سه شیر ها به دنبال سلطانی

و به گزارش دکتر تورج عاطف؛ لقب تیم ملی انگلیس ” سه شیر ” است تیمی که یک بار در سال ۱۹۶۶ قهرمان جام جهانی شد و دیگر هیچ … انگلیس ها که خود را  ابداع کننده فوتبال نوین می دانند سال ها است که با حقارت افتخارات ملی مواجه هستند علی رغم این که  ستارگان و سر مربیان و لیگ بزرگی را به جهان معرفی کردند اما همواره عنوان کردند که افتخارات تیم های انگلیسی که در رده باشگاهی بودند نشان از این دارد که چرا آنها خود را از سران فوتبال دنیا می دانند ادعائی که در دهه   ۶۰ و ۷۰ و ۸۰ میلادی دور از واقعیت نبود اما در آغاز هزاره سوم فوتبال انگلستان چه افتخاراتی دارد ؟
در عرصه ملی همچنان انگلستان همان تک افتخار ۵۰ سال پیش خود را دارد و در رده باشگاهی در ۱۶ جام لیگ قهرمان اروپا قرن بیست یکم تنها ۳ عنوان قهرمانی چون تیم های ایتالیائی دارند هر چند که نسبت به همتاهای آلمانی خود که دو بار صاحب این عنوان شدند  برتری دارند اما در مقابل اسپانیائی ها که ۷ عنوان قهرمان تا به امروز و هشتمین آن را بزودی کسب می کنند عملا عقب هستند  امروز به  سه تیمی که این عناوین را کسب کرده اند نگاهی بیاندازیم چلسی و منچستر یونایتد و لیور پول که هر سه در وضعیت اسفناک لیگ را تمام کردند و البته تنها شیاطین سرخ الد ترافورد توانست به لیگ اروپا برود  و بقیه تیمها عملا هیچ  کاری نکردند و بزرگترین افتخار انگلیسی ها حضور در نیمه نهائی با تیم منچستر سیتی بود که براحتی توسط رئال مادرید حذف شدند آن گونه که آرسنال در برابر بارسلونا این گونه تحقیر شد
سالها است که در رقابت های باشگاهی هم کسی از فوتبال سه شیر ها نمی هراسد  دیگر تیم های بزرگی چون لیور پول و منچستر یونایتد و آرسنال و لیدز و ناتینگهام فارست و آستون ویلا و چلسی پر اقتدار در رقابت های اروپائی حضور ندارند لیگ برتر انگلستان علی رغم سر مایه گزاری های فراوانی که کرده است یک بازنده  کامل در رقا بتهای اروپائی بوده است  و کسی روی آنها حسابی نمی کند امسال هم چون سال گذشته سوپر جام اروپا اسپانیائی است همان طوری که سال ها است تیم های اسپانیائی ترس به جان حریفانشان می اندازند  و جالب اینجا است که تیم های پر سابقه انگلیسی در رقابت های داخلی خود هم گوی و میدان را به لستر سیتی داد که کسی هیچ اعتباری برای آنها قائل نبود و گرگ ها توانستند فاتح لیگ سه شیر ها شوند
انگلیسی ها  مربیان زیادی به لیگ خود آوردند مردانی چون مورینیو و اسکو لاری و گاس هیدینگ و کارلتو آنجلوتی  اما شاهد بودیم آنجلوتی بعد از ترک لیگ برتر انگلستان قهرمان چمپیونز لیگ با رئال شد و مورینیو با پورتو قبل ورود به لیگ برتر و با اینتر میلان پس از ترک این لیگ صاحب این عنوان شدند  و همگان دیدیم که فن خال که با آژاکس صاحب چمپیونز لیگ شد در لیگ انگلستان چندان موفق نبود همان طور که کلوپ که با دورتمند فینال چمپیونز لیگ را تجربه کرد با لیورپول در فینال یوفا کاپ به سختی شکست خورد
حالا انگلیس ها دست به یورش دیگری زده اند هر چند که برای چمپیونز لیگ سال دیگر با گواردیولا شانس دارند گواردیولائی که با بایرن مونیخ هیچگاه در اروپا موفق نشد و مورینیو با منچستر یونایتد  باید در لیگ اروپا حاضر شود  و کونته با چلسی و یورگن کلوپ با لیور پول فقط باید تنور لیگ داخلی را گرم کنند اما شاید سه شیرها بتوانند سال دیگر در رقابت هائی که به جام جهانی ۲۰۱۸ ختم می شود در رقابت های اروپائی خودی نشان دهند اتفاقی که امسال هم خیلی دوست دارند با تیم ملی کشورشان با روی هاجسون  در فرانسه  به آن برسند  امروز انگلستان  خوشحال نیست شاید شگفتی لستر سیتی خوراک داخلی داشته باشد  یا این که کریستال پالاس می توانست  یک شگفتی دیگر را در اف ای کاپ رقم زند اما همه اینها برای طرفداران سه شیر ها جالب نیست  انگلستان بدون افتخار در عرصه ملی و باشگاهی می تواند با ورود ستاره هائی بعنوان سر مربی مردانی نظیر گواردیولا و مورینیو و کونته و حتی رانیری  باشگاههائی بسازد که بار دیگر برای انگلستان افتخار آفرینی کنند ؟ باید حداقل دو فصل به انتظار بنشینیم.