نگاهی دقیق به داستان جدایی طارمی از پرسپولیس

سرانجام کار تمام شد و مهدی طارمی با “خواسته” مستقیم باشگاه پرسپولیس به الغرافه قطر پیوست.اما واکنش هواداران در فضای مجازی و واقعی به گونه ای بود که “گویی” مهاجم محروم قرمزها علاقه ای به بازی در پرسپولیس نداشت و ترجیح داد “همین زمستان” این باشگاه را ترک کند.مدیران باشگاه هم همه به رسانه ها گفتند ما خواهان ماندن طارمی بودیم اما او به هیچ وجه علاقه ای به این کار نداشت. اما این همه واقعیت و جزئیات موجود نیست.
نگاهی دقیق تر به ماجرا می گوید مهدی طارمی دست کم تا اردیبهشت سال ۹۷ اجازه جدایی نداشت و این باشگاه بود که او را مجبور به رفتن کرد.همه موضوع یک چیز است؛ طارمی تا پایان فصل با پرسپولیس قرارداد داشت و بعد از پایان محرومیت ۴ ماه اش بدون هیچ مشکلی می توانست از اول بهمن تا اردیبهشت ماه پرسپولیس را در دو جام همراهی کند؛ لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا. اما خواسته پرسپولیس چه چیز بود؟ آنها از مهدی طارمی در خواست داشتند که قراردادش را به مدت “دو سال” تمدید کند. این یعنی طارمی دست کم تا پایان لیگ نوزدهم می بایست در پرسپولیس باقی می‌ماند و با توجه به سن و سالش دیگر بعید بود در سن ۲۸ سالگی پیشنهاد جالبی از اروپا داشته باشد. طارمی به هیچ وجه با تمدید قرارداد دو ساله موافقت نکرد همانگونه که شاید همین الان وحید امیری و محسن مسلمان و فرشاد احمدزاده و یا هر بازیکنی که در پایان فصل قراردادش به پایان می رسد، راضی به تمدید قرارداد باشد. از سوی دیگر موضوع برای طارمی متفاوت بود چرا که او احتمالا با لباس تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۸ فرصت بازی پیدا می کند و درخشش احتمالی اش می تواند درهای تیم های بزرگ را برایش باز کند. اما باشگاه پرسپولیس و گرشاسبی خواسته دیگری داشتند. آنها بخاطر محرومیت طارمی از او می خواستند حتما قراردادش را تمدید کند اما از بازیکنی مثل طارمی که با داشتن قرارداد در ابتدای فصل قصد جدایی داشت، بعید بود از این “مرام ها” به خرج دهد. شاید خیلی های دیگر هم به خرج نمی دادند. اما باشگاه پرسپولیس با وارونه نشان دادن ماجرا سعی کرد طارمی را رو در روی هواداران قرار دهد. از این رو طی یکی دو روز گذشته بیشترین ناسزا از سوی کاربران مجازی متوجه مهاجم سابق پرسپولیس شده است.
ولی بیاییم از زاویه دیگر به موضوع نگاه کنیم.
پرسپولیس به فکر سود اقتصادی بود. آنها اگر امروز طارمی را مجاب به رفتن به لیگ قطر نمی کردند آنگاه در پایان اردیبهشت ماه سال پیش رو این بازیکن بدون آنکه یک ریال به باشگاه پرسپولیس بدهد، تیم جدیدش را انتخاب می کرد. اما چرا در مورد وحید امیری و یا سایر بازیکنان که در پایان فصل قراردادشان به پایان می رسد، باشگاه چنین سناریویی را پیاده نمی کند؟ قطعا مسئله تنها پول نیست. با توجه به دولتی بودن باشگاه و دیونی که بعضا گفته می شود به ۱۰۰ میلیارد تومان می رسد، این دو میلیارد الغرافه هیچ اهمیتی برای پرسپولیس ندارد. آنها این فرصت را داشتند تا با اضافه شدن طارمی از اول بهمن به ترکیب اصلی شان، تیمی قدرتمند تر را راهی مسابقات کنند. تیمی که به راحتی در چهار-پنج هفته مانده به پایان لیگ هفدهم،جشن قهرمانی بگیرد و مهمتر از آن در آسیا صعود به دغدغه ای را بعنوان تیم نخست گروه داشته باشد.
اما پرسپولیس و برانکو که یکبار پیش تر از این صراحتا عنوان کرده بودند خود طارمی بیش تر از پول الغرافه مورد نیازمان است، در چرخشی صد و هشتاد درجه ای، این بازیکن بوشهری را در کار انجام شده قرار دادند. حالا به گونه ای هم “خبررسانی” می شود که “گویی” طارمی نمی خواست از اول بهمن تا “پایان فصل” برای پرسپولیس بازی کند. در صورتی که او قرارداد داشت و اگر هم می خواست قادر به جدایی نبود. تنها مسئله گرو کشی باشگاه و طارمی در میان بود. باشگاه می گفت یا تمدید قرارداد دو ساله(حتی به یکساله هم راضی نبودند) یا همین امروز باید بروی.
خب طارمی هم بر خلاف خواسته قلبی اش رفت و حالا به هواداران به گونه ای القا می شود که گویا این بازیکن به خواسته خود در پنجره زمستانی باشگاه را ترک کرده است. نگاهی به مصاحبه اخیر افشین پیروانی بیاندازید تا کدهای لازم را برای تحریک هواداران علیه طارمی ببینید.
شاید خیلی ها انتظار داشتند طارمی بخاطر بلایی که بر سر پرسپولیس آورد و این باشگاه را از دو پنجره نقل و انتقالاتی(دقیقا تا زمستان سال ۹۷) محروم کرد، در این تیم بماند. اما چرا کسی به این موضوع توجه نمی کند که مدیریت وقت باشگاه یعنی طاهری دقیقا به اندازه طارمی در این قضیه و محرومیت مقصر است. طارمی پیش از این نشان داده که بیش از اندازه عجول است و می‌خواهد خیلی سریع لژیونر شود اما باید این حق را برای او قائل شد که برای زندگی اش تصمیم بگیرد. وقتی موفقیت انصاری فر را در لیگ یونان دیده حالا او هم می خوهد شانسش را امتحان دهد. از این رو کار عقلانی تر این بود باشگاه عوض این ۵۰۰ هزار یوروی الغرافه تا پایان فصل مهمترین بازیکنش را حفظ کند.
تصور مصدومیت طولانی مدت علیپور و یا منشا را کنید، آیا باز هم قهرمانی قرمزها گارانتی دارد؟ آیا آنها بدون طارمی و با فشردگی بازی های در بهمن و اسفند ماه، صعود راحتی را در لیگ قهرمانان آسیا پیش رو دارند؟ فروختن طارمی در این برهه ریسک بسیار بزرگی بود. چه کسی در دی ماه می تواند قهرمان شدن یک تیم در لیگ برتر را ضمانت کند؟ دو-سه شکست متوالی و یکی- دو مصدومیت ناگهانی می تواند ناگهان از رفتن طارمی یک کابوس بزرگ بسازد.
آن روز باید گرشاسبی و برانکو رو در روی هواداران قرار بگیرند و صریحا توضیح دهند چرا برای تنها دو میلیارد تومان ، قید موثرترین بازیکن تیم تان را زدید. اگر موضوع تمدید قرارداد و آزاد شدن بازیکنان است پس چرا در مورد بازیکنان مشابه چنین سیاستی را پیش نمی گیرد؟ همه چیز باید شفاف باشد.

مهدی طاهرخانی

شفقنا