به آن‌ها نشان می‌دهم پ.ص یعنی چه!

شاید حاشیه‌های پیام صادقیان در گذشته باعث شود تا خیلی‌ها باور نکنند که او قصد تغییر دارد ولی خودش می‌گوید تغییر کرده و می‌خواهد فقط به فوتبال فکر کند. صادقیان در مورد اولین برد تیمش در اهواز حرف می‌زند و البته صحبت در مورد خیلی چیزهای دیگر.

از بازی در اهواز شروع کنیم. فکر می‌کردی ببرید؟
بازی بسیار سنگینی بود. اصلاً سنگینی بازی را بی‌خیال شوید، گرمای هوا واقعاً وحشتناک بود. وقتی می‌دویدم انگار سشوار روی صورتم گرفته بودند ولی خدا را شکر که در این وضعیت به برد رسیدیم. بازی که واقعاً جذاب بود و تماشاگران لذت بردند چون هر دو تیم حمله می‌کردند و موقعیت‌های زیادی داشتند. ما روی ضد حملات می‌توانستیم دو سه گل دیگر بزنیم ولی متأسفانه نشد.

امسال پتانسیل تیم‌‌تان را در چه حدی می‌دانی؟
وقتی تیمی در اهواز بازی باخته را در این شرایط سخت تبدیل به برد می‌کند حتماً پتانسیل بالایی دارد. تیم ما از لحاظ فنی تیم خوبی است و تلفیقی از بازیکنان باتجربه و جوان را در اختیار داریم.

در مورد دو پاس گلی که دادی صحبت کن.
خدا را شکر می‌کنم که بازی تأثیرگذاری انجام دادم و برای شروع، دو پاس گل آمار خوبی است. استارت خوبی در لیگ زدم و ان‌شاءا… همین‌طور ادامه می‌دهم تا دوباره همان پیامی شوم که همه انتظار دارند.

واقعاً ممکن است این اتفاق بیفتد و دوباره به روزهای اوج برگردی؟
چرا نباید این اتفاق بیفتد؟من فوتبالم را بازی می‌کنم و به اوج برمی‌گردم، شک نکنید.

اما همچنان حاشیه و سر و صدا کنار تو زیاد است. نمونه‌‌اش همین داستان دستگیری در سفره‌خانه.
من از آن سایت شکایت خواهم کرد و از شکایتم هرگز عقب‌نشینی نمی‌کنم. من به شهر خودم برگشتم تا بدون حاشیه فوتبال بازی کنم و نمی‌دانم این خبرها از کجا بیرون می‌‌آید. واقعاً چرا اذیتم می‌کنید، چرا نمی‌گذارید فوتبالم را بازی کنم؟ من فقط دنبال تمرین و فوتبال هستم و وقتی این خبرها منتشر می‌شود دیگران چه فکری در موردم می‌کنند؟ من همیشه برای رسانه‌ها احترام قائل هستم اما از این شکایت عقب‌نشینی نمی‌کنم. من به آنها نشان می‌دهم پ. ص یعنی چه؟ مگر ما چند ستاره در فوتبال ایران داریم که اول نام و نام خانوادگی‌شان پ. ص است. خودتان بروید جست‌وجو کنید، واقعاً چند بازیکن پ. ص داریم؟ این کارها واقعاً درست است؟

حالا چرا اینقدر عصبانی هستی؟
خب واقعاً ناراحت می‌شوم. من در لاک خودم هستم، قسم می‌خورم با کسی کاری ندارم. الان هم در تهران نیستم و تصمیم گرفتم به شهرم برگردم تا در تیمی بازی کنم که پدرم بازی می‌کرد. حتی شماره و پیراهنی را بر تن می‌کنم که بر تن پدرم بود. من به پدرم قول دادم که بهترین فوتبال را بازی کنم، قول دادم که یادش را دوباره زنده کنم و به خاطر او بهترین فوتبال را برای تیم خودش بازی کنم. من نمی‌خواهم مقابل او شرمنده شوم.