تراکتور بی مربی بهتر از تراکتور با مربی

تراکتور این روزها با مسعود شجاعی کاپیتان تیمش می برد. یکم- عطاری و داوری- در واقع طبله داوری هفته هفتم لیگ برتر، پر بود از همه چیز! هم پنالتی الکی داشتیم و هم الکی چشم خود را بر پنالتی‌های سرنوشت‌ساز بستیم! هم خطاهای عمده‌ای را ندیده و در اصل، اتفاق نیفتاده انگاشتیم و هم با سختگیری، از در دروازه رد نشدیم ولی از سوراخ ته سوزنی، به راحتی عبور کردیم! مصداقی بر مثال از قدیم به جای مانده کوسه و ریش پهن! و مهمتر از همه شاهد و ناظر خواست‌اندیشی‌ها شدن!
هرکه هرچه می‌خواهد بگوید و می‌گوید اما با این همه داوران به اندازه سایر عوامل مؤثره در نتیجه بازی‌ها، مؤثر نبودند و در نمونه‌های خیلی روشن، وزن اشتباهات عوامل دیگر بیشتر بود! داوری، در هفته هفتم، تصمیم‌های غیرقابل دفاعی اتخاذ کرد ولی برنده‌ها را بازنده و بازنده‌ها را برنده نکرد! سوتهای غلط، با جریان کلی و روند بازی‌ها همخوان بود!

چقدر نق؟ چقدر غر؟
دوم- غر زدن -یک اهرم فشار- مربیان به راحتی تمکین نمی‌کنند! در پارهای از موارد، بی‌غلط‌تر و کم‌اشتباه‌تر می‌بینند ولی اصل ماجرا از این قرار است:
…تا کی و تا به کجا، شاهد ایفای نقش اعتراضی توسط «داور-مربیان» کنار زمین هستیم؟! و تا کی باید از دیوار شکسته داوران، به مثابه کوتاهترین دیوار بالا رفت؟ و مهمتر از همه اینکه:
…مربیانی که همه توجه خود و تمام تمرکز خویش را به اعمال داورانه یا غیرداورانه ناخدایان بازی‌ها معطوف کردهاند، چگونه به کار اصلی خود -کمک به تیم‌شان تا دچار مفت بازی نشوند- اقدام می‌کنند! مثلاً باید سؤال کرد:
آقای فکری، چرا پای وزیر ورزش را وسط می‌کشی؟ چرا می‌خواهی فدراسیون فوتبال، در بدیهی‌ترین امور، از خودش و به خواسته شما سلب اختیار کند؟ آخر سوت زدن داوران، چه ربطی دارد با وظیفه وزارت؟ شما مواظب بازی تیمت باش! یک عده -مثل امیر- از باخت برد می‌سازند! عده‌ای هم مثل شما -محمود فکری- بعد از برد به باختن روی می‌کنند!
آقایان معترض به همه چیز و همه کس و همه جا! این خواسته شما، نه بار اعتراضی دارد و نه ذره‌ای به حق‌طلبی راه می‌برد! فقط فرافکنی است و فقط یک تیم قوی را به جای جنگیدن، دچار عدم تمرکز نمودن! بلی آقای فکری!

راز منشا، اسرار مگوی گادوین
سوم- برای گادوین منشا و تیم گلگهر، یک اتفاقی رخ داده اما چه اتفاقی؟ بازی منشا، چگونه متحول شده آن هم به این شدت؟ ۷ بازی و ۹ گل؟ آن هم از منشا؟ بازیکنی که سه، چهار سال بود سر نخواستنش، یک دعوای حسابی در گرفته بود؟
چرا و چگونه؟ منشا چه آب حیاتی نوشیده است که او را از یک گل‌نزن حرفه‌ای تبدیل کرده به یک گلزن قهار! شما این تحول را در چه می‌دانی؟ شما، بریده شدن و پاره شدن روند استحاله پیشین منشا را، در چه می‌دانی؟
نحوه گل زدن منشا، یکسری حرف‌های قابل اتکا دارد، ولی همه چیز را اگر به تمرینات پیش از فصل نسبت بدهیم، پس لابد خودمان هم نفهمیدهایم که «چه» را باید واکاوید و کدام مهم را باید زیر ذره‌بین برد! آری! تمرینات تخصصی مهم است و بسیار هم، ولی حتماً توأمش باید کرد با یک سلسله ظرایف آموزشی و یکسری مهارتهای آموختنی بیشتر که:
…مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد! و باید که کار متفاوت را ملکه ذهن یادگیرنده خود کرد!
امیر قلعه‌نویی، امسال دارد بهتر مربیگری می‌کند! تیم یاران امیر -در بخش مربیگری- سنجیده‌تر از بقیه به وظایف خود پرداخته است! امیر، به درستی تشخیص داده که مجال باختن ندارد! فرصت جبران و تلافی به او داده نمی‌شود!

استقلال و محمود فکری
ذره ذره پایش
چهارم- بهینه یا بدینه، فاصله میان دو مسابقه چگونه طی می‌شود؟ طی می‌شود یا به تلف می‌گذرد؟ طی می‌شود یا به تلف می‌گذرد؟ به عنوان فرصت، مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد یا مثل برق می‌آیند و نظیر باد سپری خواهند شد؟
مثلاً در تیم تراکتور از اهرم تعویض، چگونه راه برده شد به عنصر تغییر؟ تراکتور در روزهایی که مربی داشت، نه بازی قابل قبولی می‌داشت و نه نتایج قابل قبولی به دست میآورد! حالا چه شده است که ترکتور بی‌مربی، تراکتوری که همه کار می‌کند با یک بازیکن، چرا به این دستاوردها دست می‌یابد؟ چه درسی، چه پندی، چه راهکاری از این مدرسه عملگرایی فوتبال باید آموخت؟
یعنی تیم‌های ما به مربیان آب‌دیده و کارکشته و سرد و گرم چشیده، وارونه میدانی در دایره عمل و عملگرایی بدهد؟
نه‌؛ اینکه نمی‌شود! یک گل که نشانه بهار نیست! پس چه باید کرد؟ تکرار اشتباهات یا فرار از ارتکاب اشتباهات؟ تراکتور، خود را می‌سنجد! شهرخودرو هم خودش را بسنجد! و بقیه! در لیگ برتر مجال تکرار اشتباه نخواهی داشت! یا مکن با فیلبانان دوستی، یا بنا کن خانهای فیل توش بره! این «پای» اخیر، این «پای» آخر شامل استقلال هم می‌شود! ذره‌ذره خود را پاییدن!