بازگشت رونالدو به خانه؛ درست مثل یک فیلم سینمایی!

حتی تا یک ساعت بعد از آنکه آنتونی تیلور سوت پایان دیدار منچستریونایتد برابر نیوکاسل را نواخت نیز هنوز می شد شاهد تماشای برگزاری جشن شادی هواداران در اطراف استادیوم اولدترافورد بود. صدها نفر از هواداران ورزشگاه را ترک نکردند تا اینکه باشگاه به خواسته آنها پاسخ مثبت داد و رونالدو بابت مصاحبه تلویزیونی دوباره به داخل استادیوم آمد.

قبول این خواسته هواداران توسط رونالدو باعث تشویق بیشتر هواداران شد و طنبین انداز شدن دوباره شعار “زنده باد رونالدو” از اوایل روز باعث شد فضای خاصی در آن حوالی حکمفرما شود.

در بیرون استادیوم یکی از هواداران جوان یونایتد تلاش می کرد جشن شادی کریستیانو رونالدو بعد از گلزنی را برای دوست خود اجرا کند.این لحظات و در واقع اتفاقاتی که چند ساعت بعد در زمین اتفاق افتاد، همان دلیلی است که منچستریونایتد برای جذب دوباره کاپیتان تیم ملی پرتغال تلاش کرد.

“او یک افسانه و مظهر همه چیزهایی که درباره فوتبال می دانید. ما در مورد افرادی مانند پله و مارادونا صحبت نمی کنیم. آنها استعداد و توانایی های خود را در آن زمان ثابت کردند، اما حالا متعلق به موزه هستند. اما در دوران مدرن، رونالدو یا مسی؟ بزرگترین گلزن لیگ قهرمانان کیست؟ رونالدو؟ بهترین گلزن تاریخ ملی چطور؟ رونالدو. او در هر رده ای موفق به رکوردشکنی شده و این رونالدو است.”

درست کمی قبل از ساعت ۱۰ صبح است و من با جان، یکی از هواداران آنگولایی الاصل علاقمند منچستریونایتد و ساکن بسویک، محله ای که متعلق به هواداران منچسترسیتی است، صحبت می کنم. او بلیط بازی نیوکاسل را دارد، اما تصمیم گرفته زودتر به اولدترافورد بیاید تا سربند منقش به نام رونالدو را تهیه کند تا مطمئن شود هنگام ورود به استادیوم از نظر ظاهری تکمیل است.

چند ساعت بعد تعداد آنها از صدها نفر به هزاران نفر افزایش یافت و سر و صدای شعار “زنده باد رونالدو” در جاده وارویک تا ایستگاه مترولینک شنیده می شود. مردانی با موهایی جو گندمی که با لباس قرمز منچستریونایتد را با درج شماره هفت و نام رونالدو در پشت سر و با غرور، به سمت استادیوم اولدترافورد حرکت می کنند.

درست بیش از ۹۰ دقیقه قبل از شروع بازی، شاهد کار گذاشته شدن موانعی در مقابل هواداران حاضر در محل هستیم تا آنها از تونل مخصوص مربیان و بازیکنان فاصله داشته باشند. اگرچه فرصت چندانی برای ملاقات با بازیکنان هنگام ورود آنها به استادیوم وجود ندارد، اما باز هم هواداران علاقه دارند برای تماشای همان چند لحظه کوتاه در محل رسیدن اتوبوس حاضر بوده و ورود رونالدو به اولدترافورد را تماشا کنند. اغلب آنها زمانی متوجه آمدن کاروان یونایتد به استادیوم می شوند که با با سر و صدایی کر کننده، به اوله گونار سولسشر و تیمش خوش آمد گفته می شود.

اما از آن زمان به بعد، عدم پوشش مستقیم تلویزیونی به این معنی بود که فقط افرادی که در استادیوم حاضر بودند می توانستند شاهد این بازگشت بزرگ باشند و در واقع همه چیز به طور دقیق طبق برنامه ریزی پیش رفت. نام رونالدو با شعار ” به خانه خوش آمدی” در استادیوم فریاد زده می شود و این یعنی ستاره پرتغالی در ترکیب اصلی یونایتد قرار دارد. البته سولسشر مدعی شد هرگز در مورد قرار دادن رونالدو در بین ۱۱ بازیکن فیکس خود تردید نداشتته است.

حضور او برای گرم کردن پیش از شروع مسابقه با استقبال شدیدی همراه می شود. اولین لمس توپ، گل اول، گل دوم، خروج از میدان پس از سوت پایان و حضور دوباره برای مصاحبه؛ رونالدو در همه حال در حال تشویق شدن بود.

شرایط به گونه ای بود که انگار فتح چهار لیگ قهرمانان، چهار قهرمانی لیگ و چهار توپ طلا از سال ۲۰۰۹ و زمان جدایی او از جمع بازیکنان شیاطین سرخ، همگی بخشی از میراث او در لباس منچستریونایتد بوده است. اما اینها حقیقت ندارد. در واقع دقیقا دلیل جذب رونالدو در سن ۳۶ سالگی این بوده که امکان فتح چنین عناوینی دوباره برای منچستریونایتد فراهم شود.

البته راه پیش رو طولانی خواهد بود و با حضور قدرت هایی چون منچسترسیتی، چلسی و لیورپول، موانع بزرگی بر سر راه یونایتد وجود دارد. اما سخنرانی روز جمعه برای بازیکنان یونایتد و تبدیل شدن به مرکز ثقل حتی جشم شادی گلزنی بازیکنانی چون برونو فرناندز و جسی لینگارد موید آن بود که همه این وظایف گردن رونالدو نیست و او نمی تواند به تنهایی کاری انجام دهد.

کل روایت همین بود و البته هواداران منچستریونایتد به اندازه کافی خوش شانس بودند که در اولدترافورد حضور داشتته و این لحظات لذت بخش را از نزدیک تماشا کنند.