کرانچار و سرمربیگری به روش دهه شصت ایران !

این متن مصاحبه کرانچار قبل از شروع بازی امیدها با عراق و تکیه بر روی دو کلمه تعیین کننده ” قدرت خلاقیت ” ما را به عمق بازی با عراق و پیشتر یمن و ترکمنستان برد . تکیه بر قدرت خلاقیت تضمینی بر صعود ناپلئونی بود اما در این میان آیا کرانچار مقصر که نه – چون در هر صورت صعود ممکن شد – مشکل اصلی بود ؟

* با توجه به زمان اندک گردهمایی اردویی به دلایل متعدد و البته همیشگی و غیرحرفه ای که لازمه تشکیل تیمی با شکل بازی گروهی باید باشد کرانچار به این نتیجه رسید که صورت مسئله – همان بازی گروهی فوتبال – را پاک کرده و با تکیه بر خلاقیت بازیکنان که ریشه ای تاریخی و تاثیرگذار در موفقیت های فوتبالی ما داشته راه صعود اولیه را پیش گرفته و به پایان رساند . انتخاب استراتژی فوق و این شکل از بازی تا حدود دقیقه هفتاد بازی با عراق – زمان تعویض و خروج رضا شکاری – در واقع در حال جواب دادن و کارساز شدن بود . بازیکنی که با ورود خود در نیمه دوم بازی با یمن و خلاقیت منحصر به فردش ورق بازی را برای ما برگرداند با خروجش همه ان خلاقیت و تکیه گاه اصلی برای پیروزی سوم را با خود به نیمکت ذخیره ها برد !

* از اینجای کار و تا پایان بازی با عراق ما اصلا تیم شایسته ای برای صعود نبودیم . ارسالهای بلند و کورکورانه از هر نقطه از زمین را فقط عراقی ها انهم از نوع بازیکنان کوتاه قامت اما متعصب شان قطع و دور می کردند . طی این لحظات از بازی که اوضاع تیم ما مثل اوضاع جوی کنونی کشورمان قمر در عقرب می نمود همه حس ما این بود که چگونه یک مربی مدعی بین المللی می تواند با تعویض رضا شکاری با دست خود رضا جبیره و مهدی قائدی را هم عملا از بازی خارج کند؟

* برای این شکل از بازی و حذف عامدانه دو هافبک دفاعی و دو وینگر خلاق و بازی به روش مربی معروف دهه شصتی ایا شاگردان خلف ان سلطان محبوب بر روی نیمکت ، کافی نمی نمودند . انتخاب استراتژی صعود با تکیه بر بازی خلاقانه با توجه به زمان کم ، هوشمندانه به نظر می امد که منجر به صعودی ناپلئونی انهم در خانه و در غیاب تماشاگر باران و سیل و غم خورده شد اما پایبندی به این استراتژی می توانست تکمیل پازلی باشد که بنویسیم نیمکت دورهمی تیم امید آن را نیمه کاره رها کرد.

* بن بست لحظات پایانی با عراق در واقع خود ساخته و حاصل تعویض غلطی بود که بخیر گذشت . لحظاتی که با اتخاد و پیشتر از ان حتی تمرین یکی دو تاکتیک ساده فوتبالی به بار می نشست . ضمن تقدیر از زحمات جانانه و طاقت فرسای کادر فنی تیم امید که بیشتر وقت انها صرف حل مناقشات بیرون میدانی شد تا اتخاذ تاکتیکی و روشی مناسب برای بازی گرفتن از اینهمه بازیکن مستعد و خوب و البته خلاق !

امید انکه طی ده ماه اینده تا بازیهای نهایی در تایلند ، علاوه بر شکل گیری ان وفاق – وفاق گمشده همیشگی – با اتخاد تدابیری علمی و فوتبالی از نوع نزدیک به روز بدنبال صعودی مقتدرانه و شایسته به المپیک باشیم.