نبود مدیریت درست در فوتبال عامل اصلی موفق نبودن تیم ملی

تا قبل از بازی با ژاپن، بهترین تیم آسیا بودیم. جلوی ژاپن هم گفتیم این تیم در این دوره از رقابت‌ها اینکاره نیست و به‌راحتی تیم ملی م یتواند به فینال برود. کاری نداریم که بعد از پایان بازی همانی شد که کی‌روش پیش‌بینی کرده بود! ولی انصافا به همه چیز فکر می‌کردیم جز ناکامی. کلی امیدوار بودیم که همان تیم برتر آسیا باقی بمانیم. اما به یک‌باره همه چیز به هم ریخت. اصلا قصد نداریم دوباره از آن ناکامی باورنکردنی حرف بزنیم. می‌خواهیم درمورد از این رو به آن رو شدن قطر بگوییم. اینکه این تیم چطور به این سطح از آمادگی رسید؟! کشوری که مجبور است برای پیشرفت فوتبالش بازیکن از بیرون مرزها وارد کند، چطوری استعدادهایش را شکوفا کرد و این‌چنین قهرمان آسیا شد؟! اینجا در قلب تهران همیشه به ما گفته‌اند که بهترین تیم آسیا هستیم. ما هم همین را نوشته‌ایم و باورش هم داریم. اما چرا نمی‌توانیم قهرمان آسیا شویم؟ چطور تیم کشوری کوچک در حاشیه خلیج‌فارس توانسته از بهترین تیم آسیا جلو بزند؟

همه می‌گویند در قطر برای فوتبال خوب هزینه می‌کنند. همه تیم‌های قطری ورزشگاه اختصاصی دارند. ورزشگاه‌های درجه یک هم برای جام‌جهانی ساخته و آماده کرده‌اند. یک کمپ تمرینی هم ساخته‌اند که همه از کیفیتش آگاهند. همه این اتفاقات افتاده تا تیم قطر آهسته‌آهسته جلو بیاید و به یک‌باره خودش را قهرمان آسیا ببیند.

شاید بشود با همه چیز شوخی کنیم اما با این موضوع نمی‌شود شوخی کرد که بهترین تیم آسیا چرا نمی‌تواند قهرمان قاره کهن شود. باید دلیلش را پیدا کنیم. باید بفهمیم چرا تیم‌های مطرح باشگاهی ایران نمی‌توانند یک ورزشگاه اختصاصی داشته باشند. چرا اصلا این تیم‌ها را نمی‌توانند به بخش خصوصی واگذار کنند و راهکارش را هم نمی‌یابند و همه مشغول سوال کردن درمورد عملکرد عجیب خود رئیس سازمان خصوصی‌سازی هستند! چرا هرچقدر این تیم‌ها بدهی‌های خود را می‌پردازند باز هم بدهکار هستند و هر از گاهی یک پرونده شکایت برایشان رو می‌شود.همه این اتفاقات هم درحالی رخ می‌دهد که فیفا و‌ «ای‌ا‌ف‌سی» میزان نظارت خود را بر ساختار فوتبال ایران بیشتر کرده‌اند و برای دادن امتیاز به ایران سختگیری بیشتری از خود بروز داده‌اند.

مشکل فوتبال ما واقعا کجاست؟ پولش را نداریم؟ بخش‌های خصوصی قوی در کشور وجود ندارند؟ آیا استعداد در این فوتبال کم داریم؟!

ایراد معلوم است. مدیریت نداریم. مدیریت پول نداریم. دولت دل از تیمداری نمی‌کند و بحث خصوصی‌سازی بیشتر برایشان یک شوخی است. تیمداری بدون پرداخت پول هم البته از آن اتفاقات خنده‌دار است. بودجه دولتی نمی‌توانند به تیم‌ها بدهند اما بعدا خبر می‌رسد که کارخانه‌ها و شرکت‌های دولتی می‌آیند و اسپانسر تیم‌ها می‌شوند. کار مهم دولت تغییر مدیران فوتبال است. درنهایت هم تیم ملی برای برگزاری اردوی آماده‌سازی راهی همین قطری می‌شود که الان قهرمان آسیاست.

همه این مسائل هزاران بار نوشته شده است اما کمترین توجهی را به آنها شاهد بوده‌ایم. ندیدیم کسی یک الگوی ساختاری مناسب از فوتبال روز دنیا بردارد و دوای درد فوتبال‌مان کند. اصلا چرا دنیا، الگو‌برداری از همین قطر هم شدنی است اما ظاهرا سخت‌ترین کار دنیاست. برای همین هم هست که امروز بهترین تیم آسیا هستیم. البته بهترین ناکام آسیا لقب بهتری است، چون نمی‌خواهیم باور کنیم که بهترین نیستیم و برای بهترین شدن باید خیلی کار کنیم.

این بحث تمام‌شدنی نیست اما تا همین‌جا را هم مورد توجه قرار دهند باید کلاه‌مان را به آسمان پرتاب کنیم.

فرهیختگان