آیا قهرمانی لستر به یک انقلاب ضد سرمایه داری تبدیل می شود؟

قهرمانی لستر در لیگ برتر انگلیس اگرچه برای کلودیو رانیری و شاگردانش به سختی بدست آمد اما برای هواداران آمریکایی لیگ برتر که همیشه به دلیل گستره تبلیغات تلویزیونی و مشارکت در بازاریابی در آنسوی اقیانوس اطلس این لیگ را دنبال می کنند، این قهرمانی دلچسب نبود. از نگاه آنها این قهرمانی معجزه آسا تنها می تواند یک داستان جذاب برای فیلم های هالیوودی باشد که قطعا به زودی فیلنامه نویسان به سراغش خواهند رفت. تیمی که فصل قبل در آستانه سقوط قرار داشت، با کمترین احتمال موجود در ابتدای فصل، به قهرمانی جزیره رسید تا بسیاری از مقیاس ها بهم بریزد.

ساختار اقتصادی لیگ برتر
با بررسی امتیازهای رد و بدل شده میان تیم های و حقوق ماهانه و سالانه بازیکنان می توان به آمار و ارقام قابل تاملی رسید. لستر در شرایطی به قهرمانی رسید که از نظر ساختاری اقتصادی لیگ برتر هم می توان گفت عادلانه بود و هم ناعادلانه. در این فصل ۴ باشگاه بیش از ۲۷۰ میلیون دلار به بازیکنان خود دستمزد دادند که چلسی با پرداختی ۳۱۲ میلیون دلار در صدر آنها قرار داشت. با این نگاه وقتی مقایسه ای با لیگ بیسبال آمریکا که جزو گرانترین ورزش ها محسوب می شود، صورت می گیرد، متوجه می شویم که تنها دو باشگاه دادجرس و یانکیس بیش از دویست میلیون دلار در فصل اخیر هزینه کرده اند یعنی کمتر از این ۴ تیم لیگ جزیره. این در شرایطی است که لیگ بیسبال به نسبت دارای بازار بزرگ، متوسط و کوچک است و ۱۱ تیم متفاوت این لیگ در ۱۰ رقابت جهانی شرکت می کنند. بنابراین می توان گفت که لیگ برتر، لیگ ثروتمندان است. علاوه بر ۴ تیم ثروتمند جزیره دو تیم دیگر یعنی لیورپول و تاتنهام به ترتیب ۱۵۲ و ۱۱۰ میلیون دلار در این فصل هزینه کرده اند. در انتهای جدول دستمزدها سه تیم نوریچ، واتفورد و بورنموث قرار دارند که به ترتیب ۳۷، ۲۹ و ۲۵ میلیون دلار هزینه کرده اند و سقف پرداختی های آنها از اختلاف هزینه های تیم های چهارم و پنجم یعنی آرسنال و لیورپول کمتر است. در میان سه تیم آخر، تیم نوریچ با قرار گرفتن در رده نوزدهم به دسته پایین تر سقوط کرد. واتفورد نیز در میانه جدول قرار گرفت و بورنموث از سقوط گریخت.
عزیر ۶۰ میلیون دلاری
از فصل ۱۹۹۲-۱۹۹۳ تا این فصل تنها ۵ تیم متفاوت توانسته بودند قهرمانی لیگ برتر را بدست آورند که در سال ۱۹۹۵ بلکبرن همچون لستر به شکل معجزه قهرمانی را بدست آورد؛ تیمی که پس از سقوط از لیگ برتر در سال ۲۰۱۲، اکنون در دسته سوم بازی می کند. تیم های منچستری یونایتد و سیتی و تیم های لندنی آرسنال و چلسی ۴ تیم دیگری هستند که این قهرمانی ها را بدست آورده و در عین حال بیشترین حقوق پرداختی را به بازیکنان داشته اند. همان ۴ تیمی که امسال هم در چنین وضعیتی قرار داشتند. حال در این فصل لستر باردیگر همه ساختارهای فکری و اقتصادی را بهم ریخت و تنها با هزینه ای ۶۰ میلیون دلاری به قهرمانی لیگ برتر رسید تا یک تاریخ سازی غیرقابل باور داشته باشد؛ تیمی که از هفته سیزدهم در صدر جدول قرار گرفت و پس از آن پایین تر از رده دوم نیامد و در ۱۶ هفته پایانی همیشه در صدر بود. این در شرایطی بود که در ابتدای سال نو میلادی تصور می شد هزینه ها و دستمزد بازیکنان به لستر فشار می آورد و مانع ادامه صدرنشینی این تیم می شود.
۸ بازیکن لستر و تاتنهام نامشان در تیم فصل لیگ برتر جای گرفت که هر دو باشگاه در مجموع به این بازیکنان ۱۵۹ میلیون دلار پرداخت کرده بودند. این هزینه ببه تنهایی با هزینه تیمی چون آرسنال اختلاف فاحشی دارد. با مقایسه میان امتیاز بدست آمده توسط تیم ها و هر پوند هزینه انجام شده متوجه می شویم که علاوه بر ۴ تیم ثروتمند لیگ برتر که بیشترین هزینه ها را داشته اند، تیم استون ویلا که پس از یک فصل فاجعه بار به دسته پایین تر سقوط کرد، در رده پنجم این لیست قرار می گیرد؛ لیستی که ولخرج ترین تیم ها را در مقابل امتیازات بدست آورده شان قرار می دهد. اینگونه می توان دریافت که در پایتخت، غول های شهر یعنی چلسی و آرسنال بازی را به تاتنهام که جوانترین ترکیب لیگ را داشت، باخته اند. حال به این فکر کنید که لستر با بازیکنانی چون جیمی واردی، ریاض محرز و انگولو کانته به موفقیت رسید که هر یک از آنها را به ترتیب در سالهای ۲۰۱۲، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ به خدمت گرفت. سالهایی که در آنها منچسترسیتی با ۳۱۳ میلیون دلار، یونایتد با۲۹۰ میلیون دلار و چلسی با ۳۲۰ میلیون دلار بیشترین هزینه را داشته اند. در حالی که در فصل اخیر فقط یکی از این تیم ها در کنار لستر و تاتنهام توانستند در جمع ۴ تیم بالای جدول قرار بگیرند.
فصل آینده
گمانه زنی ها برای فصل آینده از حالا آغاز شده است. لستر باید خودش را برای رقابت در سه جام مختلف آماده کند؛ تیمی که این فصل ۴۲ بازی انجام داد و رقیبش تاتنهام ۵۳ بازی که شاید همین مساله شاگردان پوچتینو از رقابت قهرمانی دور کرد. رانیری می گوید به بقا فکر می کند اما هواداران لستر توقع دیگری دارند. برای مربع قدرت در جزیره فصل کابوس وار ۲۰۱۶ به پایان رسید. باید دید آنها در بازا نقل و انتقالات تابستانی از هزینه های اشتباه خود درس می گیرند یا نه؟ لیگ برتر با گواردیولا، مورینیو، کلوپ، ونگر و کونته قطعا لیگ جذاب تری خواهد بود اما آیا حکومت ثروتمندان و سرمایه داران سراسر دنیا در این لیگ باقی می ماند یا قهرمانی لستر به یک انقلاب ضد سرمایه داری تبدیل می شود؟

زبان درازی لستر به بچه پولدارها

قهرمانی لستر در لیگ برتر انگلیس اگرچه برای کلودیو رانیری و شاگردانش به سختی بدست آمد اما برای هواداران آمریکایی لیگ برتر که همیشه به دلیل گستره تبلیغات تلویزیونی و مشارکت در بازاریابی در آنسوی اقیانوس اطلس این لیگ را دنبال می کنند، این قهرمانی دلچسب نبود.