وقتی هواداران تبریزی‌ برای ماشین‌سازی صف کشیدند!

در هفته اول لیگ هجدهم و در بازی ماشین سازی و استقلال خوزستان که با حضور کمتر از ۱۰۰ هوادار برگزار شد، کسی پیش بینی نمی کرد که ۱۳ هفته بعد، تعداد تماشاگران بازی های خانگی تیم سبزپوش تبریز ۶۰ برابر شود! آن روزها ماشین سازان که در بلاتکلیفی محض به سر می بردند، با هدایت فیروز کریمی و مالکیت نامشخص و با پیراهن های زرد و سبز در میادین حاضر می شدند و حتی نامشان هم به صورت رسمی «گسترش فولاد تبریز» بود!اما هفته ها گذشت و ماشین سازی با هدایت رضا مهاجری به تیمی تبدیل شد که هواداران انتظار داشتند. آن ها علی رغم بضاعت کم، عملکرد بسیار خوبی در مقابل رقبا داشتند و در کنار نتایج خوب، نمایش های دلپذیر و جانانه ای را هم ارائه می کردند. همین ها باعث شد تا تبریزی ها بار دیگر برای حمایت از ماشین برخیزند و به ورزشگاه بروند.

در بازی هفته یازدهم، بیش از نصف سکوهای ورزشگاه بنیان دیزل در یک روز وسط هفته برای بازی استقلال – ماشین سازی پر شد. در میان تماشاگران پرچم سرخ تراکتور هم دیده می شد؛ اما هدف تمام تماشاگران یک چیز بود و آن هم نتیجه گرفتن تیم کوچک تر و قدیمی تر شهر تبریز یعنی ماشین سازی.

شاگردان رضا مهاجری موفق شدند استقلال را متوقف کنند و سپس نوبت به سپاهان رسید. تعداد سکوهای پر از طرفدار فوتبال دوستان تبریزی بیشتر و بیشتر شد و تنها چند جایگاه خالی ماند. سبزقباها یا به قول تبریزی ها، یاشیل ماشین، برابر سپاهان نیز عملکرد بسیار خوبی داشت و توانست این تیم مدعی را متوقف کند و به نوعی به تراکتور هم کمک نماید.

رضا مهاجری که با وعده پر کردن سکوهای بنیان دیزل، سرمربی تیم ماشین سازی شده بود، سرانجام روز گذشته به هدفش رسید. هواداران این تیم از ساعت ها مانده به بازی راهی استادیوم بنیان دیزل شدند و ۹۰ درصد سکوهای این استادیوم ۶ نفری را پر کردند. البته خیلی ها هم سرپا ماندند و برخی هم روی راهروها نشستند.

اما نکته جالب این بود که ورود تماشاگران پس از شروع بازی هم ادامه داشت و صف های طویلی در مقابل گیت ها به وجود آمده بود. هواداران تبریزی در سرمای این شهر، به شدت تیم سبزپوش این شهر را مورد تشویق قرار دادند.

حالا ماشین سازی در میان تیم های پرطرفدار لیگ جای دارد. آن ها پایین تر از پرسپولیس، استقلال، سپاهان و تراکتور در حال رقابت با تیم هایی چون نساجی و سپیدرود بر سر تعداد تماشاگران هستند و به نظر می رسد باز هم همچون اوایل دهه ۷۰ و اواخر دهه ۶۰ به تیمی شایسته در سطح اول فوتبال ایران تبدیل شده اند.