فاسونه : با کمی شک وارد پروژه میلان شدم

مارکو فاسونه، نایب رئیس میلان که در نقل و انتقالات تابستانی با هزینه ای سنگین پروژه ای جدید را با روسونری آغاز کرد، هزینه های این تیم را یک ریسک حساب شده توصیف کرد و از اولین تجربیات خود در مواجهه با سرمایه گذاران چینی گفت.

گاردین، مصاحبه مفصلی با فاسونه انجام داده است که می خوانید.

با کمی شک و تردید نسبت به این پروژه وارد میلان شدم چون می خواستم ببینم چشم انداز این پروژه چیست و چرا چینی ها می خواهند چنین سرمایه گذاری سنگینی انجام دهند. به عنوان یک اروپایی، کنجکاو بود که ببینم چه چیزی پشت رویای آن ها است. پروژه ای هیجان انگیز بود.
یک شرکت لوکزامبورگی به نام شرکت سرمایه گذاری روسونری اسپورت به رهبری لیگ یونگ هونگ، با پرداخت ۷۴۰ میلیون یورو، یکی از غول های بزرگ فوتبال اروپا را خریداری کرد که بخشی از این مبلغ، به صورت قرض از موسسه الیوت گرفته شده بود. حال اکثر نگرانی ها به خاطر این است که آیا تا موعد مقرر این بدهی به الیوت پرداخت می شود یا نه که فاسونه در این باره گفته است:

میلان قطعا بین المللی ترین باشگاه ایتالیا است. یوونتوس جام های داخلی زیادی دارد اما جام های اروپایی در DNA ما قرار دارد. خوشحالیم به لیگ اروپا رفتیم چون گام مهمی برای ما محسوب می شود و برای ما فتح این جام اولویت است. با این حال خانه ما لیگ قهرمانان اروپا است. این هدفی است که مالکان از ما خواسته اند. آن ها می خواهند بخشی از رقابت های لیگ قهرمانان باشند آن ها می دانند هم از نظر مالی و هم ورزشی، حضور در این رقابت ها سود زیادی دارد، مخصوصا در ایتالیا که در آمدها را به صورت قابل توجهی افزایش می دهد.

خوش شانسیم چون این فصل چهارتیم ایتالیا به لیگ قهرمانان صعود خواهند کرد. این هدف سخت است اما غیرممکن نیست. این کمترین هدف ما در این فصل است. باشگاه غول خفته ای است که برای دو سه سال در خواب به سر می برد. بهتر است بگویم میلان مانند یک فراری است که در گاراژ نگه داری می شد. شما باید با فراری با نهایت سرعت بروید.

بدهی ۳۰۰ میلیونی میلان به موسسه الیوت که باید تا اکتبر ۲۰۱۸ با نرخ بهره ۱۱.۵ درصد پرداخت شود.

ما قطعا همین حالا هم به فکر بازپرداخت این مبلغ هستیم حتی شاید زودتر از موعد مقرر و در اوایل ۲۰۱۸. ما باید ۱۲۰ میلیون یورو بهره وام را پرداخت کنیم که البته زیاد است اما خب فاجعه نیست. اگر شما وامی که اینتر و رم از گلدن ساکس دریافت کرده اند را بررسی کنید، می بینید آن ها هم مبلغ زیادی پرداخت کرده اند. درست است که ما مبلغ زیادی خواهیم داد اما فاجعه نیست. برای چینی ها، دیدن ارقام دو رقمی در نرخ بهره وام ها، کاملا طبیعی است. بگذارید برایتان بدترین سناریو ممکن را بگویم. خیلی از طرفداران و سهام داران این را از من پرسیدند و می خواهم جواب دهم. اگر در بدترین شرایط میلان نتواند بدهی را پرداخت کند، مالکان جدید در اکتبر ۲۰۱۸، موسسه الیوت خواهد بود.

این بدترین شرایط است که که فقط خواستم بدانید آینده باشگاه نامعلوم و مبهم نیست. به احتمال ۹۹ درصد پروژه ما با آقای لی موفق خواهد شد. در بدترین سناریو ممکن، میلان به دست الیوت می افتد که باید بگویم این موسسه برای جنایت کاران نیست! یکی از بزرگترین موسسه های مالی که یا باشگاه را حفظ می کند یا می فروشد. تجارت کار آن ها است. ۳۰۰ میلیون هم مبلغ زیادی نیست. همانطور که می بینید، من یک پلن A ویک پلن B دارم.

باید بدانید برنامه ای محتاطانه به یوفا ارائه داده ام که حتی اگر سال بعد در لیگ قهرمانان اروپا هم نباشیم بازهم سازنده خواهد بود. در آن صورت مبلغ سرمایه گذاری ما در نقل و انتقالات بالا نخواهد بود و شاید تنها یکی از بازیکنان را فروختیم.

ما یک سناریو دیگر داریم که می گوید مارکو، اگر به لیگ قهرمانان اروپا نروید چه می شود؟

من و سرمایه گذاران خودمان را آماده هراتفاقی کرده ایم و مطمئنیم در آن صورت باشگاه بازهم در امنیت کامل خواهد بود. قبل از شروع هر تجارتی، چندسال پول از دست می رود. امسال و سال بعد کمی ضرر خواهیم داشت که آقای لی ترتیبش را خواهد داد. او دائما بودجه را زیاد می کند و پول را به باشگاه تزریق می کند. طرفداران این مرد را که زیاد در دیده ها نیست اما پول خرج می کند را تحسین می کنند. یادمان نرود این بزرگترین سرمایه گذاری تاریخ بعد از منچستریونایتد است. می خواهیم طی دو سال یا در بدترین حالت در سه سال، کاری کنیم باشگاه ارزشش دوبرابر چیزی شود که برای خریدش هزینه شده است. اما برای تحقق این امر، باید در زمین و بیرون از آن خودمان را نشان دهیم.

آقای لی مثل سایر سرمایه گذاران نیست که قبلا به ایتالیا آمده اند، او از جیب خودش هزینه می کند و می خواهد میلان را دوباره به شکوه گذشته بازگرداند. انقلاب در میلان؟ می توانستیم چهار بازیکن در این سال و چهاربازیکن در سال بعد جذب کنیم اما با میرابلی تصمیم گرفتیم انقلابی بزرگ انجام دهیم. می دانیم شاید یک سال طول بکشد تا تیم هماهنگ شود اما در این صورت هم سال بعد تنها سه یا چهار تغییر خواهیم داشت. این یک ریسک حساب شده است.