تراکتور و جامی که خیلی دور نیست

 تراکتور یک پای فینال جام حذفی است و این بدین معنی است که برای فتح جام قهرمانی نیمی از راه را طی کرده؛ البته سرخپوشان دیار آذربایجان در یکی، دو فصل اخیر برای قهرمانی در لیگ برتر خیلی تلاش کردند و هفته‌های متمادی یکی از مدعیان بودند، اما سر بزنگاه کم آوردند تا جایی که حتی شانس حضور در لیگ قهرمانان آسیا را هم از دست دادند.

واقعیت این است که تراکتور از یک تاکتیک مهم غافل شده؛ اینکه می‌تواند با نمایش خوبی که در زمین داشته باشد شرایط را به سود خود و حتی پیش‌بینی‌ها در این زمینه را تغییر دهد. به یاد داریم در پایان دربی یحیی گل‌محمدی مدعی شد دست‌هایی در کار بود که پرسپولیس برنده این دیدار نشود! این در حالی بود که پرسپولیس تا ثانیه‌های پایانی بازی برنده این دیدار بود و اگر ضربه محمد دانشگر تبدیل به گل نمی‌شد این حرف تبدیل به یکی از حرف‌های خنده‌دار می‌شد. واقعیت این است که این دست از حرف‌ها در فوتبال منسوخ شده، همانند سیستم ۲-۵-۳ و تراکتور می‌تواند رؤیای خود را محقق کند به شرطی که به این حرف‌ها فکر نکند.

بازی با استقلال یک بزنگاه جدید برای تراکتور و استفاده از تجربیات گذشته بهترین راهکار برای پیروزی در این دیدار است. تراکتور در یکی، دو فصل اخیر اینقدر جام از دست داده که برای تصاحب جام نیاز به تجربه جدید نداشته باشد. تراکتور به همان اندازه که استقلال برای خودش شانس قهرمانی متصور است می‌تواند سودای فتح جام داشته باشد و به یقین این موضوع با نمایشی که تیم در زمین خواهد داشت محقق خواهد شد، نه مصاحبه‌های پیش از بازی. مصاحبه‌های بعد از بازی نیز نمی‌تواند ناکامی احتمالی در این بازی را جبران کند؛ هر چند شکست تراکتور یا استقلال در این بازی ناکامی نیست، تنها از دست دادن یک جام است. به این خاطر که هر دو تیم جزو تیم‌های خوب و پرمهره کشور به حساب می‌آیند. به واقع در مصاف دو مدعی شکست یکی از تیم‌ها چیز عجیبی نیست.

تراکتور در این بازی هر قدر ساده فوتبال کند و در یک کلام فوتبال کند شانس بیشتری برای پیروزی خواهد داشت. این بازی نیاز به اجرای ایده جدید از سوی تراکتور دارد؛ ایده‌ای که می‌گوید برای فتح جام باید بهترین نمایش را در زمین داشت.