بازی های سخت پرسپولیس در راه

در حالی که به نظر می‌رسید پرسپولیس با گل زودهنگام کامیابی‌نیا در آستانه پیروزی بر تراکتورسازی و ایستادن در یک قدمی قهرمانی قرار دارد گل اسماعیلی‌فر اجازه نداد تا سرخ ها بیش از این به قهرمانی لیگ هجدهم نزدیکتر شوند .

بازگشت امید به ترکیب

سرخپوشان این دیدار را با آرایش ۲-۴-۴ لوزی آغاز کردند. بیرانوند باز هم مرد شماره یک پرسپولیس بود و شجاع خلیل‌زاده و سیدجلال حسینی دو مدافع میانی تیم برانکو بودند. نادری در جناح چپ و شیری هم در جناح راست ، قرار گرفتند. در خط میانی کامیابی نیا به عنوان هافبک دفاعی ، نورالهی و ترابی در جناح راست و چپ خط میانی و رسن هم در راس جلوی لوزی وظیفه طراحی حملات را بر عهده داشت. در خط حمله هم برانکو از حضور عالیشاه به عنوان زوج علیپور سود برد . آنچه که از دیدار روز گذشته مشخص بود برنامه اصلی سرخ ها استفاده از پلن ضدحمله و انتقال توپ به کانال های کناری برای ارسال سانتر های بلند به محوطه جریمه بود که در یکی از این شروع مجدد ها هم به گل نخست این دیدار رسیدند . سرخ ها پس از گل ، با استفاده از بازیکنان میانی خود فضا های عبور و انتقال توپ را بر روی شاگردان لیکنز بستند تا آن ها در ایجاد موقعیت های گلزنی عاجز باشند تا در نیمه نخست عملکرد ضعیفی را به نمایش بگذارند . در نیمه دوم اما شرایط تغییر یافت . سرخ ها عقب نشینی کردند و به دنبال حفظ نتیجه بودند . در چنین شرایطی تراکتورسازی حملات خود را از هر دو جناح بیشتر کرد . بازیکنانی مثل حاج‌صفی و اسماعیلی فر به راحتی در حملات مشارکت کرده و از کانال‌های کناری نفوذ می‌کردند. د ۹۸رکنار این دو بازیکن حضور نقی‌زاده در کنارمهدی پور و اشکان دژاگه باعث شد تا میانه میدان در نیمه دوم کاملا در تسخیر تراکتورسازی باشد و فشار بر روی دروازه پسران برانکو بیشتر شود . که در نهایت هم شاگردان لیکنز به هدف خود رسیدند و گل تساوی را نیز به ثمر رساندند .

تعویق قهرمانی

نیمه دوم را تراکتورسازی هجومی تر آغاز کرد و پرسپولیس را تحت فشار قرار داد تا گل خورده نیمه نخست را جبران کند. شاگردان لیکنز همچنان با مالکیت بیشتر توپ دنبال خلق موقعیت می گشتند که البته در این امر ناکام و ناامید بودند . در این دقایق یک بار پاس به جلوی اسماعیلی فر و یک بار هم شوت ترابی موقعیت های نصف و نیمه ای روی دروازه ها ایجاد کرد تا اینک لیکنز درصدد تغییر شرایط تیمش برآید. با تغییرات ترکیب تراکتورسازی و البته سخت تر شدن لایه های دفاعی پرسپولیس میزبان به فکر استفاده از ضربات ایستگاهی برآمد . دقیقه ۶۴ با ضربه کرنر دژاگه تراکتور تا آستانه گل پیش رفت اما ضربه نهایی دقیق نبود. دو دقیقه بعد از آن هم شوت حاج صفی به شکلی تصادفی بهترین موقعیت میزبان برای ثبت گل مساوی را رقم زد که این بار بیرانوند به کمک تیر دروازه اجازه نداد تا اسماعیلی فر موفق به گلزنی شود. از دقیقه ۷۰ به بعد حساسیت بیشتری بر بازی حاکم شد تا سرخ های تبریز به گل برسند. پرتاب اوت حاج صفی با دفع ناقص بازیکنان پرسپولیس در دهانه دروازه به دانیال اسماعیلی فر رسید که این بازیکن با شوتی محکم دروازه بیرانوند را باز کرد. پس از این گل بازی دوباره گرم و جذاب شد.

هر دو تیم به دنبال رسیدن به گل پیروزی بودند و بر روی خط دفاعی یک دیگر فشار می آوردند. اما بی دقتی در استفاده از این موقعیت های گلزنی باعث شد تا سرانجام این بازی حساس با تساوی به پایان برسد و کورس قهرمانی همچنان داغ بماند.

سخن پایانی / بازی های سخت در راه است

پسران برانکو در سخت‌ترین بازی باقی مانده فصل، نتیجه خوبی مقابل تراکتورسازی گرفتند و با این نتیجه هم شانس قهرمانی‌اش را بالا بردند ، سرخ ها تنها کافی است تا از دو بازی آینده، یک برد و یک تساوی بدست آورند. امتیاز از دست دادن سپاهان و استقلال در بازی‌های باقی مانده، می‌تواند این مسیر را کوتاه‌تر هم بکند. اما اگر بخواهیم عملکرد سرخ ها را در چند دیدار گذشته بررسی کنیم می بینیم که پسران برانکو در چند هفته گذشته از ارائه بازی های جذاب و باطراوت، دور هستند . فشردگی بازی ها و دست بسته برانکو برای تغییرات در ترکیب اصلی، مصدومیت ها و محرومیت ها دلایل اصلی نتایج کسب شده در این مقطع توسط پرسپولیسی ها است . شاگردان برانکو حالا ۵ بازی دیگر پیش رو دارند. دو دیدار در لیگ که می تواند پیروزی در آنها تضمین کننده قهرمانی سوم باشد. دو دیدار در لیگ قهرمانان آسیا که می تواند با گرفتن جواز صعود به مرحله یک هشتم همراه شود. یک دیدار هم در جام حذفی با سپاهان که تعیین کننده فینالیست است. بی شک پروفسور کروات پیش از هر فرد دیگری از این نقص تیمش آگاه است و به خوبی می داند که اهمیت ۵ دیدار باقی مانده برای شاگردانش چقدر زیاد است؛ اینکه دو جام بدست بیاورند و به مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان آسیا صعود کنند یا یکباره همه چیز را از دست بدهند در حسرت امتیاز های از دست رفته بمانند .