تاتنهام واقعیت تیم زیدان را نشان داد

اگر زین الدین زیدان علاقمند به شنیدن انتقادات باشد، نکات زیادی در مورد نمایش ضعیف رئال مادرید در استادیوم ومبلی و شکست سنگین برابر تاتنهام وجود دارد.

بی شک رسانه های اسپانیایی در چنین شرایطی انتقادات فراوانی از تیم زیدان خواهند داشت؛ زیرا این نمایش غیرقابل قبول متفاوت از آن چیزی بود که لوس بلانکوس طی ۲ فصل اخیر تحت هدایت زیزو ارائه داده است؛ اما شاید طعنه آمیز ترین اتفاق ممکن، تشویق ۹۰ هزار هوادار تاتنهام در استادیوم ومبلی با شعار “OLE” است؛ واژه ای که بیش از همه جا در استادیوم برنابئو و هنگام نتایج درخشان کهکشانی ها مورد استفاده قرار می گیرد.

رئال مادرید طی ۲ فصل اخیر لیگ قهرمانان را فتح کرده و فصل قبل بعد از مدت ها بر لالیگا نیز سیطره یافت؛ اما در ۲۰ دقیقه ابتدایی دیدار برابر اسپرز آنها به نوعی تبدیل به اسباب بازی شاگردان پوچتینو شده بودند.

همه تیم ها شب های بدی دارند، قبول! اما رئال مادرید در حال سپری کردن یک فصل ضعیف است و اگرچه بعد از شروع ضعیف در لالیگا، دل آنها به نتایج لیگ قهرمانان خوش بود؛ اما این رویه دیشب و در استادیوم ومبلی قطع شده و شکست برابر تاتنهام به نوعی بیانگر اوضاع واقعی کهکشانی ها در فصل اخیر بود.

بازیکنان رئال مادرید در نبردهای کلیدی میانه میدان بازنده بوده و ستارگان مهم تاتنهام در میانه میدان بدون هیچ فشاری جولان می دادند و با بررسی شرایط نیمکت دو تیم می توان به راحتی شرایط در میدان را نیز بررسی کرد.

اما تفاوت های اصلی کجاست؟ حتما شرایط بد است که تاتنهام راحت تر از رئال مادرید قادر به کنار آمدن با غیبت بازیکنان کلیدی است. نمی توان تنها ناچو و اشرف حکیمی را مقصر اعلام کرد؛ اگرچه اشتباه مهلک ناچو برابر هری کین نقشی کلیدی در صحنه گل اول اسپرز ایفا کرد.

تونی کروس درگیر نوسان فراوانی است و اگرچه در طی جریان بازی بارها و بارها تصمیم به تغییر شرایط بازی با ارسال پاس های بلند و طرح ریزی ضدحملات گرفت، اما هر بار در اجرای سناریوی خود ناکام بود.

سبک بازی سرخیو راموس در گل اول و دوم دله آلی به سان یک مدافع آماتور بود و اگرچه بنزما پیش از آغاز بازی از گری لینه کر به علت انتقادات تند ایراد گرفته بود، اما هرگز از فرصت های خوب خود برای به سکوت دعوت کردن مهاجم سابق بارسا استفاده نکرد و در مستطیل سبز هیچ کاره بود.

رئال مادرید مبهوت نمایش فوق العاده شاگردان پوچتینو در سراسر بازی بود و حالا شاید آنها تاوان از دست دادن ستارگانی چون موراتا و خامس را در تابستان می دهند. حتی شاید بازیکنی چون دنیلو و په په نیز در این شب کابوس وار می توانستند عصای دست زیدان برابر تاتنهام باشند.

سیستم زیدان (اگر بتوان نام آن را سیستم گذاشت) به شدت به درخشش بازیکنانش بستگی دارد؛ پس در روزهای غیبت گرت بیل، کارواخال، کواچیچ و واران، زیزو در کاهش فشار بر روی تیمش به وضوح ناتوان است.

شاید در این میان دشوارترین کار برای تیمی که در موفقیت های فصول اخیر خود غرق شده است، بالا نگه داشتن انگیزه بازگشت است.

کهکشانی ها فصل فاجعه باری را سپری کرده و نمایش ضعیفی برابر والنسیا، لوانته، رئال بتیس و خیرونا ارائه داده اند؛ اما دیدار برابر تاتنهام سطح متفاوتی از ناتوانی آنها در فصل جاری بود.

با توجه به آنکه ستارگان تاتنهام تمام سفیدپوش در ومبلی در حال جولان دادن بودند، تشخیص اینکه کدام تیم رئال مادرید است کمی دشوار شده بود!