محرومیت باشگاه‌ها و خیریت‌هایش!

امروز مهلت نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا برای ارائه مستندات مالی به ای‌اف‌سی به پایان می‌رسد و باشگاه‌هایی که نتوانند رضایت طلبکاران را جلب کنند، از حضور در این مسابقات محروم می‌شوند. بدهی باشگاه‌های ایرانی به بازیکنان و مربیان موضوع تازه‌ای نیست، ولی کنفدراسیون فوتبال آسیا برای نخستین بار این سختگیری را اعمال کرده و بدهی‌های باقی‌مانده برای باشگاه‌ها گران تمام خواهد شد.

هواداران در روزهای گذشته با نگرانی اخبار این پرونده را در مورد لیگ قهرمانان آسیا دنبال می‌کنند و محروم شدن از لیگ قهرمانان برای آنها اتفاق بسیار تلخی خواهد بود. با این حال غیبت احتمالی در این مسابقات برای این باشگاه‌ها آخر دنیا نیست و به قول طارمی شاید خیریتی هم در آن باشد. باشگاه‌های ایرانی در این سال‌ها نسبت به هشدارهای مشابه بی‌تفاوت بوده‌اند و حاضر نشدند از ریخت و پاش‌ها و ولخرجی‌شان دست بردارند. سازمان لیگ هم با اغماض در این ماجرا ظاهرا می‌خواسته با باشگاه‌ها همکاری کند، ولی مشکلات آنها را عمیق‌تر کرده است. با این حال قابل پیش‌بینی بود که این رویه را نمی‌توان تا ابد ادامه داد و این بی‌نظمی مالی روزی برای آنها دردسرساز می‌شود. این دردسر بزرگ حالا از راه رسیده و ممکن است مانع حضور باشگاه‌ها در لیگ قهرمانان شود.

سختگیری کنفدراسیون آسیا را می‌توان با ماجرای جریمه نبستن کمربند ایمنی مقایسه کرد. تا چند سال قبل راننده‌ها الزامی برای بستن کمربند نداشتند و وقتی قانون جدید اجرای آن را الزامی کرد، باز هم اکثر رانندگان نسبت به آن بی‌تفاوت بودند. هرچند این قانون قبل از همه به نفع امنیت رانندگان است، ولی آنها تمایلی به ترک عادت نداشتند و تنها جریمه مالی آنها را مجبور کرد که تن به این موضوع بدهند. قوانین مالی ای‌اف‌سی هم هر چند به نفع باشگاه‌هاست و دوام آنها را تضمین می‌کند، معمولا از سوی مدیران که به فکر موفقیت‌های مقطعی هستند مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

خانواده کوچکی را در نظر بگیرید که مجموع درآمدهایش در حد چند میلیون تومان است. سرپرست خانواده مجبور است هزینه‌هایش را طوری تنظیم کند که در آخر ماه تراز مالی‌اش منفی نشود، یعنی هزینه‌ها کمتر یا مساوی با درآمدها باشد و اگر چنین نکند با بحران بزرگی روبه‌رو خواهد شد. در باشگاه‌های حرفه‌ای این عدد به چند ده میلیارد می‌رسد، با این حال مدیران پرادعای باشگاه‌ها همین اصل بدیهی و ساده را رعایت نمی‌کنند.

جاه‌طلبی این مدیران در سال‌های گذشته که منافع بلندمدت را قربانی خواسته‌های هواداران احساسی کردند و در پنجره نقل و انتقالات تیتر اول روزنامه‌ها شدند. حالا باشگاه‌ها را در آستانه محرومیتی بزرگ قرار داده. با این حال نرفتن به لیگ قهرمانان آسیا می‌تواند برای مدیران بعدی درس عبرتی باشد که اصول اولیه مالی را در نظر بگیرند و به این سنت اشتباه پایان بدهند.