آيا پرسپولیس را باید قهرمان لیگ برتر نوزدهم دانست؟

اعضای پرسپولیس معتقدند اختلاف امتیازی آنها با تیم دوم مطمئنا قهرمانی قرمزها را صد در صد کرده است اما شاید اشاره به یک ماجرای تاریخی بد نباشد. خود پرسپولیسی ها یک بار فاصله امتیازی عجیبی را جبران کرده‌اند. کمال کامیابی‌نیا با اعلام اینکه با توجه به اختلاف ۱۰ امتیازی پرسپولیس با تیم دوم آن‌ها باید جام را بگیرند بار دیگر باعث بروز بحث و جدل شد. البته شجاع خلیل زاده هم در برنامه نوروز فوتبالی به این ماجرا اشاره کرده است.

همانطور که می دانید پرسپولیس تا امروز با اختلاف ۱۰ امتیاز نسبت به تراکتور و سپاهان رده دوم و سومی در صدر قرار دارد استقلال اما با ۱۱ امتیاز و ۱ بازی کمتر نسبت به دیگر تیم‌ها در رده چهارم حضور دارد و در بهترین حالت می‌تواند فاصله خودش را به ۸ امتیاز با پرسپولیس برساند که در این صورت نیاز به شکست پرسپولیس در ۳ بازی از ۹ بازی آینده‌اش دارد تا به صدر برسد. البته فاصله یازده امتیازی با فاصله هشت امتیازی فرق بسیاری دارد اما همه چیز به احتمالات ربط دارد.

در هر حال به گذشته می رویم تا به یاد بیاوریم پرسپولیس و استقلال و دیگر تیم ها چطور اختلاف امتیازها را جبران کرده اند. پرسپولیس در نیم‌فصل اول صدرنشینی‌اش را به دلیل برد در بازی‌های نسبتا آسان پایانی نیم‌فصل دوم به دست آورد و با توجه به باقی ماندن بازیهای آسان آن‌ها می‌توان پرسپولیس را شانس مسلم قهرمانی دانست اما به قول سرهنگ علیفر، در فوتبال چیزی قابل پیش بینی نیست.

قرمزپوشان پایتخت در سال ۷۴ و پس از ۲۰ سال توانستند اولین قهرمانی کشوری‌شان را در شرایطی به دست آورند که ۱۱ امتیاز با تیم صدرنشین بهمن، آن هم در ابتدای نیم فصل دوم فاصله داشتند اما باتوجه به غرور تیم بهمن، تیم متمول وقت فوتبال ایران، این پرسپولیس بود که توانست در پایان لیگ جام را بالای سر برد. بهمنی ها آنقدر مساوی کردند و باخت دادند که پرسپولیس به آنها رسید و جام را برد.

همچنین تیم استقلال که در این سال‌ها همیشه فصل را تقریبا در بدترین حالت و با باخت ها و مساوی ها شروع کرده و در رده‌های پانزدهم و شانزدهم قرار داشته همیشه با جمع آوری امتیازات و جبران فاصله‌ها به نیمه‌های بالای جدول رسیده و مدعی قهرمانی هم شده و سهمیه لیگ قهرمانان آسیا هم گرفته است. از آخرین قهرمانی این تیم در لیگ برتر، شش فصل می گذرد اما اگر یادتان باشد در فصلی که اردیبهشت سال هشتاد و هشت به پایان رسید، استقلال اوایل فصل در رده های پایین جدول قرار داشت اما با صعودی فوق العاده به بالای جدول و جمع آوری امتیازها در نیم فصل دوم به قهرمانی لیگ برتر رسید.

همین امسال هم استقلال تا پایان هفته پنجم در رده چهاردهم قرار داشت اما در نهایت در هفته سیزدهم و با یک بازی بیشتر به صدر رسید. خود قرمز‌ها در فصل ۹۵-۹۴ در پایان هفته چهارم در رده آخر جدول حضور داشتند و در نهایت با کم کردن فاصله به رده دوم رسیدند. هنوز کسی فاصله ۱۲ امتیازی مورد اشاره مرفاوی پس از پایان دربی نوروزی سال ۸۶ را از خاطر نبرده که بیشتر حالت کری داشت اما از فروردین آن‌سال تا خرداد و قهرمان سایپا پرسپولیس توانست ۱۲ امتیاز فاصله با استقلال را جبران کند و بالاتر آن‌ها در رده سوم قرار گیرد و حتی در صورت شکست سایپا و استقلال اهواز در هفته آخر می‌توانست قهرمان شود.

همه اینها نشان می دهد که در فوتبال چیزی قابل پیش بینی نیست و البته فاصله امتیازها اگر مثل فاصله لیورپول با تیم دوم جدول این فصل بیست و چند امتیازی نباشد، احتمال قهرمانی برای تیم های صدرنشین وجود ندارد. همه قبول دارند پرسپولیس با توجه به ثبات در ترکیب بازیکنان در چهار-پنج فصل گذشته و وضعیت پرداخت بهتر نسبت به دیگر تیم وزارت ورزش و جوانان یعنی استقلال، برای قهرمانی شانس بسیار زیادی دارد و با توجه به بازی‌ها و اختلاف امتیاز کسب جام برای آن‌ها دور از دسترس نیست اما باتوجه به اینکه خود پرسپولیس توانسته بیشترین اختلاف امتیاز (۱۱ امتیاز با بهمن در فصل ۷۴-۷۳ ) را جبران کند، دیگر تیم ها هم می توانند چنین وضعیتی پیدا کنند.

آنطور که سهیل مهدی سرپرست کمیته مسابقات سازمان لیگ برتر اعلام کرده قرار است در صورت لغو لیگ برتر، از مدیران و مربیان و تیم های لیگ برتری برای تعیین سرنوشت لیگ برتر ، نظر خواهی شود.

باید دید با توجه به صعود و سقوط تیم ها و سهمیه های لیگ قهرمانان آسیا، الگوی دیگر کشورها در صورت لغو احتمالی و درخواست از فیفا و ای اف سی برای تعیین تکلیف و در کل دیگر شرایط چه اتفاق هایی می افتد. هر چند به نظر می رسد.