رونمایی از برنامه کی‌روش برای شب تاریخی تیم ملی فوتبال ایران

چیزی تا لحظه موعود نمانده. زمانی که حالا یا مسعود و یا کریم انصاری فرد در میانه میدان با کریس رونالدو دست می دهد تا با سوت داور پاراگوئه ای یکی از حساس ترین بازی های تاریخ ایران آغاز شود.مسابقه ای که مسعود شجاعی کاپیتان تیم ملی ایران درباره اش می گوید:

«بچه‌ها این قدر انگیزه دارند که ذره‌ای خستگی را در وجودشان حس نمی کنیم. ما می دانیم بازی سختی با یکی ازبهترین تیم‌های دنیا داریم اما می خواهیم نشان دهیم که یک تیم هستیم و برای شانسی که داریم، می جنگیم.»

از او زیبا تر شاید این کارلوس کی‌روش است که قصه این بازی را روایت می کند و در وصفش می گوید:

«برای بچه‌های من پیش از قرعه کشی حتی بازی برابر رونالدو هم می توانست یک رویا باشد. ولی حالا ما اینجاییم و در این گروه مرگ هنوز زنده ایم و شانس صعود داریم.»

آری این لحظه موعود فوتبال ماست. فوتبال جادویش را نشان مان داده. حالا ما تقریبا برابر با پرتغال شانس صعود داریم.

اصلا برای همین است که این جماعت هوادار تیم ملی ایران هیجان زده، شب تا صبح مقابل هتل تیم ملی پرتغال زدند و کوبیدند و فکر می کردند این کارشان کمکی است به تیم‌ملی!
بازی توی زمین اما کاملا متفاوت است از این اتفاقات. آنجا قهرمان اروپا می‌آید به مصاف یک تیم آسیایی. جایی که باز قرار نیست ایران سبک متفاوتی از فوتبال را به نمایش بگذارد. کی‌روش خیلی شفاف به خبرنگاران توضیح داد همچنان تاکتیک بازی ایران بر پایه اصول دفاعی خواهد بود. به نظر او ده ستاره بزرگ پرتغالی شاغل در لیگ‌های اروپایی این قدر خوی درندگی دارند که غفلت برابرشان کار دست هر تیمی دهد.

پس فلسفه ایران مشخص است. دفاع می کند تا یکبار زهرش را بریزد. اول قرار است نبازد و بعد اگر لازم شد حتما برد هم از راه می رسد. درست مثل بین دو نیمه بازی ایران و‌ مراکش که کارلوس در رختکن با هیجان به شاگردانش می گفت:

«از دقیقه ۸۵ به بعد زمان زدن ضربه نهایی است. آنها هر لحظه بیشتر در دام طعمه ما می افتند و مراقب باشید به وقتش کار را تمام کنید.»

با این شیوه بازی ، ایران به جنگ بزرگ می رود. درحالی که دوباره آنها فیلم نجات سرباز رایان را با هم دیده اند. فیلمی که قرار است باز یاد این بچه ها بیاورد که باید برای هم فدا شوند.
آنها که سربازان مردمی خسته هستند، قرار است برای بخشیدن تنها یک لبخند شاید چند ساعته و یک حس غرور ملی تا پای جان بجنگند و تاریخ بسازند.
جمعیت امیدوارند و بازیکنان امیدوار. کار اما دشوار است. سخت و دور از دسترس . ولی برایش می جنگند ، هرقدر هم که سخت باشد.
آنها می خواهند تاریخ شان را خودشان بسازند پس برایش می جنگند!