رضا اسدی ؛ عامل تنوع تاکتیکی پرسپولیس؟

با برتری مقابل فولاد، پرسپولیس از لغزیدن به دام یک بحران آن هم در ابتدای فصل نجات یافت تا همچنان و طبق سنت پنج ساله سریع مسیرش را از بحران به جریان عادی زندگی تغییر دهد. نتیجه نگرفتن پرسپولیس مقابل فولاد می‌توانست بیش از هر چیز موج انتقادها را به سمت خریدهای جدید یحیی گل محمدی و به خصوص رضا اسدی که بیش از همه سخت و با کش و قوس زیاد قرمزپوش شد هدایت کند. اما این بازیکن هم با گلی که به ثمر رساند و هم با افزایش دقت در دادن پاس‌های مفیدش توانست خاطره تلخ بازی با الهلال را در ذهن هواداران پرسپولیس به کنجی بفرستد!

رضا اسدی که از او به عنوان جانشین نوراللهی یاد می‌شود در بازی با فولاد عقب‌تر از میلاد سرلک بازی کرد تا مشخص شود یحیی بازیسازی از عقب زمین را به او سپرده و اجازه پیشروی بیشتر را به سرلک داده است. بنابراین از نوع نقش‌های تاکتیکی سرلک و اسدی در بازی با فولاد می‌توان اینگونه استنباط کرد که سرلک قرار است نقش نوراللهی در فصل پیش را بازی کند. اما از آن طرف توان بازیسازی اسدی و به خصوص پاس‌های عمقی او نیز باعث خواهد شد تا قدرت بازیسازی پرسپولیس از عقب زمین نیز نسبت به فصل پیش ارتقا یابد.

آنچه از نوع بازی پرسپولیس در مقابل فولاد می‌توان فهمید وفاداری پرسپولیس به المان‌های تاکتیکی مورد علاقه یحیی همچون دو فصل اخیر است. بردن توپ به کناره‌ها، اضافه شدن بازیکنان به هم به قصد ایجاد فضا در عمق دفاع حریف و دادن پاس‌های کات‌بک و اریب. در این حالت با انتقال توپ به یکی از کناره‌ها، بازیکنان سمت دیگر به عمق محوطه جریمه و یا پشت آن نزدیک شده تا از فضای ایجاد شده در آن منطقه استفاده کنند. برای همین هم بازیکنی مثل ترابی در سمت راست محوطه جریمه صاحب موقعیت می‌شود یا عالیشاه و پهلوان در پشت آن.

اما به نظر می‌رسد با اضافه شدن رضا اسدی به ترکیب پرسپولیس در این فصل، قرمزها روی پاس‌های طولی و عمقی او از عقب زمین هم حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند و همین موضوع تنوع تاکتیکی در ساخت حمله را در پرسپولیس بالا خواهد برد. اصرار یحیی به خرید اسدی از آن جهت بوده که با او می‌تواند توپ را ساده‌تر جلو ببرد و به همین دلیل هم با آزادی عمل به سرلک برای پیشروی، اسدی را مامور پخش توپ‌های برگشتی کرده است.

ایراد بازی اسدی، ریسکی بازی کردن او در پستی است که نباید در آن توپ را لو داد. اسدی بازیکن باهوشی نشان داده که سعی می‌کند حتی در زمان حمله حریف به محض گرفتن توپ سریع پاس مفید و البته ریسکی بدهد و همین موضوع باعث شده تا چند باری توپ را در بازی با الهلال و فولاد از دست بدهد. اگر او بتواند تعادلی در حفظ توپ و دادن پاس سریع آن هم در حالی که پشت به دروازه حریف است ایجاد کند چه بسا تبدیل به یک هافبک دفاعی مدرن و بازیسازی شود که فوتبال ایران نظیرش را کم داشته است. ضمن اینکه بازی در پست او نیاز به جنگندگی بیشتر دارد و این برای اسدی که سعی می‌کند بیشتر با هوش خود تو‌پ‌ها را صاحب شود تا با جنگیدن و تکل زدن و تنه زدن، ممکن است یک تبدیل به یک نقطه ضعف اساسی شود که تعادل بین جنگندگی و بازیسازی را در بازی او از بین ببرد.