چرا باید پاتوسی را حفظ کرد؟

پاتوسی از‌ همان بازی اول در مقابل پارس جنوبی شروع طوفانی داشت و با به ثمر رساندن یک گل و زدن ضربات ایستگاهی زیبا و بازیِ چشم نواز به سرعت میان هوادارانِ استقلال به محبوبیت دست یافت.

ولی مهم ترین دلیل حفظ پاتوسی برای لیگ نوزدهم محبوبیت او نیست، بلکه تاثیر گذاریِ فوق العاده او بر روی نتایج و روند حرکتی تیم است.

استقلال در ۱۳ مسابقه ای که پاتوسی را در لیگ برتر در اختیار داشته، صاحب ۹ برد ،۲ تساوی و ۲ شکست شده و در همه ی این بازی ها پاتوسی در ترکیب اصلی و نقطه اطمینان استقلال بوده.

با حضور او تیم حرکت منظم تر و بهتری داشت و حملات باهدف و با برنامه پِی ریزی میشد. درست کاری که در سالهای نه چندان دور جباری یا جانواریو برای استقلال انجام می دادند.

آیاندا پاتوسی علی رغم اینکه فقط ۱۳بازی در لیگ برای استقلال انجام داده، ولی جزو تاثیرگذارترین بازیکنان فصل گذشته این تیم محسوب میشود.

بر اساس آمار سایت یازده پاتوسی ۴۵ شوت به سمت دروازه حریفان زده که بیشترین تعداد شوت در بین بازیکنان این تیم می‌باشد.حتی از مهاجمان استقلال هم بیشتر. در حالی که او یک هافبک است و پشت مهاجمان بازی میکند.

او در این ۱۳ بازی ۵۸۵ پاس داده، یعنی بطور میانگین ۴۵ پاس در هر بازی و اگر فرض بگیریم که او در ۳۰ مسابقه شرکت میکرد، با ۱۳۵۰ پاس، بعد از علی کریمی که ۱۵۱۹ پاس داده، عنوان دوم را در تعداد پاس در اختیار میگرفت‌.

از ۵۸۵ پاسی که پاتوسی داده، ۱۶ پاس آن کلیدی بوده و ۲ پاس گل هم داده و توانسته ۴ گل هم برای تیمش بثمر برساند که مهمترین و جذابترینِ آن گلی بود که به سپاهان در نقش جهان زد.

در هر مسابقه ای که حریفان توانستند پاتوسی را کنترل کنند و مانع از حرکات انفجاری و بازی سازیِ او شوند، به مانند دربی برگشت و بازی برگشت با الهلال، استقلال به مشکل خورد.

همه ی این آمار و آنچه از پاتوسی در نیم فصل دوم لیگ هجدهم دیدیم، دلیل محکم و منطقی برای مدیران استقلال است تا او را حفظ کنند و میانه میدان تیم خود را در فصل بعد بیمه کنند.

مطمئنا حفظ پاتوسیِ امتحان پس داده و آشنا به شرایط تیم و ایران هزینه بسیار کمتری از جذب یک بازیکن خارجیِ جدید و ناآشنا با فوتبال ما دارد تازه اگر بازیکن جدید مانند نویمایر یا الحاجی گرو از آب در نیاید.

مگر اینکه دوباره داستان تیام تکرار شود.