمال احترام را مثل امروز که برده است، قائل می‌شدید؟ فوتبال ما، باید تکلیف مواردی چند را با خودش روشن کند، یکی هم همین نکته را که فقط نتیجه مهم است یا زیبایی هم اهمیت خاص خودش را دارد! یا حریف را دنبال خود کشیدن هم هنر است!
فعلاً پرسپولیس یک تیم چندبُعدی را میماند که جواب هر خواست و هر توقعی را میدهد! تیمی که قادر است هم خوب بازی کند و هم خوب نتیجه بگیرد! پرسپولیس، مقابل السد کاری کرد که مسابق‌های بالاتر از کلاس فوتبال آسیایی را ببینیم! فوتبالی که نظیرش را در لالیگا میتوان دید! پرسپولیس با مربی ایرانی و بازیکنان ایرانی و با وجود نابرخورداری از سخت‌افزار‌های نو، کاری میکند کارستان!

زشت و زیبای استقلال
دوم- در فوتبال ایرانی ما که خودویژگی‌های منحصربه‌فردی هم دارد، خبر‌هایی در حال بروز و پدیدار شدن است! از بازی‌های همه‌فن حریف پرسپولیس که بگذریم، از زشت و زیبای استقلال که با تأمل و دقت عبور کنیم و از نشانه‌های عاقلانگی و تن دادن به تغییرات بنیانی در سپاهان که میتوان بروزش را مژده داد، اتفاقات دیگری هم در حال پدید آمدن است! اتفاقاتی که گویی، ربطی به فدراسیون فوتبال ندارد! اتفاقاتی که گویا رخ دادن و رخ ندادنش، برای فدراسیون علیالسویه است! فدراسیونی که روحیه خسته‌ها و بریده‌ها و منفعل‌ها را دارد!
در این میان، تراکتور هنوز معلوم نیست تدابیرش چگونه به ثمر خواهد نشست و فولاد اهواز که مثل آب زیرکاه، زیرکانه و دور از چشم همه جلو میآید! خبر‌های ناشی از بیخبری هم داریم، از نفت آبادان، از نفت مسجدسلیمان و از مس رفسنجان و گلگهر سیرجان که گویا هنوز هم به همان راهی میرود که دست‌کم سال پیش نتیجه‌ای به‌بار نیاورد! پروس‌های که پرسپولیس را با حریفان قدر کمتری روبه‌رو میکند!

جا زدن سعادتمند
سوم- ناگهان یک مدیر که همه ایراد میگیرند – و به حق و به جا هم- که اهل این دایره نیست، سکوت حاکم بر فوتبال را میشکند! بازی‌های استقلال در لیگ آسیا، تضادی داشت با آنچه که اینان می‌خواستند و توقعش را داشتند! دعوا‌های درون‌تیمی مزید بر علت شد و سعادتمند یک‌باره، برخلاف رویه مدیران نامدیر عملی کرد! سعادتمند لاپوشانی نکرد! خود را به ندیدن و نشنیدن هم نزد! سعادتمند هم دید و هم شنید! سعادتمند هم گفت و هم وعده داد که باز هم خواهد گفت! سعادتمند، دست در لانه زنبور کرد!
استقلال را در هنگامه بازی‌ها با حریفان آسیایی، دیدیم که بازی‌هایش زشت و زیبا را تداعی میکند، ولی «زشت زیبا» بگیر و نگیر دارد! وقتی گرفت، شاهکار با الاهلی را به‌جا گذارد، ۳-۰ استقلال! وقتی نگرفت، موجب باختن به باختاکور شد! زیبا مثل الاهلی، زشت مثل پاختاکور! و سعادتمند در این بارهها، حرف‌ها زد! حرف‌هایی از لزوم رعایت اصول بازیکنی و اصول مربیگری و اصول مدیریتی!
سعادتمند، جا خورده است! یکه خورده است! باور ندارد، ناباور است هنوز! میگویند «یک دست صدا ندارد» ولی دارد! حالا دیگر دارد!

نوبت تحول
چهارم- خبر ندادن، خبرنگاری نیست! خبر‌های اصلکاری را ندیدن و باخبر نشدن هم مدیریت نیست! یا زنگی زنگ باید بود و یا رومی روم باید شد! هم کوسه و هم ریش پهن نمیشود! سیاست هم از توبره و هم از آخور، کار‌ها را خراب میکند!
استقلال این بار میخواهد تا آخرش پیش برود! سعادتمند نمیخواهد به وظیفهاش و با مأموریتش- اداره تیم استقلال- بیمهری و کم‌توجهی کند! در استقلال خبر‌هایی هست! نه شما و نه من، نه ما و نه دیگران، استقلال به دست خودش میخواهد مشکلزدایی کند! استقلال به پای خودش برای نبردی که سال‌ها پیش باید شروع می‌شد، به میدان آمده!
و استقلال یک راه پیش‌روی خود قرار داده: … یا موفق میشود … و فقط موفق میشود، یا ندارد!
بازی‌های قشنگ پرسپولیس، مربیگری شسته، رفته یحیی و سبک و سیاق اداره این تیم که چهار سال پی‌درپی فوتبال ایران را فتح کرد، کار خودش را کرده است! رقبا هم دست به‌کارند!