کالدرون در محاصره هواداران و رسانه ها

در آخرین تمرین پرسپولیس که با حضور خبرنگاران برگزار شد ، تصویر گابریل کالدرون که در محاصره دهه ها دوربین و میکروفن و تعداد زیادی خبرنگار قرار گرفته بود دیدنی بود. چشمهای متفکر او در حالیکه تنها بخشی از سرش و چهره اش در میان انبوه دوربین ها و خبرنگاران می تواند حرف های زیادی داشته باشد.

وضعیت گابریل کالدرون در پرسپولیس تقریبا با هیچ مربی دیگری قابل مقایسه نیست. شاید تنها بتوان شرایط او را با زمانی مقایسه کرد که علی پروین بعد از سال ها حضور در پرسپولیس و مجموعه ای از افتخارات رفت و جانشینان پروین بشدت از سوی عوامل خارجی تحت فشار قرار گرفتند. اما شرایط کالدرون سخت تر هم هست چرا که پروین بعد از کسب نتایجی ضعیف در تیم ملی برای مدتی از فوتبال کنار رفت اما برانکو پرسپولیس را سه دوره قهرمان لیگ برتر که سال آخرش دو گانه بود و با یک نایب قهرمانی آسیا تحویل او داده است.

ماجرای اینروزهای کالدرون و آینده ای که با سرعت به سمت او می آید با روزهای اولی که خود برانکو هم آمده بود هم قابل قیاس نیست؛ برانکو تیم را در شرایط خیلی بدی تحویل گرفت و قبل از آن هم به واسطه اتفاقات تیم ملی در سال ۲۰۰۶ پایگاه خیلی محکمی در ایران نداشت و به مرور توانست با این تیم به موفقیت برسد. مرد کروات همیشه کنار زمین باخبرنگاران مصاحبه می کرد اما حضورش در این سال ها تبدیل به یک موضوع عادی برای فوتبال ایران شده بود مثل نتایج خوب پرسپولیس که به اندازه سال های اول کسی را شگفت زده نمی کرد.

مرد آرژانتینی اما سرمربی قهرمان سه دوره لیگ برتر شده و هنوز برای فوتبال ایران یک چهره جدید و غریبه است و به همین دلیل است که هرگاه او اجازه حضور خبرنگاران را به تمرین می دهد با انبوه میکروفن ها و دوربین های عکاسی و فیلمبرداری مواجه می شود. این حتی باعث شد که او یک بار اعلام کند دیگر در کنار زمین مصاحبه نمی کند.

او به احتمال زیاد الان متوجه شده که اولین مسابقه لیگ برتر که آغاز شود، این تعداد از خبرنگاران و عکاسان چند برابر خواهند شد و رسانه ها لحظه لحظه او و تیمش را زیر نظر خواهند داشت. شاید هم این حجم از توجه او را به سال های دور پرتاب کند؛ به جام جهانی ۸۲ و ۹۰ و یا زمانی که در باشگاه های آرژانتین بازی می کرد.

اتفاقا آنچه حضور کالدرون و دیدن تیمش را اینقدر هیجان انگیز کرده است همین است که آیا او هنوز آن شور و شوق فوتبال آمریکای جنوبی را با خودش دارد یا پانزده سال حضورش در کشورهای عربی و حاشیه خلیج فارس باعث فراموشی این حس و حال شده است. او بی تردید در این روزها به تفاوت هایی که پانزده سال تجربه کاری اش در عمان و عربستان و امارات و قطر با تنها چند ماه حضورش در ایران داشته است فکرمی کند.

امیدعالیشاه چند روز قبل درباره کالدرون گفته بود که او هرروز بازی های گذشته پرسپولیس را نگاه می کند تا بازیکنان این تیم را بشناسد هرچند به نظر می رسد هرچه به زمان آغاز لیگ برتر می رسیم او باید اطلاعات بیشتری از فضای کلی فوتبال ایران کسب کند و بداند که در پرسپولیس فشار کاری می تواند موضوعی فراتر از آنچه تصور می کند باشد.