بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

دریغ و افسوس تا به کی؟ ؛ وقتی فوتبال از ویتنام هم عقب می ماند!

نگاهی به حضور تیم فوتبال ویتنام در فینال رقابت های زیر 23 سال آسیا

نویسنده : ParsFootball Multimedia News
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : چهارشنبه 4 بهمن 1396 | 21:53
فوتبال ما این روزها در تنگناهای اقتصادی بی کرانی

فوتبال ما این روزها در تنگناهای اقتصادی بی کرانی در حالی می سوزد که مجبور است از درآمدهای نداشته اش جریمه هایی را بپردازد که صرف به خدمت در آوردن خارجی های بی کیفیت کرده است و این در حالی است که شرایط فوتبال پایه ما هر سال دریغ از سال های گذشته است.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

روزگاری بازی کودکانه ای وجود داشت که به آن “شجاعت یا صداقت” می گفتند و شخص باید می پذیرفت که کار خاصی که شاید خطرناک و یا دردناک بود را انجام دهد و یا باید با صداقت تمام به هر پرسشی پاسخ صادقانه ای می داد که دلواپسی های خود را داشت. به نظر من این بازی باید خیلی جدی گرفته می شد تا لااقل امروز با خودمان با شجاعت صادق بودیم.فوتبال.

فوتبال ما این روزها در تنگناهای اقتصادی بی کرانی در حالی می سوزد که مجبور است از درآمدهای نداشته اش جریمه هایی را بپردازد که صرف به خدمت در آوردن خارجی های بی کیفیت کرده است و این در حالی است که شرایط فوتبال پایه ما هر سال دریغ از سال های گذشته است.

امروز در فینال رقابت های زیر ۲۳ سال آسیا شاهد حضور دو تیم ویتنام و ازبکستان هستیم. ازبکستان تیم نام آشنایی است که برای ما یک حریف قابل احترام و اما عمدتا بازنده است؛ اما حضور تیم زیر ۲۳ سال ازبکستان در فینال این رقابت ها نشان از برنامه ریزی ازبک ها برای سال های آتی دارد.

اما حضور ویتنام در فینال برای مدیران فوتبال ما، چه پیامی جز سهل انگاری می تواند داشته باشد. ویتنام تیمی است که هیچ سابقه ای در فوتبال آسیا ندارد و نداشته است. ویتنامی ها از بعد شرایط ژنتیکی و اقتصادی و تکنیکی کاملا برای ما ناآشنا و شاید نه چندان مطرح بودند اما امروز آنها در حالی می توانند حتی قهرمان رقابت های زیر ۲۳ سال آسیا شوند که تیم ما برای صعود در مرحله دوم مسابقات ناتوان بود.

ویتنامی ها قبل از رویارویی با ازبکستان، تیم ملی عراقی را بردند که کاپیتان آنها بشار رسن یکی از ستاره های مطرح لیگ فوتبال ما است. براستی تا به کی باید دریغ و افسوس برای سرمایه های از بین رفته فوتبال این کشور بخوریم؟ فوتبال ما چه زمانی قرار است بجای هزینه های بی فایده کمی هم به جوانانش بها دهد؟ چرا باید از کادر های فنی عمدتا بی تجربه و فاقد کارایی در این رده های سنی استفاده شود؟

امروزه شاهدیم تمامی تیم های مشهور جهان نگاه ویژه ای به جوانان دارند. در بارسلونا عثمان دمبله یکی از گران ترین خرید های دنیا می شود و یا امپاپه که چهره های مشهور در موناکو بود و حالا در پاری سن ژرمن است مورد توجه رئال مادریدی ها است. چرا فوتبال ما جسارت استفاده از جوانان را ندارد؟ به بحث های تکراری جریمه و پرونده و محرومیت تا کجا ادامه می دهیم؟ این چگونه راهی است که ویتنام و ازبکستان می توانند موفق در آن باشند اما فوتبال ما نمی تواند؟

تورج عاطف-خبرگزاری پارس فوتبال

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.