دردسر ستاره های پرسپولیس برای برانکو؛ قاطع مانند کی روش؟

دستاوردهای بزرگ، قیمت بالایی هم دارد. مثل فشار تقریبا ۴ ساله‌ای که کی‌روش تحمل کرد اما به قیمت حفظ نظم و انضباط در تیم ملی، حاضر نشد دوباره رحمتی را دعوت کند. کی‌روش بعد از خداحافظی نمادین رحمتی، برای همیشه روی نام او خط قرمز کشید. عقیلی را هم بعد از بی انضباطی و خلعتبری را بعد از اولین مصاحبه علیه خودش کنار گذاشت. حتی علی کریمی، بعد خداحافظی از فوتبال و بازگشت دیگر توسط کی‌روش دعوت نشد. کی‌روش بدون رحمتی به جام جهانی رسید اما در غیاب او، ضربات پنالتی جام ملت‌های آسیا را به عراق باخت و با این وجود، هیچوقت تصمیمش را عوض نکرد. تصمیم پر هزینه کی‌روش، سود زیادی هم داشت. در همه این سال‌ها، هیچ ملی پوشی جرات بی انضباطی یا مصاحبه علیه تیم ملی را نکرده و همه بازیکنان، بی حرف و حدیث گوش به فرمان سرمربی هستند.

بر خلاف کی‌روش، آخرین مربی خارجی تیم ملی قبل از او زیاد اهل برخوردهای قاطع نیست. تیم فصل پیش برانکو، حاشیه چندانی نداشت اما بخش اعظمی از آن به کم نام و نشان بودن بازیکنانش برمی‌گشت. بازیکنانی که تازه، ابتدای روزهای شهرت‌شان بودند و بجز شیطنت‌های کوچک معمولا دردسری برای تیم نداشتند. جوان‌های دیروز و ستاره‌های امروز، هنوز فصل جدید شروع نشده برای برانکو دردسرساز شده‌اند. طارمی همزمان با پرسپولیس و یک تیم ترکیه‌ای توافق کرده و رامین رضاییان، با وجود داشتن قرارداد دنبال تیم می‌گردد. برانکو، هنوز منتظر آن‌ها مانده، اما شاید به زودی مجبور به تصمیمی قاطع‌تر شود.

برانکو، بر سر دو راهی شبیه ۴ سال قبل کی‌روش است. حسین ماهینی فاصله زیادی با رامین رضاییان دارد و در خط حمله، دست او بدون طارمی خالی خواهد بود. برانکو برای داشتن دو ستاره بیشتر، باید نظم و انضباط و جایگاهش بین بازیکنان را قربانی کند. شاید این تصمیم پروفسور، برای همیشه معیاری برای مقایسه او با کی‌روش در شرایط سخت باشد. تفاوت مربی جدی که به هیچ بی انضباطی رحم نمی‌کند و پروفسور محبوبی، که دستش موقع خط زدن ستاره‌ها می‌لرزد.