مهدی ترابی جانشین گادوین منشا و مرکز پرگار پرسپولیس

مهدی ترابی به عنوان جانشین گادوین منشای نیجریه ای که هرگز در پرسپولیس همان «منشای پیکان» جلوه نکرد و رقیب علی علیپور، خواهد کوشید قطب اصلی خط حمله قرمز ها شود. درست است که علیپور همچنان نوک حمله ثابت و به واقع مهاجم آزاد سرخ ها خواهد بود و مهدی ترابی تخصص اش بیشتر حضور در لب خط و انجام وظایف یک مهاجم کناری است اما شکی نیست که او با علیپور بر سر اینکه نفر اول و اصلی خط حمله قرمز ها و به واقع گلزن نخست آنها باشد، رقابت آشکار و نهان و حادی خواهد داشت.

خط و ربط های ضعیف تر
اینکه چرا چنین ترانسفری هرگز شکل نگرفته، به توضیحاتی از جانب خود وی نیاز دارد اما آنچه قطعی می نماید، این است که او خط و ربط هایی به قوت برخی مهاجمان مطرح و نیمه مطرح دیگر ما نداشت وگرنه کاوه رضایی، علی قلی زاده و علی قربانی که در همین یک سال و نیم اخیر لژیونر شده اند، شاید برتری های بزرگی را بر مهدی ترابی نداشته باشند. هرگونه به این ماجرا نگاه کنیم برنده ولو کوتاه مدت لژیونر نشدن مهدی ترابی ، پرسپولیس بوده که از این پس مهاجمی را در خدمت خواهد داشت که هم پایه گذار و فراهم آورنده مقدمات یک گل است و هم یاد گرفته ضربات آخر را چطور بزند تا به گلزنی نایل شود.

او به رغم قد بلندش که معمولاً کنترل طولانی مدت توپ را برای افراد بلند قامت سخت می سازد، قوه حمل توپ و مانور با آن را هم دارد و از آن دست مهاجمان ماجراجو است که وقتی صاحب توپ می شود شجاعانه به دل مدافعان تیم رقیب می زند و از هر گونه اتفاقی استقبال می کند و منتظر فرصت های مناسب می نشیند تا ضرباتی را گل کند که یا بر اثر زحمت و مشارکت یاران کنار دستی وی به وجود آمده اند یا ساخته و پرداخته همت قبلی و اولیه خود وی و شکل دادن به یک حرکت تهاجمی توسط خود او بوده اند. این مسائل وجه بارز برتری وی بر منشا به حساب می آید که بسیار کم گل می زد و در توجیه آن گفته می شد (و هنوز هم می شود) که با جنگندگی و دوندگی و کارهای فیزیکی اش برای علیپور و سایر عناصر جلو رونده پرسپولیس ایجاد فرصت و زمینه چینی برای گلزنی می کرد.

گل سازان متعدد
اکثر نفراتی که طی دو فصل اخیر برای منشا و علیپور و پیش از آن طارمی ایجاد فرصت می کردند اینک نیز در خدمت پرسپولیس و شخص مهدی ترابی هستند تا او را نیز به راه بیندازند و به عنوان نوک دوم یا اول پرگار تهاجمی پرسپولیس روبه روی دروازه رقبا در شرایط گلزنی قرار دهند. درست است که مسلمان، احمدزاده و امیری دیگر به این جمع تعلق ندارند و پیراهن باشگاه های دیگری را به تن کرده اند ولی نعمتی و رسن در خدمت اند و سروش رفیعی نیز دوباره قرمزپوش شده است و با اینکه کامیابی نیا و نوراللهی در درجه اول بازیکنانی دفاعی و تخریب کننده بازی رقبا هستند اما در روش بازی پرسپولیس از آنها نیز گاه به گاه حرکاتی مؤثر در مسیر گل سازی و خلق فرصت برای سایرین و حتی گلزنی مشاهده شده و پیستون های کناری سرخ ها و به ویژه شایان مصلح هم تغذیه کننده هایی خوب برای مهدی ترابی و علیپور در دیدارهای بعدی خواهند بود.