خداحافظی با احمدرضا عابدزاده ؛ تلخ و دور از تصور!

یک سال آخر دوران ورزشی احمدرضا عابدزاده متفاوت تر از همیشه پیش رفت. سنگربان محبوب و البته مصدوم پرسپولیس در اولین دیدار فصل مقابل سایپا در ترکیب اصلی قرمزپوشان قرار گرفت و در ادامه به صورت یکی در میان وظیفه حراست از دروازه پرسپولیس را بر عهده داشت.

در ماه شهریور و پیش از اعزام تیم ملی ایران به جام ملت های آسیا ۲۰۰۰ در لبنان، نمایش های درخشان عابدزاده باعث شد بسیاری از هواداران و مطبوعات خواهان بازگشت او بعد از دو سال به دروازه تیم ملی و حضور او در لیست ایران برای شرکت در جام ملت های آسیا شوند.

جلال طالبی، سرمربی وقت تیم ملی ایران در ابتدا روی خوشی به بازگشت احمدرضا عابدزاده نشان نداد، اما در نهایت قرار شد او برای یک دوره به اردوی تیم ملی دعوت شده و آمادگی اش مورد سنجش قرار گیرد. طبق ادعای خود عابدزاده، او علیرغم مصدومیت از نظر فنی و جسمانی نمایش درخشانی در اردو نشان داده و به همین دلیل قرار شد در جریان یک دیدار دوستانه در قطر مقابل تیم ملی این کشور، عابدزاده دو سال و نیم بعد از آخرین حضور مقابل آلمان در جام جهانی، دوباره در ترکیب قرار گیرد.

اما به دلایلی عجیب که هنوز هم حداقل برای انظار عموم در هاله ای از ابهام قرار دارد، احمدرضا عابدزاده حتی یک دقیقه نیز در ترکیب تیم ملی مقابل قطر قرار نگرفت و شهریور ۷۹ آخرین حضور رسمی او در تیم ملی البته بدون قرار گرفتن در ترکیب لقب گرفت.

در اواخر ماه آبان و در روز بازی مقابل پاس بود که احمدرضا عابدزاده اعلام کرد در تاریخ ۳۰ دی و در چارچوب رقابت هایی به نام جام تمدن ها، از دنیای فوتبال خداحافظی کند. در سال ۱۳۷۹ به هواداران فوتبال وعده داده شود تورنمنتی به نام جام تمدن ها برگزار خواهد شد و عابدزاده در دیدار دوستانه تیم ملی ایران و ایتالیا و با حضور ستاره های بزرگ ایتالیایی با فوتبال وداع می کند. این رویای شیرین سرانجامی نداشت و ایتالیا با تیمی محلی راهی ایران شد و خداحافظی عابدزاده نیز به دلایلی به تاخیر افتاد.

عابدزاده در پاییز ۷۹ به تناوب در ترکیب پرسپولیس قرار گرفت تا اینکه جدال جنجالی ۹ دی برابر استقلال در اوایل زمستان فرا رسید. عابدزاده روز ضعیف در دوران فوتبالش به تعداد انگشتان دو دست هم نداشت، اما شاید آن روز بدترین عصر جمعه اش رقم خورده و او دو گل عجیب و بسیار بد مقابل محمد نوازی و مهدی هاشمی نسب دریافت کرد.

عابدزاده خوش شانس بود که در آخرین و سیزدهمین دربی اش، قیچی برگردان علی کریمی در دقیقه ۹۰ به دادش رسید تا رکورد شکست ناپذیری او ابدی مانده و پرسپولیس در ثانیه های پایانی از باخت مقابل استقلال فرار کند.

با صعود پرسپولیس به دور یک چهام نهایی جام باشگاه های آسیا، کادر فنی این تیم متوجه شد که داود فنایی به علت دو اخطاره بودن در اولین دیدار دور گروهی مقابل الاتحاد غایب خواهد بود. بدین ترتیب علی پروین از عابدزاده درخواست کرد خداحافظی اش را عقب انداخته و در دیدار اواسط اسفند ۷۹ مقابل رقیب عربستانی به میدان برود.

از سه دیدار این مرحله مقابل الاتحاد، ایرتیش و الهلال، دروازه بان محبوب پرسپولیس مقابل دو رقیب عربستانی در ترکیب قرار گرفته و تنها یک گل دریافت کرد تا قرمزپوشان دوباره راهی نیمه نهایی جام باشگاه های آسیا شود.

اما شرکت در مهمانی ترتیب داده شده توسط عباس انصاری فرد که با علی پروین اختلاف داشت، پایان دوران حضور عابدزاده در عرصه فوتبال را رقم زد. عابدزاده و چند بازیکن دیگر از جمله ادموند بزیک، هادی مهدوی کیا، رضا شاهرودی، هادی عقیلی و … در تاریخ ۸ فروردین از پرسپولیس اخراج شدند و تقریبا همه حاضران در این لیست دیگر لباس قرمز بر تن نکردند.

اما عابدزاده یک بار دیگر نیز در ترکیب قرمزپوشان قرار گرفت. در تاریخ ۳۰ فروردین و در حالیکه قهرمانی استقلال در آخرین دوره جام آزادگان قطعی شده بود، دیدار تشریفاتی پرسپولیس و سپاهان به علت زیر کشت بودن چمن استادیوم آزادی در ورزشگاه باغ شمال تبریز برگزار شد.

پرسپولیس در آن دیدار با دو گل سید امین موسوی مغلوب سپاهان شد تا آخرین حضور رسمی عابدزاده در میادین به تلخی و با شکست همراه شود. در ادامه عابدزاده حتی ۴۸ ساعت و با دستور علی میرزایی سرمربی پرسپولیس هم شد و روزهای پرفراز و نشیبی را تا آن اتفاق تلخ در اسفند ۸۰ تجربه کرد. اگرچه در دی ماه ۸۴ عابدزاده در دیداری به یادماندنی مقابل بایرن مونیخ نیز برای دقایق در ترکیب پرسپولیس قرار گرفت، اما آخرین بازی رسمی او مقابل سپاهان در تبریز رقم خورد.

بسیاری از ستاره های بزرگ فوتبال ایران در شرایطی عجیب و غیرمنتظره از فوتبال خداحافظی کرده اند. علی دایی آخرین بار لباس سایپا را بر تن کرده و علی کریمی با پیراهن تراکتور با فوتبال وداع کرد. احمدرضا عابدزاده نیز بی شک روزگاری محبوب ترین بازیکن فوتبال ایران بود و بخش قابل توجهی از سکوها به خاطر حضور او پر می شد، ۱۹ سال پیش در چنین روزی اینگونه غریب و تلخ برای آخرین بار به میدان رفت.

حالا و بعد از دو دهه، عابدزاده کیلومترها دورتر از مستطیل سبز در گوشه ای سرسبز پشت کانتر نشسته و در حال ارتزاق است؛ سرنوشتی که شاید بیست سال پیش کمتر کسی برای یکی از کاریزماتیک ترین ستاره های تاریخ فوتبال ایران تصور می کرد و بسیاری او را در قامت سرمربیگری پرسپولیس می دیدند، اما روزگار بر وفق مراد عقاب آسیا و هواداران پرشمارش پیش نرفت.