نگاهی به ماجرای خارجی های دردسرساز سرخابی ها ؛ از پروپیچ تا ژوزه ، سریالی که انتها ندارد !
مروری بر لیست خارجی هایی که برای باشگاهشان دردسرساز شدند
پروپیچ قرارداد یک فصل کامل خود را در روزهای اوج به یکباره در سالهای پایانی دوران بازیگریاش به جیب زد و حالا میتواند با پولی که به حسابش واریز شده و یا می شود، به تفریح با خانواده بپردازد و لذت ببرد. اما او اولین کسی نیست که با شکایت به فیفا علیه باشگاههای ایرانی، هم به چندبرابر حق خود میرسد و هم باشگاههای مذکور را با دردسر مواجه میکند.
تا همین چند روز پیش خبر محرومیت سنگین استقلال به گوش می رسید ، محرومیتی که سرانجام بر سر استقلال همچون عذابی غیر قابل جبران نازل نشد و پس از کشوقوسهای فراوان و بعد از حاشیههای تمامنشدنی ، مسئولان باشگاه استقلال در آخرین روز اولتیماتوم فیفا توانستند طلب پروپیچ را پرداخت کنند.
اما آیا اصلا به وجود آمدن این بحران طبیعی بود؟ باید کار به تهدید فیفا کشیده میشد؟ ۴۳۰ هزار دلار در این شرایط وخیم اقتصادی که گریبانگیر باشگاههای ما هم شده است، پول کمی به حساب میآید؟ آنهم برای بازیکنی که کارایی فنی چندان بالایی نداشت و در نیمفصل بازی برای آبیپوشان در لیگ پانزدهم تنها ۵ گل زد که بیش از نیمی از آنهم در جامحذفی مقابل یک تیم گمنام سمنانی زده شد.
رسم عجیب بین مدیران فوتبالی در قبال خارجیها
همانطور که میدانید طلب پروپیچ از استقلال در ابتدا تنها ۳۱ هزار دلار بود. او چندبار برای وصول مطالباتش نامهنگاری کرد و از طریق مدیربرنامههایش خواستار دریافت این پول شد ولی با گذشت زمان و بیتوجهی مدیران استقلال این مبلغ بزرگ و بزرگتر شد و با جریمه به ۴۳۰ هزار دلار رسید. نهتنها در استقلال بلکه بین تمام باشگاههای ایرانی رسم بر این است که پول بازیکنان خارجی پرداخت نشود مگر اینکه به فیفا برود. البته در آن حالت بازهم تضمینی برای پرداخت پول نیست و باید کار به تهدید کسر امتیاز و محرومیت از پنجره نقلوانتقالاتی برسد تا سرانجام پول مذکور به طلبکار پرداخت شود.
پروپیچ اولین نفر نبود
پروپیچ قرارداد یک فصل کامل خود را در روزهای اوج به یکباره در سالهای پایانی دوران بازیگریاش به جیب زد و حالا میتواند با پولی که به حسابش واریز شده، به تفریح با خانواده بپردازد و لذت ببرد. اما او اولین کسی نیست که با شکایت به فیفا علیه باشگاههای ایرانی، هم به چندبرابر حق خود میرسد و هم باشگاههای مذکور را با دردسر مواجه میکند. آنتونی گولچ مدافعی بود که دو سال پیش برای تقویت خط دفاعی پرسپولیس به خدمت گرفته شد ولی یک دقیقه هم بازی نکرد. او بعد از جدا شدن طرح شکایت کرد و خواستار دریافت ۶۰ هزار دلار شد. سرخپوشان تهرانی هم از ترس حذف از آسیا مجبور شدند این پول را پرداخت کنند. البته بزرگترین گاف ممکن در اینگونه پروندهها بازهم از سوی مدیران باشگاه پرسپولیس داده شد؛ زمانی که محمد رویانیان مدیریت باشگاه را به عهده داشت و مانوئل ژوزه را بهعنوان سرمربی جدید تیم معرفی کرد.
از ژوزه تا دایی، در اردوی پرسپولیس
پیرمرد پرتغالی با نتایج بدی که کسب کرد خیلیزود برکنار شد، اما تا چند سال سایه او بالای سر پرسپولیسیها بود. ژوزه با پیگیریهای مداوم و شکایت به CAS پرسپولیس را محکوم کرد. سرخپوشان بعد از تلاشهای فراوان با کمک هواداران، اسپانسر و منابع داخلی دیگر حدود یک میلیون و ۳۰۰ هزار یورو را در سال ۹۶ پرداخت کردند؛ پولی که با بالا رفتن قیمت ارز روزبهروز سنگینتر میشد ولی با بیدرایتی مدیران در بستن قرارداد این پول به یک سرمربی از کار افتاده پرداخت شد. نباید فراموش کرد که این بیتدبیریها فقط مختص بازیکنان خارجی نبوده و علی دایی هم طلب خود را از پرسپولیسیها با جرایمی که به آن اضافه شده بود، دریافت کرد.
مورد مشابه استقلال خوزستان
هنوز اتفاقی را که برای استقلال خوزستان رخ داد، به یاد داریم. تیمی که قهرمان ایران شد، اما به خاطر شکایت ساکونی و عدمپرداخت بهموقع مطالبات وی فصل گذشته با کسر ۶ امتیاز مواجه شد که همان حکم این تیم را با سیر نزولی مواجه و درنهایت هم به لیگ دسته اول سقوط کرد. این تیم حالا همچنان درگیر پرونده دیگری است. رافائل روبالوو، بازیکن برزیلی که در فصل ۹۶ – ۹۵ عضو استقلال خوزستان بود مانند ساکونی به دلیل عدمدریافت مطالبات خود به فیفا شکایت کرده و اکنون منتظر دریافت مطالبات خود است. فرق وی با ساکونی اما این است که رقم مطالباتش به خاطر سهلانگاری مدیریتی با افزایش چشمگیری مواجه شده است. بدهی رافائل ۷۰ میلیون بود که حدودا ۱۳۰ میلیون جریمه به آن اضافه شد و حالا خوزستانیها باید ۲۰۰ هزار دلار پرداخت کنند تا دوباره درگیر احکام سنگین فیفا نشوند.
قصهای که ادامه دارد
تراکتورسازی، پدیده مشهد و چندین و چند تیم دیگر هم با مدیران خود در چند سال اخیر بارها به چنین منجلابهایی گرفتار شدهاند. شکایتهایی که از سوی بازیکنان یا مربیان خارجی به خاطر عدمدریافت مطالباتشان به فیفا ارجاع داده شده و درنهایت منجر به محکومیت باشگاههای وطنی و پرداخت چندبرابر طلب مذکور شده است.
این قصه سر دراز دارد و مطمئنا در آیندهای نزدیک شاهد رو آمدن سوژهای تازه خواهیم بود. هرکدام از بازیکنان خارجی که هماکنون در فوتبال بازی میکنند ممکن است چند ماه دیگر به یک شاکی سرسخت تبدیل شوند که حق طبیعی خود را میخواهند، اما توسط همین مدیرانی که به صندلیهای ریاست چنگ زدهاند، تارانده میشوند به سمت فیفا.
….و آنجاست که به زور بستن پنجره و کسر امتیاز باید همان مدیران یا جانشینان شبیه به خودشان، طلبهای مذکور را همراه با جریمه پرداخت کنند، آنهم از جیب… .فرهیختگان