خسرویار : ما نیاز به تمرینات بیشتر و تلاش بیشتر داریم

این صعود بهانه ای شد تا دقایقی پای صحبت های خسرویار بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران بنشینیم. بازیکنی که در ۱۷ سالگی بعد از ورود به تهران دیگر به آمریکا برنگشت و بعداز بازی برای تیم ملی خیلی زود مدرک مربیگری گرفت و حالا در اولین تجربه رسمی دست بکار بزرگی زده است.

*خانم خسرویار، برتری تیم شما در بازی اول مقابل لائوس یک برتری قاطع بود و کمتر کسی انتظار پیروزی ۴-۱ ایران در این بازی را داشت.

خسرویار:

دقیقا همین طور است. من از فوتبال بانوان لائوس شناخت کافی داشتم. آنها خیلی خوب و مثل پسران فوتبال می کنند. در دوره قبلی که در جام ملت ها حضور داشتند من به عنوان آنالیزور در بازی ها حاضر بودم و می دانستم چگونه بازی می کنند. اما آنها هیچ شناختی از ما نداشتند و به نوعی فوتبال ما به آنها یک شوک وارد کرد.

زمانی که بازی شروع شد در ۱۵ دقیقه ابتدایی سعی کردیم بازی را اداره کنیم اما ازاین دقیقه به بعد ما دستور حمله دادیم و بچه ها رو به بازی تهاجمی آوردند. بازیکنان ما مدام به هم پاس می دادند و حرکت می کردند. گویی پپ سرمربی تیم ما است و بچه ها در حال بازی تیکی تاکا هستند. پاس و حرکت تیم حریف را شوکه کرد و ما توانستیم ۴ گل به تیم حریف بزنیم. ما در صحنه ای ۴۰ بار بهم پاس دادیم بی آنکه لائوسی ها موفق شوند توپ ما را دفع کنند.

*خب بعد از این بازی خوب انتظار بود شما تیم میانمار را هم شکست دهید با توجه به اینکه لا ئوس هم میانمار را شکست داده بود اما در نهایت تیم ملی باخت!

خسرویار:

تنها چیزی که می توانم بگویم این است که ما در این بازی شانس نداشتیم. ۷ بار توپ را به تیر زدیم. دو گل زدیم که داور آفساید گرفت در حالی که وقتی فیلم بازی را دیدیم متوجه شدیم گل های ما درست بوده است. ضمن اینکه یک ضربه پنالتی را توسط قاسمی از دست دادیم. داور در این بازی خیلی برای ما آفساید می گرفت درحالی که فاطمه قاسمی مهاجم ما که در بازی با لائوس هت تریک کرده بود روی خط با مدافعان ایستاده بود و بعد از پاس به سمت داخل حرکت می کرد.خب در نهایت با وجود این باخت صدرنشین شدیم و به دور دوم صعود کردیم.

*تیم ملی در این بازی ها از وجود دو بازیکن ایرانی الاصل که در آمریکا متولد شده بودند، سود می برد. این اتفاق چگونه صورت گرفت؟

ویدا و کیما رعیت جایی متولد شده اند که من در آنجا به دنیا آمدم و در آکادمی حضور دارند که من قبلا آنجا بوده ام. این دو خیلی به تیم ملی کمک کردند. من با شناخت و علاقمندی آنها برای بازی در ترکیب تیم ملی دعوتشان کردم و در این بازی ها خیلی به ما کمک کردند. ویدا در بازی با لائوس زننده یکی از گل های ما بود.

*در بازی های میانمار آقایان عبدی و حبیبی هم به عنوان مربی حضور داشتند. این حضور چقدر به تیم شما برای صعود کمک کرد؟

خسرویار:

خیلی. من و دستیارانم به اتفاق آقای عبدی و آقای حبیبی به معنی واقعی یک تیم بودیم. خوبی اش این بود که اجازه می دادند ما حرف بزنیم و کار خود را اجام بدهیم و اگر لازم است به ما کمک کنند. این طور نبود که مدعی باشند فوتبال را بهتر از ما بلد هستند و چنین حرف هایی که معمولا حاشیه ایجاد می کند. همه چیز خوب و حرفه ای پیش رفت و این دو به تیم ملی خیلی کمک کردند.

*در ادامه مسیر قطعا سخت است. از ۸ تیم راه یافته به مرحله دوم تنها ۴ تیم به مرحله نهایی صعود خواهند کرد تا به همراه چهار تیمی که از پیش به این مرحله راه پیدا کرده اند  بازی های نهایی را برگزار کنند. شرایط را چطور می بینید.

خسرویار:

قطعا همین طور است که شما می گویید. ما نیاز به تمرینات بیشتر و تلاش بیشتر داریم. قطعا در این مسیر گام برمی داریم و نگاه امیدوارانه ای به دور دوم بازی ها داریم. اینجا لازم است من از همه همکارانم در کادر فنی تیم ملی، مربیان باشگاهی و هم چنین حمایت های فدراسیون فوتبال تشکر کنم. این موفقیت برای همه است نه فقط من و همه ما تلاش خواهیم کرد تا گام های محکمی که در ابتدای مسیر برداشته ایم ادامه یابد و دختران ایران زمین همان طور که پرچم کشور عزیزمان را در فوتسال به اهتزار در آوردند در فوتبال هم افتخار آفرین باشند.