راکیتیچ : آرزو داشتم فوتبالیست شوم و ان محقق شد

ایوان راکیتیچ ، هافبک کروات و ملی‌پوش بارسلونا در جدیدترین مصاحبه‌اش به مرور کودکی‌اش پرداخته و از تفاوت‌های بازی در بارسلونا در کنار بازیکنی چون لیونل مسی می‌گوید.

به گزارش مارکـــــــــــا، راکیتیچ ۲۹ ساله در حالی چهارمین فصل حضورش در بارسا را پشت سر می‌گذارد که پیشتر دوران موفقی در شالکه و سویا سپری کرده است. راکیتیچ به عنوان جانشین ژاوی خریداری شد و گرچه نتوانست کارهایی که این اسطوره در خط میانی انجام می‌داد را تکرار کند اما با دوندگی بی امان و حضور موثر در حمله و دفاع، نقش بسزایی در افتخارات این سال‌های آبی اناری‌ها داشته است. او به تازگی در مصاحبه‌ای متفاوت به بررسی مراحل رسیدنش به تیمی چون بارسا را مرور کرده است:

پدر و مادرم کروات هستند اما درست پیش از جنگ بوسنی، به سوئیس مهاجرت کردند. الگویم رابرت پروسینکی بود. او برای کروات‌ها یک قهرمان بود در مادرید، بارسلونا و سویا بازی می‌کرد. من هم به هم دلیل دوست داشتم مثل او باشم در اسپانیا فوتبال بازی کنم. یادم هست که شب اولی که به سویا آمده بودم، با برادرم در هتل بودم که یک باشگاه اروپایی دیگر زنگ زد و گفت که چون تو هنوز قراردادی با سویا امضا نکرده‌ای، یک جت شخصی در راه است تا تو را به سمت ما بیاورد تا به جمع ما بپیوندی. اما بلافاصله آن را رد کردم چون به رئیس سویا قول داده بودم و حرف من، ارزش و اعتبارش از امضا بیشتر است.

مدرسه رفتن را دوست نداشتم. مادرم همیشه می‌گوید که روز سوم یا چهارمی که تازه به مدرسه رفته بودم، به خانه آمدم و گفتم دوست ندارم به مدرسه بروم و فقط می‌خواهم فوتبال بازی کنم. تا کی باید درس بخوانم؟ مادرم گفت تا نه سال. تا ۱۷ سالگی به مدرسه رفتم و پس از آن در بازل به یک فوتبالیست حرفه‌ای تبدیل شدم.

بارسلونا، رویای هر کودکی است. روز معارفه‌ام را همیشه به یاد خواهم داشت. وقتی وارد رختکن تیم شدم و کفش‌هایم را دیدم به خودم گفتم این‌ها فقط کفش نیستند. کفش‌های بارسلونای من هستند. البته که می‌خواهم جام‌ها را فتح کنم اما بازیکن بارسلونا بودن، چیز دیگری است. به همه باشگاه‌های بزرگ احترام می‌گذارم اما اینجا ویژه است. به عنوان یک هافبک، خوش شانس بوده‌ام که فرصت بازی در کنار بهترین مهاجمان را داشته‌ام. مسی را که همه می‌دانند چقدر بزرگ است و باید برای درک عملکردش در تمرینات، نمایش‌هایش در بازی را در ۲۰ یا ۵۰ ضرب کنید! اما نه فقط مسی بلکه بازیکنان دیگری چون نیمار، ژاوی، سوارز، اینیستا و پیکه هم بودند.

فوتبالی که ما بازی می‌کنیم، ریتم خاصی دارد. به یک ماشین می‌ماند. وقتی کار با توپ از عقب زمین شروع می‌شود، همه اعضای تیم می‌دانند باید چه کنند. تماشای چنین فوتبالی از تلویزیون یک چیز و تجربه آن در تمرینات، چیز دیگری است. اگر فوتبالی که بارسلونا بازی می‌کند را نپسندید، فوتبال را دوست ندارید.