فردوسی پور: فوتبال باعث شد مهندس صنایع بشوم

عادل فردوسی پور مجری و تهیه کننده برنامه نود شب گذشته در برنامه کتاب باز روبه روی سروش صحت نشست و به پرسش های جالب او درباره کتاب و کتاب خوانی پاسخ داد. فردوسی پور البته خاطرات جالبی هم در این برنامه بر زبان آورد.

عادل فردوسی پور در بخش اول درباره دوران کنکور خود به بیان یک خاطره پرداخت و گفت:

شانسی که دردوران تحصیلم داشتم این بود که آن زمان فوتبال ها از تلویزیون مستقیم پخش نمی شد. من سال ۷۱ کنکور دادم و رتبه ۲۷۱ را به دست آوردم. آن موقع کنکور دومرحله ای بود و فاصله بین مرحله اول و دوم ، دو سه ماهی می شد. از شانس بد من اولین دوره المپیک بارسلونا در همان زمان بود و تلویزیون برای اولین بار حق پخش مسابقات را خرید. من بعد از کنکور مرحله اول از صبح تا شب پای تلویزیون بودم؛ ژیمناستیک و همه ورزش ها را دنبال می کردم. فوتبال هایی که هیچ کس نمی دید را هم تماشا می کردم. انتخاب اولم مهندسی عمران شریف بود و انتخاب دومم مهندسی صنایع شریف که در نهایت مهندسی صنایع قبول شدم و تحصیل کردم.

عادل فردوسی پور ادامه داد:

من رشته ام را خیلی دوست داشتم. این رشته در کارم به من بسیار کمک کرد. دید سیستمی به من داد و چیدمان ذهنم را بسیار مفید انجام داد و در زندگی ام بسیار مثمرثمر بود. الان نمی دانم جوان ها چه می کنند؟ چطور هم فوتبال می بینند و هم درس می خوانند؟ آن موقع فوتبال پخش نمی شد و درس خواندن راحت تر بود. به هر حال یک ورزش و مردم وجود داشت و مرحوم بهرام شفیع. الان اما اینگونه نیست.

عادل فردوسی پور مجری وتهیه کننده برنامه نود در بخش بعدی کتاب هایی که به آنها علاقه دارد را به برنامه آورد و به معرفی شان پرداخت. کتاب هایی نظیر کوری با نویسنده ژوزه ساراماگو که فردوسی پور می گفت آن را در طول دو روز خوانده و بعد از آن هرجا رفته همه چیز را سیاه یا سفید می دیده است.

کتاب گل صحرا نوشته کاتلین میلر انتخاب بعدی فردوسی پور بود. او گفت:

این کتابی است که حوصله آدم را سر نمی برد و روان نوشت شده است. کتاب های آقای صدر را هم من فراموش کردم با خودم بیاورم. نگاهی که دکتر حمید رضا صدر به فوتبال دارد، واقعا استثنایی است و من این نگاه را دوست دارم.

عادل فردوسی پور در بخش دیگری از برنامه به معرفی کتاب فوتبال علیه دشمن که خودش ترجمه اش کرده پرداخت و گفت:

این کتاب از همه کتاب هایی که دیدم بهتر است. موضوعش این است که فوتبال می توانددر همه مسائل اطراف نقش داشته باشد. اینکه فوتبال می تواند انقلاب کند، یک کشور را بهم بریزد، اتحاد ایجاد کند. سایمون کوپر نویسنده آن با قطار کشورهایی نظیر لتونی،روسیه،اوکراین و… را سفر کرده و مشاهداتش را یادداشت کرده است. سفرهایی به آفریقا، برزیل و … و همه موضوعات اجتماعی مربوط به فوتبال. بخش های زیادی از این کتاب فوتبالی نیست و جامعه شناسانه سیاسی محسوب می شود.

فردوسی پور افزود:

کتاب دیوانه های فوتبال اثر دومنیک آتون و دنی دایر هم کتاب خوبی است که به فرهنگ هولیگانیسم می پردازد.

قلعه حیوانات، زندگی در پیش رو و جز از کل از دیگر کتاب هایی بود که فردوسی پور اعلام کرد آنها را دوست دارد.
در ادامه مجری نود از سروش صحت پرسید اگر بخواهد یک ارنج یازده نفره از نویسنده های مورد علاقه اش بچیند چه کسانی را انتخاب می کند؟ صحت پاسخ داد:

می توانم بگویم اما مطمئن هستم بعد از آن برخی نویسنده ها یادم بیفتند و بخواهم تغییراتی ایجاد کنم. ولی داستایوفسکی را کاپیتان و هافبک بازیگردان می گذارم. بوکوفسکی و کامو را در خط حمله استفاده می کنم و اگر بخواهم یک مهاجم گل نزن داشته باشم هم ساراماگو را برمی گزینم. گل تیمم هم تولستوی خواهد بود. ضمن اینکه ۳ تا هافبک عالی هم پیدا کردم. سعدی، حافظ و مولوی را وسط زمین می گذارم و خیالم جمع می شود.

در بخش پایانی برنامه کتاب باز صحت یک تندیس ابوالقاسم فردوسی را به خاطر نام فردوسی پور به عادل اهدا کرد و این مجری محبوب یاد خاطره ای افتاد. فردوسی پور گفت:

کلاس سوم دبستان بودم که خانم معلم از بچه ها پرسید چه کسی می داند فردوسی کیست؟ من پاسخ دادم، من هستم! اینقدر خنگ بودم!