مجیدی یا سعادتمند ؛ قهر، استعفا و دلخوری به نفع چه کسی شد؟

مربیگری فقط به کت و شلوار پوشیدن و دست به سینه ایستادن لب خط هنگام مسابقات نیست. یک مربی همان طور که فرهاد مجیدی در دربی حذفی در نقش خود فرو رفت و یحیی گل محمدی در همین بازی با حضور تیمی که هر لحظه می خواست نتیجه بازی را برگرداند تلاش می کرد، نقش های متعددی را ایفا می کند. روز دربی باور کردیم استقلال صاحب یک مربی جوان و مسلط به کار شده است اما ساعاتی نگذشت که با یک استعفای عجیب در فضای مجازی همه چیز به هم ریخت.
راستی فرهاد مجیدی که در قالب یک مربی به خوبی وظایفش را انجام می داد از این استعفای مصلحتی در اینستاگرام به دنبال چه اهدافی بود؛ تنبیه اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل؟ اعتراض به سفر – به تعبیر او- بی موقع آقای مدیر به اروپا یا طنازی برای هواداران استقلال که امروز، فرد دیگری را به جز مجیدی در فینال جام حذفی روی نیمکت ندارند؟
او به کدامیک این از این اهدافی که دنبالش بود رسید؟
سرمربی استقلال حتی اگر طی یک عملیات دقیق ریاضی با محاسبات خودش هم وارد عمل می شد نمی توانست معادلات را اینقدر بد به هم بریزد. او بد بازی کرد، بی موقع تر از سفر سعادتمند به ایتالیا در فضای مجازی استعفا کرد و تیمش که قدرت اتکای بازیکنانش به او بود را برای چند روزی تنها گذاشت.
تنش ها و پچ پچ هایی که بازیکنان جوان پس از این استعفا کردند، آیا در نهایت به سود استقلال شد؟ ما می گوییم حتی این آشتی کنان مصلحت جویانه با وساطت وریا غفوری و مجید نامجو مطلق، زیبایی های دربی حذفی را به بازی های کودکانه ای تشبیه کرد که مناسب مربیان حرفه ای نیست.
نه فقط استعفای مجیدی که پست اینستاگرامی یحیی گل محمدی هم به شدت احساساتی بود و در فوتبال حرفه ای، این قبیل حرکات را به بازی مردان بزرگ تشبیه نمی کنند.
هر اتفاق بدی که در فینال حذفی رخ بدهد، خود فرهاد مجیدی هم می داند که مقصرش چه کسی است؛ پس بازی پرمخاطره ای که او پس از برد مقابل پرسپولیس تجربه کرد، در صورت رخ دادن هر اتفاقی در جام حذفی برای سرمربی فعلی استقلال مقرون به صرفه نخواهد بود!

خبرورزشی