ایوانکوویچ باید به تیم جوانش حالی کند که در فوتبال برای بردن باید جان کند، باید جنگید، و باید هر فرصتی را «تنها» موقعیت فرض کرد و از آن بهره برد.
خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام : علی حق شناس روزنامه نگار ورزشی در مورد بازی
پرسپولیس برابر فولاد یادداشتی به شرح زیر به رشته تحریر در آورده است:
هنر پرسپولیس این بود که توانست با خلق تعداد زیادی موقعیت گل زدن «مساوی» کند. پرسپولیس مقابل چند ده هزار تماشاگر خودی خیلی راحت میتوانست شش امتیازی شود. اما نشد. بد هم بازی نکردند. برانکو باید از خودش سوال کند؛
چرا؟ جواب این «چرا» را میتوانم چنین بدهم؛
بازیکنان پرسپولیس بیش از اندازه به بردن مطمئن بودند. آنها با خیال راحت بازی میکردند. انگار پیروزی و سه امتیاز حتی قبل از شروع بازی برای پرسپولیس «تضمین» شده بود. این راحتی خیال، نه آرامش است، و نه حتی اعتماد به نفس. غرور هم نیست. شاید یک جور خودباوری کاذب باشد. آنها گمان میکنند آنقدر برتریشان نسبت به حریف واضح است که «حتماً» برنده خواهند بود. البته حق هم دارند. خوب تمرین میکنند و در جریان مسابقه «سوار بازی» هستند. در همین بازی با فولاد -که تیم خوبی هم بود- تسلط پرسپولیس در یک سوم دفاعی حریف چنان بود که آنها همه جور موقعیت گلزنی خلق کردند. اما همان خیال راحتی که گفتم باعث شد از آن همه فرصت فقط یکی گل شود.
این «گیر» بزرگی است. ایوانکوویچ باید به تیم جوانش حالی کند که در فوتبال برای بردن باید جان کند، باید جنگید، و باید هر فرصتی را «تنها» موقعیت فرض کرد و از آن بهره برد. پرسپولیس چنین روحیهای ندارد. جبران این دو امتیازی که از کف آنها پرید در هفتههای آخر به سختی ممکن خواهد شد. برانکو اگر میخواهد در اواخر لیگ کاسه «چه کنم، چه کنم» دستش نباشد از همین امروز باید جلوی این آسانگیریها را بگیرد.
حرف دیگری هم دارم؛
دفاع، دفاع، دفاع
پرسپولیس نمیتواند روی شانههای این دفاع که دیدیم قهرمانی را سوار کند. این دفاع، دفاع تیمی که میخواهد قهرمان شود نیست.