رحیم استرلینگ : داوران خطا های انجام شده را نمی گیرند این‏ عادلانه نیست

رحیم استرلینگ در نقاط مختلف کشور هو شده و همیشه تحت انتقاد های شدیدی بوده. این ترانسفر بدون شک هواداران لیورپول را عصبی کرد، اما نباید روی هواداران تیم های دیگر هم تا این حد اثر می گذاشت. فرم بد در یورو ۲۰۱۶ هم ضربه آخر بود و این اطمینان را ایجاد کرد که او برای مدت زیادی یک دردسر بزرگ در انگلیس خواهد بود. اما حالا دیگر سخت شده تا بفهمیم تمام این مسائل عادلانه هستند یا نه. بدترین تصمیم های داوری که در ۱۸ ماه اخیر بر علیه سیتی گرفته شده معمولا با درگیر بودن رحیم استرلینگ در آن صحنه همراه بوده است. البته این از زمان حضورش در لیورپول آغاز شد. او یک وینگر سرعتی و پویا بود اما وزن خیلی کمی داشت. برای همین با کوچک ترین برخوردی در این لیگ خشن، او به زمین می افتاد. این باعث شد تا کارشناسان رحیم استرلینگ را به این مساله متهم کنند که او بیش از اندازه راحت نقش بر زمین می شود. این یعنی تقصیر از گردن خطا کننده به گردن مهاجم می افتد، و در واقع این مهاجم است که به نوعی داور را گول زده تا خطا بگیرد. بعضی اوقات، این مساله درست است. اما باید به این نکته اشاره کنیم که عکس العمل یک بازیکن نباید تعیین کند آیا صحنه خطا بود. یا نه. ممکن است بعضا روی بازیکنان خطا شود اما آن ها همچنان تعادل خود را حفظ کنند. بعضی هم ممکن است بیفتند اما خطایی رویشان انجام نشده باشد. تمام مساله این است که آیا تکل مورد نظر در چهارچوب قوانین بازی بود یا نه. رحیم استرلینگ معمولا از طریق سرعت و حرکات غیر قابل پیش بینی خود، مدافع را مجبور به خطا می کند. اما معمولا استرلینگ را متهم می کنند که به سمت مدافع می دود و برخورد را از عمد ایجاد می کند. در آخرین صحنه مشکوکی که در بازی سیتی برابر تاتنهام اتفاق افتاد استرلینگ تعادلش را حفظ کرد. اما کاملا مشخص بود که هل کایل واکر روی او خطا بود. هل دادن درست قبل از لحظه ای که او پای تکیه گاهش را محکم کند. اتفاق افتاد. بدون شک بدون انجام خطا او می توانست ضربه بهتری به توپ بزند. این یکی از راحت ترین تصمیم هایی بود که داور می توانست بگیرد. بعد از بازی کارشناسان و بعضی از هواداران گفتند استرلینگ باید برخورد را شدید تر نشان می داد. جواب رک نه است. او نباید این کار را می کرد. او باید خطایی که حقش بود را در هر صورت از طرف داور دریافت می کرد. در واقع به نوعی به نظر می رسد استرلینگ از هر دو طرف نفرین شده. اگر بیفتد می گویند زیادی راحت می افتد، و اگر تعادلش را حفظ کند داور قانع نمی شود خطا را اعلام کند. در همان بازی در برخورد هایی که با دنی رز و وانیاما اتفاق افتاد هم این مساله صدق می کرد. چنین اتفاقی برابر اورتون هم افتاد و روی او به طور واضحی خطا شد. اما کارشناس اسکای، نیال کویین گفت استرلینگ باید بهتر عمل می کرد و زودتر ضربه اش را می زد! آیا کاری که استرلینگ کرد کافی نبود؟ چرا به جای خطا بودن صحنه باید تمرکز روی کار بهتری که استرلینگ می توانست انجام دهد شیفت شود؟ در پیروزی ۱-۳ برابر بارسلونا هم در حالیکه اومتیتی خطای واضحی روی او انجام داده بود، این استرلینگ بود که به خاطر تمارض کارت زرد گرفت. سیتی بازی را برد اما آن لحظه بازی بدون گل مساوی بود. در دو  بازی آخر سیتی چهار صحنه مشکوک پنالتی روی استرلینگ اتفاق افتاده که سه تایشان به وضوح خطا بودند اما هیچ کدام توسط داور گرفته نشدند. او یکی از کلیدی ترین بازیکنان تیم گواردیولا بوده و با استفاده از سرعتش در ضد حملات، به خوبی تیم را به جلو هدایت می کند. او در ورود به محوطه جریمه حریفان موفق عمل می کند و بار ها آن ها را مجبور به خطا کرده، اما متاسفانه سماجت او با پاداش کافی مواجه نمی شود و داوران خطا های انجام شده را نمی گیرند.