الگو برداری فولاد خوزستان و جواد نکونام از سبک بازی تیم اتلتیکومادرید

تیم  فوتبال فولاد خوزستان با غلبه بر پرسپولیس (رکورددار قهرمانی در سوپرجام ایران) موفق شد جام با ارزش دیگری را به ویترین افتخارات خود اضافه کند و این بار قهرمان سوپرجام ایران لقب بگیرد. فولادی‌ها مرداد ماه امسال با غلبه بر استقلال موفق شده بودند جام حذفی را بالای سر ببرند و این دومین بار است که یک جام را از قدرت‌های سنتی فوتبال ایران می‌ربایند.
جواد نکونام سرمربی جوان فولاد همان‌قدر که در دوران بازی خود در تیم‌های باشگاهی و ملی درخشید، در دوران سرمربیگری خود هم گام‌های محکمی برداشته و در همین مدت کوتاه کار‌های بزرگی انجام داده است. رساندن نساجی به لیگ برتر پس از سال‌ها دوری از سطح اول فوتبال ایران، سوم شدن با فولاد در لیگ برتر و رساندن این تیم به لیگ قهرمانان آسیا و مهمتر از همه‌ اینها، قهرمانی در جام حذفی و قهرمانی در سوپرجام فوتبال ایران از جمله کار‌های بزرگ هافبک سابق تیم ملی در همین دوران کوتاه سرمربیگری خود است.
نکونام همواره از علاقه خود به دیگو سیمئونه سرمربی آرژانتینی و مطرح اتلتیکومادرید صحبت کرده و او را الگوی خود می‌داند.

سیمئونه که در دوران بازی خود هافبکی قلدر و خشن بود و سال‌ها در باشگاه‌هایی، چون اینتر، لاتزیو و اتلتیکومادرید توپ می‌زد و از مهره‌های اصلی تیم ملی آرژانتین بود، پس از چند فصل سرمربیگری در لیگ آرژانتین و باشگاه‌هایی، چون راسینگ کلاب، ریورپلاته و استودیانس راهی اتلتیکومادرید شد و دوران باشکوهی را در این باشگاه آغاز کرد.

او که از سال ۲۰۱۱ مرد اول کادر فنی باشگاه سرخ‌وسفیدپوش مادرید است موفق شده در این مدت دست به کار‌های بزرگی بزند و در حضور رئال مادرید و بارسلونا، ۲ قهرمانی لالیگا، یک قهرمانی کوپا دل ری، یک قهرمانی سوپرجام اسپانیا، ۲ قهرمانی لیگ اروپا، ۲ قهرمانی سوپرجام اروپا و ۲ فینال لیگ قهرمانان اروپا را تجربه کند.
نکونام چند روز پیش در مصاحبه‌ای گفته بود:

ایده‌ای که من برای فولاد در ذهن دارم، روشی است که در اتلتیکومادرید پیاده شده. اتلتیکو مادرید همیشه تیم بزرگ و قابل احترامی بوده، اما در سال‌هایی که من مقابل آن‌ها بازی می‌کردم، در میانه جدول بودند و بعد از آن توانستند خودشان را به جمع مدعیان برسانند. من همیشه دوست داشتم چنین ساختاری را در تیمم پیاده کنم، چه زمانی که در نساجی بودم و چه وقتی که به فولاد آمدم و فکر می‌کنم این برنامه خوب پیش می‌رود. اتلتیکو مادرید شاید در دو دهه اخیر، ۱۰ تا جام نبرده باشد، اما در لالیگا و فوتبال اروپا تیم قابل احترامی است. این تیم هر سال مدعی کسب سهمیه است و می‌تواند با تیم‌های بالای جدول لالیگا مثل رئال مادرید، بارسا و سویا و تیم‌های بزرگ اروپا مثل چلسی و بایرن مبارزه کند. قطعاً اگر از تیم‌های بزرگ اروپا بپرسید، دوست ندارند با اتلتیکو همگروه شوند، چون شرایط را برای حریفان سخت می‌کند. من به کار سیمئونه بابت دستاورد‌هایی که اتلتیکو در این سال‌ها داشته خیلی علاقه دارم و دوست دارم مشابه آن را در فولاد پیاده کنم.

رکورددار پوشیدن پیراهن تیم ملی ایران در نشست خبری پیش از دیدار با هوادار در لیگ برتر هم گفته بود:

همیشه یک الگو برای خودم دارم که دوست دارم در فوتبال ایران اتفاق بیفتد. سیمئونه که گران‌ترین سرمربی است (بیشترین دستمزد را در بین مربیان جهان می‌گیرد) حدود ۱۲ سال است که در اتلتیکومادرید حضور دارد. تیم با او چند جام گرفته است؟ هر سال که جام گرفته نشده، اما باشگاه اتلتیکو نگاه کرده که آیا می‌تواند با این مربی به خواسته‌هایی که دارد برسد یا خیر. آن‌ها با این مربی به فینال لیگ قهرمانان رفته و در لالیگا و جام حذفی قهرمان شده‌اند. همه این اتفاقات رخ داده، اما می‌خواهم بدانم آن‌ها چند جام در ۱۱ سال برده‌اند؟ هر سال ۵-۴ جام وجود دارد و قرار نیست آن‌ها همیشه همه‌ جام‌ها را ببرند. مسئولان اتلتیکو مادرید نگاه می‌کنند رشد با این مربی برای آن‌ها رخ می‌دهد یا خیر و بعد برنامه‌ریزی می‌کنند. این شرایط در ایران وجود ندارد و امیدوارم به روش حرفه‌ای به مربی و بازیکن نگاه کنیم.

فولاد در دیدار سوپرجام مقابل پرسپولیس، مهاجمان حریف را به خوبی از جلو پرس کرد و اجازه نفوذ به عمق و حرکت از کناره‌ها را عناصر تهاجمی پرسپولیس نداد. حضور پرتعداد در ضربات ایستگاهی و جلو آمدن مدافعان، عقب نشستن بازیکنان لب خط هنگام حمله حریف، خطا‌های به موقع و هوشمندانه، کند کردن و تخریب ریتم بازی حریف، استفاده از مهره‌های هجومی جنگنده با توان بالای پرس و دوندگی، شور و حرارت و فریاد‌های لب خط نکونام و مواردی از این دست، نشان می‌دهند فولاد به خوبی در حال الگوبرداری و تبدیل شدن به اتلتیکومادرید وطنی است.