پرسپولیس مقابل سایپا شبیه لیگ پانزدهم بود

پرسپولیس در حال سپری کردن سومین فصل کامل با برانکو ایوانکوویچ است؛ آن ها در این مدت عملکرد قابل قبولی داشته اند و در حال گذراندن بهترین روزهای تاریخ معاصر باشگاه هستند. اما این روزهای دلپذیر، باخت و ناکامی هم دارد، مثل شکست به استقلال در دربی، مثل باخت به السد در آسیا و مثل ناکامی برابر سایپا در روز قهرمانی که تفاوت هایی با دو شکست قبلی داشت.

در هفته های اخیر شنیده می شد که اقلیتی از هواداران پرسپولیس بابت نمایش های تیمشان ناراضی و شاکی بودند. آن ها مشخصا اعتقاد داشتند که وجه هجومی پرسپولیس روز به روز کمتر می شود و برانکو تیمش را محتاطانه به زمین می فرستد و در این صورت، پیروزی های پرگل هم به چشم نمی آیند. این دسته از هواداران می گفتند پرسپولیسِ لیگ پانزدهم هرچند که قهرمان نشد، بیشتر مورد پسندشان بود!

اما به نظر می رسد آن ها به طور کامل لیگ پانزدهم را به یاد ندارند. در آن فصل، پرسپولیس مشکلات جدی در ساختار خط دفاع داشت که عمده دلیلش هم به کیفیت بازی ارکان خط دفاعی بر می گشت. بارها پرسپولیسِ برانکو دیداری که پیش بود را با تساوی های تلخ عوض کرد؛ نتایجی که مورد پسند هواداران نبود و اعتراض آن ها را به همراه داشت.

از دست دادن پیروزی در بازی با سایپا، تراکتورسازی، ذوب آهن، پدیده و نفت تهران، گوشه ای از نتایج تلخ پرسپولیسِ فوق هجومی لیگ پانزدهم است. آن ها همچنین توان ایستادگی در مقابل حریفانی چون راه آهن را هم نداشتند و ضعیف ترین تیم لیگ هم دروازه شان را به راحتی باز می کرد. چه بسا اگر گل مهرداد محمدی دقایق پایانی بازی نبود و اگر سیاه جامگان ۲ بار دروازه پرسپولیس را باز نمی کرد، سرخ ها قهرمان لیگ می شدند.

پرسپولیس در بازی با سایپا هم چیزی شبیه همان دوره بود. قرمزها در دفاع بسیار شکننده بودند و عناصر هجومی تیم علی دایی، هر طور که می خواستند حمله می کردند و به دروازه پرسپولیس می رسیدند. بنابراین باید به برانکو حق داد و از او بابت تلاش در راستای استحکام خط دفاع تقدیر کرد چرا که همین خط دفاع مستحکم در دو فصل اخیر، یکی از عوامل پررنگ در قهرمانی های قاطعانه پرسپولیس بوده است.

اما موضوع دیگر به خط حمله بر می گردد. پرسپولیسی ها دو فصل تیمی بسیار هجومی بودند که در هر بازی بیش از ۲۰ شوت روانه دروازه می کردند اما این ضربات از دقت کمی بهره مند بودند و مهاجمان، موقعیت سوزی های فراوانی داشتند. مهدی طارمی، علی علیپور، جری بنگستون و دیگر بازیکنان خط آتش پرسپولیس در آن فصل به دلایل مختلف قدر موقعیت ها را نمی دانستند و اگر چه بهترین خط حمله لیگ را از آن خود کردند اما طرفداران بابت هدر دادن فرصت ها بسیار شاکی بودند.

در بازی با سایپا هم نزدیک به ۲۰ شوت از سوی بازیکنان پرسپولیس به سمت دروازه زده شد اما تعداد شوت در چارچوب، کمتر از انگشتان یک دست بود!

حالا با نمایشی که از پرسپولیس در مقابل نارنجی پوشان دیدیم، آیا آن ها همچنان معتقدند پرسپولیسِ لیگ پانزدهم بهتر و دلپذیرتر از پرسپولیس مقتدر لیگ شانزدهم و هفدهم بود؟