مصاحبه اختصاصی با رئیس فدراسیون والیبال

والیبال ایران در چند سال گذشته توانسته پیشرفت قابل توجهی داشته باشد تا جایی که افکار عمومی، اخبار و رویدادهای این رشته ورزشی را دنبال می‌کنند و نسبت به موفقیت‌ها یا شکست‌های آن در رویدادهای بین المللی واکنش نشان می‌دهند.

پس از المپیک ریو، فدراسیون والیبال به دنبال انتخاب سرمربی جدید تیم ملی است. آن هم در شرایطی که مربیانی که پس از ولاسکو عهده‌دار سرمربیگری تیم ملی بودند نتوانستند آنچنان که باید نظر مساعد مردم را جلب کنند. فدراسیون والیبال هم با علم به این موضوع قصد دارد مربی را انتخاب کند که حداقل بتواند مانند ولاسکو تاثیر مثتبی در والیبال کشورمان داشته باشد محمدرضا داورزنی که حدود ۱۰ سال است ریاست فدراسیون والیبال را بر عهده دارد درباره مسائل مختلف والیبال کشورمان گفت‌وگویی تفصیلی انجام شده که در ادامه آن را می‌خوانید:

هدف‌مان حضور در بین ۴ تیم برتر جهان است
فضای فعلی والیبال کشورمان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

والیبال ایران مسیر سخت و طولانی را طی کرده تا به اینجا رسیده و پیشرفت‌هایی که در آن رخ داده حاصل یک پروسه ۲۵ ساله است. در ۱۰ سال گذشته پیشرفت والیبال ایران سرعت بیشتری گرفت و حرکت بر مدار یک حرکت و استزاتژی مشخص از سال ۲۰۰۷ آغاز شد تا این که در سال ۲۰۱۳ وارد لیگ جهانی شدیم و این اتفاق یک رنسانس بزرگ در والیبال کشورمان بود. ضمن این که در رنکینگ جهانی از رتبه ۲۷ به رتبه هفتم دنیا صعود کردیم و به همه اهدافی را که در ۲ برنامه ۵ ساله تنظیم کرده بودیم رسیدیم که آخرین آن کسب سهمیه المپیک و صعود به مرحله دوم این رقابت‌ها بود.

در حال حاضر هم اهداف جدیدی ترسیم کرده‌ایم که باید به آن برسیم. اگر یک زمانی سقف آرزوی ما قهرمانی در آسیا و صعود به لیگ جهانی و المپیک بود در حال حاضر توقع مردم از والیبال ایران این است که جزو ۴ تیم برتر دنیا باشیم و ما هم هدفی به جز این نداریم که البته کار بسیار سختی است. با تمام این اوصاف ما نباید غفلت کنیم و تیم‌های آسیایی سرمایه‌گذاری زیادی انجام دادند و ما نباید در باد موفقیت‌های گذشته بخوابیم. این تیم‌ها در حسرت شکست ایران هستند و به دنبال این هستند که ایران را شکست بدهند.
 
آرزوها را برآورده کردیم
در این که پیشرفت زیادی در والیبال کشورمان داشتیم شکی نیست اما به نظر شما در حال حاضر این پیشرفت متوقف نشده و با توجه به پتانسیل فعلی والیبال ایران، آیا حضور در جمع چهار تیم برتر دنیا رویاپردازانه نیست؟

۱۰ سال پیش وقتی ما گفتیم که می‌خواهیم به لیگ جهانی برویم یا قهرمان آسیا شویم کارشناسان والیبال عقیده داشتند که این اهداف رویاپردازی است و امکان رسیدن به آنها وجود ندارد. اما این رویاها تحقق پیدا کرد و ما توانستیم هم قهرمان آسیا شویم، هم به لیگ جهانی راه پیدا کنیم و هم تیم‌های بزرگ دنیا مثل ایتالیا، برزیل، صربستان و سایر تیم‌های بزرگ را شکست دهیم. این که بگوییم نمی‌توانیم جزو ۴ تیم برتر دنیا شویم یعنی این که شکست خورده‌ایم و دست‌ها را بالا برده‌ایم اما ما باور داریم که می‌توانیم. چون در گذشته اتفاقاتی که بهترین کارشناسان ما آنها را آرزو می‌دانستند تحقق پیدا کرد و ما به دنبال این هستیم که قدرت‌های برتر دنیا را شکست بدهیم و جزو ۴ تیم برتر دنیا شویم . هدف‌گذاری ما این است در وهله اول به المپیک ۲۰۲۰ راه پیدا کنیم و بعد به مرحله سوم این مسابقات راه پیدا کنیم.

بدون سازماندهی هیچ موفقیتی کسب نمی‌شود
نقش خودتان را در کسب موفقیت‌های والیبال ایران چقدر می‌دانید؟

بهتر است موضوع را از قالب شخص خارج کنیم. در موفقیت‌ها باید نقشی را برای مدیریت قائل شد نه شخص مدیران. سازماندهی و مدیریت یک بحث کاملا جدی است و امکان این که بدون سازماندهی و استراتژی موفقیتی را کسب کرد حتی اگر در زمینه بازیکن و مربی بی‌نیاز باشیم اما استراتژی خوبی نداشته باشیم امکان موفقیت وجود ندارد. چون در گذشته نیروی انسانی را در اختیار داشته‌ایم. اگر هر کسی دیگری هم در فدراسیون والیبال باشد باید توجه داشته باشد که بدون داشتن برنامه و استراتژی امکان رسیدن به موفقیت وجود ندارد.

نگرانی در مورد بازیکنان آینده تیم ملی نداریم، مردم هم دغدغه نداشته باشند
در حال حاضر ترسی که وجود دارد این است که با کنار رفتن نسل فعلی تیم ملی، جایگزین‌های مناسبی برای آنها وجود ندارد، آیا برای پر کردن این خلاء فکری کرده‌اید؟

نسل جوانی که در اختیار داریم از بازیکنان بزرگسال فعلی وضعیت بدنی و قدی بهتری دارند. متوسط قد تیم جوانان کشورمان که در مسابقات آسیایی توانست قهرمان شود از متوسط قد تیم ملی بزرگسالان بیشتر است. ما باید یک تیم پخته‌ای داشته باشیم که با یک متوسط قد بالا بتواند در المپیک بعدی با تیم‌های بزرگ دنیا رقابت کند. ضمن این که بازیکن مثل سعید معروف یک شبه به یک پاسور طراز اول تبدیل نشد بلکه در یک پروسه رشد قرار گرفت و حتی در مقطعی به تیم ملی دعوت نشد.

در حال حاضر هم ما بازیکنانی را تربیت خواهیم کرد که در ۴ سال آینده مشکلی از این بابت نداشته باشیم. چون برای چهار سال آینده تیمی باید داشته باشیم که تغییرات زیادی در ترکیب آن به وجود خواهد آمد. البته این حرف من به این معنا نیست که همه بازیکنان فعلی از تیم ملی کنارگذاشته خواهند شد. هر کس که شایسته باشد بدون توجه به سن و سالش به تیم ملی دعوت خواهد شد. ضمن این که مردم دغدغه پشتوانه‌سازی برای تیم ملی را نداشته باشند و توجه به تیم‌های پایه در اولویت برنامه‌های ما است. بازیکنان فعلی تیم ملی بزرگسالان هم در پروسه کشف وپرورش استعدادها رشد کردند  و در نهایت به تیم ملی بزرگسالان راه پیدا کردند.

حداقل ۳،۴ سال دیگر در فدراسیون هستم
تا چه زمانی قصد دارید در فدراسیون والیبال حضور داشته باشید؟

سبک وسیاق کار ما به گونه‌ای بوده که با برنامه کار کرده‌ایم و ساختار را طوری تنظیم کردیم که ریل‌گذاری انجام بگیرد و قطار والیبال ایران به حرکت دربیاید. این که رانند قطار چه کسی است یک بحث دیگری است و مهم این است که قطار به روی ریل حرکت کند. من تا سال ۲۰۲۰ عضو هیئت رئیسه فدراسیون جهانی والیبال هستم و در کنفدراسیون والیبال آسیا هم سمت دارم و در فدراسیون والیبال هم اگر عمری باشد حداقل تا ۳،۴ سال دیگر حضور دارم مگر این که اتفاق غیرقابل پیش‌بینی رخ دهد اما تا زمانی که در فدراسیون والیبال حضور دارم تلاش می‌کنم پیشرفت والیبال ایران سرعت بیشتری بگیرد. هر زمان هم که قسمت نبود در فدراسیون والیبال باشم دوستان و کارشناسان که در والیبال ایران حضور دارند در این مسیر حرکت خواهند کرد چون نمی‌شود توقعات مردم را از والیبال ایران پایین آورد. مردم انتظار دارند جزو بهترین تیم‌های دنیا باشیم.

در ۳۵ سال گذشته جاهایی که مشغول به کار شدم را خودم انتخاب نکردم
زمانی که سلطانی‌فر به عنوان وزیر ورزش انتخاب شد پیش‌بینی می‌شد که شما از فدراسیون والیبال جدا و در وزارت ورزش یا کمیته المپیک پست بگیرید اما این اتفاق رخ نداد. این اتفاق به دلیل عدم تمایل شما به جدایی از فدراسیون والیبال بود یا دلیل دیگری داشت؟

گمانه‌زنی‌ها همیشه وجود دارد اما من در ۳۵ سال گذشته جاهایی که مشغول به کار شدم را خودم انتخاب نکردم. هر جا که از من درخواست کردند به آنجا بروم رفته‌ام و حضورم در فدراسیون والیبال هم بر همین اساس انجام شد. در حال حاضر هم آن چیزی که ذهن من را به خودش مشغول کرده تیم ملی و انتخاب سرمربی این تیم و تنظیم برنامه‌های ۴ سال پیش رو است. ضمن این که برای سایر تیم‌ها مثل تیم نوجوانان، جوانان و دختران هم برنامه‌هایی در نظر گرفته شده که باید انجام دهیم.

ترجیح می‌دهم مسیر والیبال را ادامه بدهم
اگر حق انتخاب داشته باشید وزارت ورزش را انتخاب خواهید کرد یا فدراسیون والیبال؟

وقتی شما برای یک کاری ۱۰ سال زحمت می‌کشید و می‌خواهید تیم را به جمع ۴ تیم برتر دنیا برسانید نه من بلکه هر کس دیگری که جای من باشد ترجیح می‌دهد مسیری را ادامه دهد که تا الان آن را ادامه داده است.

تنها به والیبال فکر می‌کنم
پیشنهادی از سلطانی‌فر برای حضور در وزارت ورزش داشتید؟

سلطانی‌فر در حال بررسی حوزه‌های مختلف ورزش است تا هر جایی که احساس کرد نقاط ضعفی وجود دارد آن را برطرف کند. طبیعتا حق او است که بتواند جابجایی‌هایی را انجام دهد. در رسانه‌ها گمانه‌زنی‌های زیادی درباره تغییر و تحولات در وزارت ورزش انجام شد اما چیزی که من به دنبال آن هستم والیبال ایران را به اهدافی که ترسیم کردیم برسانیم. من تنها به والیبال فکر می کنم چون نمی‌خواهم فضا برای کار کردن سست شود و تلاش ما این است که والیبال ایران را به اوج برسانیم.

سیاست‌مان برای قرارداد سرمربی جدید ۲+۲ است!
انتخاب سرمربی تیم ملی از جمله موضوعاتی است که این روزها بحث‌های مختلفی درباره آن می‌شود و آناستازی و استویچف به عنوان گزینه‌های اصلی سرمربیگری تیم ملی معرفی شدند. پروسه انتخاب سرمربی جدید تیم ملی در چه مرحله‌ای قرار دارد؟

ما تا المپیک ۲۰۲۰ چهار سال فرصت داریم. نمی‌خواهیم تعهدی ایجاد کنیم که در آینده مجبور به انجام آن شویم. هدف ما این است که بعد از گذشت ۲ سال از قرارداد با سرمربی جدید بتوانیم مجددا درباره تمدید یا عدم تمدید آن تصمیم‌گیری کنیم. شاید حتی سرمربی تیم ملی تمایلی به ادامه کار نداشت، مثل اتفاقی که برای ولاسکو افتاد و این مربی قبل از این که قراردادش تمام شود به درخواست کشورش هدایت تیم ملی آرژانتین را پذیرفت. ما می‌توانستیم به او بگوییم که تا پایان قراردادش باید در ایران بماند اما تنها ۸ ماه از قراردادش باقی مانده بود و ما با این منطق که این فرصت را در اختیار سرمربی جدید تیم ملی قرار دهیم با جدایی او موفقت کردیم تا فرصت‌سوزی نکرده باشیم.

در حال حاضر هم قراردادی که برای سرمربی جدید تیم ملی پیش‌بینی کرده‌ایم ۲+۲ است. اگر بعد از ۲ سال عملکرد تیم ملی راضی کننده بود آن را تمدید می‌کنیم در غیر این صورت به دنبال یک سرمربی جدید خواهیم بود. افکار عمومی در کشور ما نسبت به اخبار والیبال ایران و انتخاب سرمربی تیم ملی حساس شده‌اند و دوست دارند بدانند کدام مربی قرار است هدایت تیم ملی را بر عهده بگیرد. برای آنها قابل قبول نیست تیم ملی والیبال ایران مانند گذشته زنگ تفریح تیم‌های درجه دو دنیا ببازد.

مربی جاه طلب می‌خواهیم نه تاجر!
از بین آناستازی و استویچف کدام گزینه برای هدایت تیم ملی شانس بیشتری دارد؟

ما چند مسئله را باید در نظر بگیریم. اولین نکته این که مربی باید انگیزه جاه‌طلبی برای کسب موفقیت داشته باشد و به دنبال این نباشد که با حضور در کشورمان یک تجارتی انجام دهد و پس از ۴ سال هم به کشورش برگردد. تا این جای مذاکرات هم به دنبال این مسئله هستیم که مربی مورد نظر با چه انگیزه‌ای می‌خواهد به ایران بیاید. آیا صرفا به خاطر بیکاری قصد دارد به کشورمان بیاید و پیشنهاد دیگری ندارند یا این که قصد دارد با تیم ملی ایران جایگاه بهتری در چهار سال آینده کسب کند. نکته مثبت استویچف این است که دوست دارد تیمی که هدایت آن را بر عهده می‌گیرد پیشرفت کند و در این زمینه انگیزه زیادی دارد. اولویت دوم او مبلغ قراردادش خواهد بود. خواسته‌های یک مربی باید منطقی باشد، نه این که از روی شکم‌سیری خواسته‌هایی را مطرح کند و تصور کند که ما مجبور هستیم پیشنهادهایش را قبول کنیم اما ما این کار را انجام نخواهیم داد. این که یک مربی بخواهد همه کادر روی نیمکت را خودش بیاورد به هیچ عنوان منطقی نیست.

خواسته‌های آناستازی منطقی‌تر شده است
به نظر می‌رسد منظور شما از مربی که خواسته‌های غیرمنطقی دارد، آناستازی است که شرایط سختی را برای سرمربیگری تیم ملی مطرح کرده است.

خواسته‌های آناستازی نسبت به دوره‌های قبل که با او مذاکره کرده بودیم منطقی‌تر شده است و تعدیل‌هایی صورت گرفته اما نباید از یاد ببریم که تلورانس نرخ یک مربی بین ۱۰ تا نهایتا ۲۰ درصد است و یک تلورانس ۲۰۰ درصدی نیست. این که تصور شود چون ما به دنبال مربی هستیم هر پیشنهادی که عنوان شود را قبول می‌کنیم به هیچ عنوان درست نیست. البته در زمینه مالی نظراتمان تا حدودی به هم نزدیک‌تر شده است.

استویچف و آناستازی گزینه‌های اصلی هستند
به نظر می‌رسد انتخاب استویچف به عنوان سرمربی جدید تیم ملی تا حدود زیادی قطعی شده است!

هنوز چیزی مشخص نشده، ما گزینه‌های مختلفی را در نظر گرفته بودیم که با برخی از آنها به دلایل مختلف نتوانستیم به توافق برسیم. در حال حاضر هم استویچف و آناستازی اصلی‌ترین گزینه‌های ما هستند.

آیا استویچف در انتظار پاسخ فدراسیون والیبال لهستان برای سرمربیگری تیم ملی این کشور است تا پس از آن درباره پیشنهاد فدراسیون والیبال ایران تصمیم‌گیری کند؟

من از رئیس فدراسیون والیبال لهستان درباره انتخاب سرمربی آینده تیم ملی این کشور سوال کردم که وی گفت هنوز سرمربی آینده تیم ملی کشورشان را انتخاب نکرده‌اند و گزینه‌هایی که مدنظر آنه است درخواست‌هایی دارند که منطقی نیست.

سرمربی که مدیر نباشد مدیریت می‌شود
وجود بازیکن سالاری در والیبال کشورمان و به خصوص در دوران مربیگری کواچ و لوزانو را تایید می‌کنید؟

یک سرمربی اگر نتواند مدیریت کند بقیه او را مدیریت خواهند کرد. سرمربی باید سبک و سایق مدیریت را داشته باشد تا بتواند زیرمجموعه خود را رهبری کند. اگر ضعیف عمل کرد طبیعی است که نمی‌تواند تیم را اداره کند. این اتفاق را نمی‌تواند بازیکن‌سالاری نامید. این مسئله فقط در ایران رخ نداد و در کشورهای دیگر هم شاهد اختلاف نظر میان مربی و بازیکن بوده‌ایم. نباید فضا به گونه‌ای باشد که بازیکنان برای تیم ملی تصمیم‌گیری کنند و اگر چنین اتفاقی بیفتد یعنی این که مربی به لحاظ مدیریت ضعیف است. ما مربی می‌خواهیم که دیسیپلین و توان اداره تیم ملی را داشته باشد. در تیم ما بازیکنان بزرگی حضور دارند و اداره این تیم کار سختی است.

درباره آناستازی و استویچف با رئیس فدراسیون لهستان مشورت کرده‌اید؟

نه تنها با او که با خیلی از افراد درباره این دو مربی مشورت کرده‌ایم. دیدگاه‌ها نسبت به آناستازی و حتی استویچف متفاوت است. استویچف در رده باشگاهی عملکرد فوق‌العاده‌ای داشته و در مقطعی هم سرمربی تیم ملی بلغارستان می‌شود اما با فدراسیون بلغارستان اختلاف نظر پیدا می‌کند و کناره‌گیری می‌کند. این اختلاف نظر هم به دلیل دیدگاه‌های مدیریتی این مربی بود. یکی از سوال‌هایی که استویچف پرسید این بود که در ایران اختیارات مربی به چه اندازه است و بازیکنان چه جایگاهی دارند و اگر بازیکن با مربی دچار اختلاف نظر شد فدراسیون از کدام یک از آنها حمایت خواهد کرد.

در حال حاضر شانس کدام یک از این دو مربی برای سرمربیگری تیم ملی بیشتر است؟

هر دو مربی به یک اندازه شانس دارند. ما هر دو آنها در حال مذاکره هستیم و اراده فدراسیون در این است که با آناستازی یا استویچف به تفاهم برسیدم. اگر این اتفاق رخ ندهد به گزینه‌های دیگری فکر خواهیم کرد.

تابع بحث‌های احساسی نیستیم
مصاحبه‌ای از شما منتشر شد که گفته بودید اگر با هیچ کدام از مربیان بزرگ به توافق نرسیم سیچلو سرمربی تیم ملی خواهد شد اما اهالی والیبال ایران نسبت به این موضوع واکنش مثبتی نشان ندادند.

ما تابع بحث‌های احساسی و ژورنالیستی نیستیم. ما باید ببینیم به چه مربی نیاز داریم. این که به طور کل توانایی‌های یک مربی را نفی درست نیست. ما در حال حاضر با مربیانی مذاکره می‌کنیم که کارنامه موفقی داشته‌اند. الان جوی راه افتاده که اعتقاد دارند آناستازی بهتر است و عده‌ای هم اعتقاد دارند آناستازی در چند سال اخیر کار خاصی انجام نداده است. این مسئله نشان دهنده تناقض‌هایی است که میان افکار عمومی وجود دارد. یکی از بحث‌های ما این است که در کنار سرمربی آینده تیم ملی، مربی داخلی حضور داشته باشد تا مربیان داخلی هم رشد کنند.

از همه مربیانی که تا الان برای تیم ملی انتخاب کردم دفاع می‌کنم
یکی از انتقادهایی که از شما می‌شود انتخاب‌ مربیانی مثل گاییچ، مرحوم معدنی، کواچ و لوزانو بوده است. این مسئله را تا چه حد قبول دارید؟

اول باید ببینیم حضور گاییچ در ایران مثبت بوده یا منفی. زمانی که گاییچ به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد هدف‌گذاری ما این بود که او تا المپیک ۲۰۱۲ حضور داشته باشد. در همان سال اول گفت که قرارداد باشگاهی دارد و در اولین دوره مسابقات AVC CUP عنوان کرد که نمی‌تواند در کنار تیم ملی باشد. گاییچ نسل جدیدی را به تیم ملی آورد و معدنی هم در کنار او حضور داشت. آن مقطعی که گاییچ سرمربی تیم ملی بود کارش را به درستی انجام داد. یکی از حداقل‌ دستارودهای گاییچ، پرورش مرحوم معدنی بود تا جایی که معدنی توانست ۳ سال سرمربی تیم ملی شود. پس می توانیم نتیجه بگیریم که در آن مقطع انتخاب درستی انجام داده بودیم. اگر به آن زمان برگردیم باز هم او را انتخاب خواهیم کرد.

پس از گاییچ، مرحوم معدنی سرمربی تیم ملی شد تا این که در سال ۲۰۱۰ نایب قهرمان بازی‌های آسیایی شدیم. در آن زمان احساس کردیم که نیاز به یک تجربه برتر است. بنابراین تصمیم گرفتیم یک مربی را انتخاب کنیم که تجربه حضور در المپیک، لیگ جهانی و مسابقات جهانی را داشته باشد. زمانی که ولاسکو را انتخاب کردیم باز هم عده‌ای مخالف این انتخاب بودند و عنوان می‌کردند که ولاسکو پیرمرد است و دوران مربیگری‌اش به پایان رسیده و انتخاب اشتباهی بوده است اما ولاسکو زمانی به ایران آمد که شرایط خوبی بر والیبال کشورمان حکمفرما بود و تنها نیاز به یکسری تغییرات و اصلاحات جزئی داشت که ولاسکو با زیرکی این کار را انجام داد. ولاسکو والیبال ما را احیا کرد و تفکرات بازیکنان ما را حرفه‌ای کرد. ما حتی بعد از رفتن ولاسکو که مجبور شدیم کواچ را انتخاب کنیم، بالاخره کواچ هم جزو بهترین‌ مربی‌های سری‌آ بود، با این حال رشد صعودی تیم ملی ادامه پیدا کرد اما احساس کردیم که روند پیشرفت تیم ملی مورد رضایت نیست. اگر بعد از مرحوم معدنی، ما به ترتیب کواچ، لوزانو و ولاسکو را انتخاب می‌کردیم انتظارات تا این حد بالا نمی‌رفت. ما انتخاب‌های اشتباهی انجام ندادیم و از همه مربیانی که تا الان برای تیم ملی انتخاب کردم دفاع می‌کنم.

متوجه نشدم سروته باند عقرب کجاست
یکی از مواردی که این روزها درباره آن صحبت‌های زیادی انجام می‌گیرد وجود فساد در والیبال ایران و فعالیت یک باند به نام «باند عقرب» است. این موضوع تا چه حد واقعیت دارد؟

به هیچ عنوان در والیبال ایران فساد وجود ندارد. درباره باند عقرب هم من چیزهایی در رابطه با آن شنیده بودم اما متوجه نشدم سروته عقرب کجاست. درباره سردسته باند و عوامل دیگر آن اسامی عنوان شد که در حال حاضر در تیم‌های مختلف مشغول به فعالیت هستند. اگر باندی وجود دارد پس چرا بازیکنانی که گفته می‌شود در این باند حضور دارند در تیم‌های مختلف حضور دارند و در یک تیم نیستند. درباره انتخاب سرمربی تیم ملی توسط بازیکنان هم کاملا مشخص است که چه کسی این انتخاب را انجام می‌دهد. متاسفانه حرف زدن و متهم کردن دیگران خیلی راحت است. کسانی که شایعه‌پراکنی می‌کنند راجع به همه چیز اعم از سرپرست تیم ملی، مسئولان فدراسیون و … صحبت می‌کنند. کسانی که دلسوز واقعی هستند باید انتقاداتی انجام دهند که سازنده باشد. دور از انصاف است والیبالی که توانسته تا این اندازه موفق باشد و باعث غرور ملی شود این گونه مورد هجمه عده‌ای قرار بگیرد.

نباید بازیکن یا مربی که از تیم ملی کنار گذاشته می‌شود به دنبال تخریب و تهمت زدن باشد. چطور تا زمانی که آنها در تیم ملی حضور دارند همه چیز عالی و بدون نقص است اما با کنار گذاشته شدن آنها، همه چیز ایراد پیدا می‌کند و مسائلی مثل باندبازی مطرح می شود. این کارها اخلاقی نیست و ما همیشه گفتیم که هر کسی تحلیل فنی دارد ما از آن استقبال می‌کنیم. این که شب‌نامه‌ای مبنی بر وجود باند عقرب منتشر کنیم کا بسیار زشتی است.

دخالتی در انتخاب بازیکنان تیم ملی نداشتیم
خط خوردن بعضی از بازیکنان از تیم ملی پیش از المپیک ریو باعث شد تردید‌هایی ایجاد شود. به طور مثال در آن زمان گفته شد خط خوردن معنوی‌نژاد فنی نبوده و لوزانو او را در فهرست تیم ملی قرار داده بوده اما با فشار فدراسیون این لیست دستکاری شد و بازیکن دیگری جانشین معنوی‌نژاد شد.

مسئولیت انتخاب بازیکنان با سرمربی تیم ملی است. هیچ کدام از عوامل فدراسیون والیبال اعم از رئیس، دبیر یا مسئول فدراسیون والیبال دخالتی در انتخاب بازیکنان نداشته است. مسئولیت نتایج با سرمربی تیم ملی است و او باید بهترین‌ها را انتخاب کند. خط خوردن معنوی‌نژاد به هیچ کدام از مسئولان فدراسیون والیبال ربط ندارد. تنها نکته‌ای که در این زمینه وجود دارد در انتخابی المپیک به لوزانو اجازه دادیم ۱۶ بازیکن به ژاپن ببرد و به او گفتیم که بعد از بازی‌های تدارکاتی‌ تیم ملی در ژاپن، ۱۴ بازیکن مورد نظرش را انتخاب کند. ۱۲ بازیکن تیم ملی در المپیک هم لوزانو انتخاب کرد و من و سایر مسئولان فدراسیون والیبال هیچ اعمال نظری انجام ندادیم.

سوال پایانی این که سرمربی تیم ملی چه زمانی انتخاب خواهد شد؟

تلاش ما این است که قبل از مرحله پلی‌اف لیگ سرمربی تیم ملی مشخص شود. استویچف در حال تماشای فیلم مسابقات تیم ملی است و آناستازی هم در حال دریافت اطلاعات از وضعیت والیبال کشورمان است. باید ببینیم در نهایت با کدام یک از آنها به توافق می‌رسیم.