تنها راه موفقیت شفر در استقلال؛ صبر، صبر و صبر

پس از کش و قوس‌های فراوان، مدیران استقلال در نهایت وینفرد شفر آلمانی که مربی‌ای با تجربه و با کارنامه است را به عنوان سرمربی خود برگزیدند. شفر ششمین مربی خارجی در تاریخ ۷۲ ساله استقلال است.استقلالی که چندان علاقه به استفاده از مربی خارجی از خود نشان نمی‌دهد، این بار و در سخت‌ترین روزهای خود، به پیرمرد کارکشته آلمانی اعتماد کرده تا آن‌ها را از بحران خارج کند.

روند نتیجه گیری مربیان خارجی در ایران تقریبا مشابه هم است و اگر کارلوس کی‌روش و برانکو ایوانکوویچ را به عنوان نمونه‌های موفق مربی خارجی در نظر بگیریم، می‌بینیم که هر دو فقط در پی فرصت زیادی که در اختیارشان قرار داده شد توانستند به جایگاه امروزی‌شان برسند.

تیم ملی ایران در اولین سال‌هایش با کی‌روش در شکست دادن تیم‌هایی مثل ازبکستان، لبنان و قطر هم مشکل داشت اما با اعتمادی که مدیران فدراسیون به او داشتند و البته مسیر درستی که خود سرمربی تیم ملی پیمود، ایران پس از ۴ سال به تیمی تبدیل شده که در آسیا رقیب ندارد و زودتر از همه به جام جهانی می‌رسد.

در خصوص برانکو هم وضع به همین ترتیب است. هواداران پرسپولیس قطعا روزهای سخت‌شان با برانکو را در نیم فصل اول فصل ۹۴-۹۵ فراموش نکرده‌اند. جایی که پرسپولیس با همین کادرفنی و تقریبا با همین بازیکنان که امروز مدافع عنوان قهرمانی لیگ هستند و در جمع ۴ تیم برتر آسیا حضور دارند، در انتهای جدول دست و پا می‌زد. اعتماد هواداران و البته فرصتی که مدیران پرسپولیس به برانکو دادند، پرسپولیس را بعد از مدت‌ها به جایگاهی در شان این باشگاه رساند.

وینفرد شفر هم تافته جدا بافته‌ای از این داستان نیست. او بعید است در کوتاه مدت بتواند در استقلال انقلاب کند و شاید لیگ برتر را باید از لحاظ کسب موفقیت برای استقلال تمام شده دانست. البته آبی پوشان در جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا این فرصت را دارند تا جبران مافات کنند اما نکته اینجاست که شفر برای ساخت استقلالی قدرتمند و منسجم،احتیاج به زمان دارد. این زمان و فرصت هم باید از سوی هواداران استقلال به او داده شود و هم از سوی مدیریت. و البته شفر هم باید مسیر را درست برود که اعتماد نتیجه بدهد. مسیری که از انتخاب دستیاران شروع می شود و تا تاکتیک‌های تیم و نحوه چینش بازیکنان و مسائلی از این دست ادامه دارد.