برای مهدی قائدی:‌ سفید نشو پسر!

لحن سرشار از ناامیدی سوسن تسلیمی وقت ادای این جمله در باشو غریبه کوچک، هنوز از ذهن تماشاگران فیلم خارج نشده. او با عاطفه مادری‌اش امیدوار بود شستشو در آب رودخانه، سر و صورت پسربچه جنوبی را سفید کند. باشو، باید همرنگ پسران شمال می‌شد تا طرد نشود اما اصالت‌اش را حفظ کرد و همین، از او باشو ساخت. حالا فوتبال ایران هم صاحب یک باشو شده است.باشوی آبی‌پوش. پسری که کوچک است اما غریبه نیست. که وقت تعویض‌شدن برای ورود به زمین، سکوها یک صدا نام‌اش را صدا می‌زنند. با جادویی که در ساق‌هایش پنهان کرده به وجد می‎آیند و با درییل‌هایش، شگفت‌زده می‌شوند. مهدی قائدی ، یکی از هیجان‌انگیزترین تازه‌واردهای لیگ برتر است. پسربچه‌ای که از قدم‌زدن در سرزمین بزرگ‌ترها نمی‌ترسد. که فکر کردن به آینده، او را به وحشت نمی‌اندازد. که مثل همه پسران جنوب، زیر تابش مستقیم و بی‌رحمانه خورشید، زمانی برای کودکی‌کردن نداشته.

ستاره ۱۶ ساله فصل گذشته ایرانجوان بوشهر، در میان مهره‌های گران‌قیمت استقلال جایی ندارد اما چه کسی نمی‌داند که ارزش او در بازار یک روز از همه ستاره‌های آبی‌پوش بیشتر خواهد شد؟ مراقبت از مهدی قائدی، باید به اندازه قهرمانی لیگ برای استقلالی‌ها مهم باشد. آن‌ها یک استعداد ویژه را به خدمت گرفته‌اند و از حالا، مسئول هر اتفاقی هستند که برای این بازیکن رخ می‌دهد. اولین نمایش این بازیکن در آزادی، حیرت‌انگیز بوده اما مهدی هنوز به گام‌های تدریجی برای پیشرفت‌کردن نیاز دارد و مواجه کردن او با فشار انتظارها، می‌تواند عواقب مایوس‌کننده‌ای به همراه داشته باشد.  مهدی قائدی این استعداد را دارد که در جام‌جهانی ۲۰۲۲ یکی از نفرات ثابت تیم ملی ایران باشد اما این اتفاق به شرطی رخ می‌دهد که نمودار پیشرفت خیره‌کننده این مهاجم کوتاه‌قامت، صعودی بماند. سخاوت و بی‌رحمی توامان فوتبال، می‌تواند هر سرنوشتی را برای او رقم بزند. مرور آن‌چه برای بازیگر نقش باشو اتفاق افتاده شاید تلنگر خوبی برای پدیده جوان استقلال باشد.

پسرکی که از بازی زیر نظر بیضایی، به سیگارفروشی در خشن‌ترین خیابان‌های اهواز رسید. قائدی باید اصالت‌اش را حفظ کند. مثل جنوب بماند و شبیه تهران، به هزار و یک رنگ دل نبازد. کاش او سفید نشود. مثل باشو که جریان آب هیچ رودخانه‌اش رنگ‌اش را عوض نمی‌کرد.