کیمیش مدافع بایرن : من نمی خواهم بازنده باشم، در واقعا اصلا جنبه باخت ندارم

زمانی که فیلیپ لام از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، کسی فکرش را هم نمی کرد که این قدر زود جانشین لام در بایرن مونیخ و تیم ملی آلمان پیدا شود. کیمیش در مصاحبه ای مفصل با بیلد، درباره خودش صحبت کرده است. او در این مصاحبه از الگوهایش در فوتبال و ویژگی های شخصیتی خود نیز صحبت کرده است.

مصاحبه مفصل یاشوا کیمیش مدافع بایرن با خبرنگار بیلد به شرح زیر بوده است.

فکر می کنید اگر در فیلم هایی مانند گیم اف ترونز یا خانه ماشین ها نقش داشتید، بازی به جای چه بازیگری را ترجیح می دادید؟ (چه نقشی را دوست داشتید بازی کنید؟)

صادقانه بگویم چنین فیلم هایی را زیاد نگاه نمی کنم. اما اگر بخواهم خودم را در چنین جایی قرار دهم، دوست دارم نفش جو گرنر در فیلم GZSZ (فیلم کمدی اجتماعی) را داشته باشم (با خنده).

الگوهایتان در ورزش چه کسانی هستند؟

ژاوی هرناندز و باستین شواین اشتایگر، الگوهایم هستند. با این حال اولین پیراهنی که گرفتم پیراهن توماس روسیچکی بود. همچنین من طرز بازی بالاکوف را نیز تحسین می کنم.

در چه پست هایی بازی کرده اید؟

من در تیم جوانانان شماره ۱۰ بودم ولی هر قدر که سنم بالا تر رفت به عقب تر رفتم و وظایف دفاعی را بر عهده می گرفتم. این را هم بگویم که همیشه از پست شماره ۶ خوشم می آمد. خوشبخانه الان در سیستم چهار دفاعه جا افتاده ام و در دفاع راست اختیار و آزادی عمل بیشتری دارم.

بازی در لایپزیش را توضیح دهید.

من به لایپزیش رفتم. در آکادمی آنجا بودم. لایپزیش به من کمک کرد که به سطوح بالا تر برسم. آن جا مکانی است که شما فوتبال را یاد می گیرید. تیکی تاکا؟ این طرز بازی به من کمک زیادی کرد.

با شکست ها چطور کنار می آیید؟ چرا همیشه می خواهید بازی کنید؟

من نمی خواهم بازنده باشم، در واقعا اصلا جنبه باخت ندارم! می خواهم همیشه بازی کنم و پیروز شوم. زمانی که در تیمی در دوره نوجوانی حضور داشتم، پدرم مربی آن تیم بود و به من هم اندازه دیگر بازیکنان بازی می داد. این مسئله من را دیوانه می کرد چون می خواستم همیشه بازی کنم. هنگامی که بار آخر شکست خوردیم ، تیم را ترک کردم!

پدرتان؟ او چگونه به شما آموزش می داد؟

بله پدرم. برای پدرم بسیار مهم بود که من در چنین مواقعی قوی باشم. او همیشه می خواست من با هر دو پایم بازی کنم ولی هنگامی که با پای چپ کار می کردم، زمین می خوردم و گریه می کردم. با این حال دوباره و دوباره تلاش می کردم. تا به امروز با این شعار که ” همیشه به خودت اعتقاد داشته باش ” زندگی کردم. تسلیم شدن هرگز یکی از گزینه های نبوده است.

نقش پدرتان در زندگی تان چه بوده است؟

ما با هم رابطه ای عالی داریم. موفقیت هایم را به او مدیون هستم. اگر بعد از بازی هایی که انجام می دادم او به من چیزی نمی گفت، می دانستم که کارم را درست انجام نداده ام. هنگامی که او به من می گفت درست بازی نکرده ای، عصبانی می شدم و درست رفتار نمی کردم. یک بار برابر تیمی ۳-۲ پیروز شدیم و من همه گل های تیمم را به ثمر رساندم و او تحسینم کرد. فکر می کنم بهترین بازیم تا حالا، آن دیدار بوده است (با خنده).

رقابت در تیم بایرن چطور است؟ فکر می کنید همیشه باید رقابتی وجود داشته باشد؟

بله البته، همیشه من نمی توانم بازی کنم!

آیا شما الگویی برای بچه ها هستید؟

خودم را به عنوان یک الگو برای بچه ها نمی بینم ولی هنگامی که می بینم آن ها لباس های من را می پوشند یا مردم بنر هایی که اسم یا عکس من روی آن، است را به ورزشگاه می آورند، احساس غرور می کنم. اکنون بسیاری از مردم از من درخواست امضا دادن و یا سلفی گرفتن می کنند. این خوشحال کننده است.