اظهارات افاضلی در خصوص دیدار نود ارومیه و کارون اروند خرمشهر

تیم فوتبال کارون اروند خرمشهر در آخرین دیدارش میهمان نود ارومیه بود. این دیدار به جهت این که هر دو تیم در انتهای جدول به سر می بردند از حساسیت بالایی برخوردار بود. این مسابقه در نهایت با نتیجه ۳ بر ۱ به سود نود ارومیه به اتمام رسید تا این دیدار ۶ امتیازی را نودی ها به سود خودشان به پایان ببرند.هومن افاضلی سر مربی کارون اروند در خصوص این بازی که از حواشی بسیار زیادی برخوردار بود اظهار داشت:

« هیچ بحث فنی نسبت به این بازی نمی توانم داشته باشم چرا که در این دیدار در درجه اول باید در قبال جان بازیکنانم احساس مسئولیت می کردم.»

هومن افاضلی با انتقاد از نحوه عملکرد داور این دیدار خاطرنشان کرد:

« اخطار دومی را که به بازیکن تیمم دادند می پذیرم اما اخطار اول به هیچ عنوان حق بازیکن ما نبود.اما این را فراموش نکنید که جایگاه داوران در ورزشگاه خانگی ۹۰ ارومیه جایی است که همه تماشاگران به آن دسترسی دارند. کوپال ناظمی در نیمه دوم طوری قضاوت کرد که گویا یکی از افراد خانواده اش گروگان گرفته شده است، البته من علی رغم اینکه از نحوه قضاوت او راضی نیستم اما به او کاملا حق می دهم چرا که از لحاظ جانی هیچ تضمینی نداشت.»

وی همچنین گفت:

« شما تصور کنید هر کاری که خلاف عرف بازی بود این تیم انجام می داد. این در حالی است که هیچ کسی به جز من از توهین آقای بهاری در این بازی در امان نماند.»

هومن افاضلی در ادامه اتفاقات افتاده درآن دیدار گفت:

« یکی از اعضای کادر فنی این تیم که در بازی گذشته اخراج شده بود از درون سکوها هر چه که دلش می خواست به تمام داوران و بازیکنان گفت و جالب اینجاست کسی او را کنترل نمی کرد. من از۱۹ ساعت پیش در لیگ یک مربیگری کرده ام و هیچ وقت چنین صحنه هایی را تا به حال از نزدیک ندیده بودم.»

هومن افاضلی در خاتمه با اشاره به اینکه هیچ وقت در تمام این سال ها بی دلیل از داوران گله گذاری نکرده است گفت:

« من در بازی های قبل هم بازی را واگذار کردم اما هیچ وقت از داوری گله نکردم ولی این بار نمی توانم این همه معضلات را ببینم اما چیزی نگویم .در حین بازی یکی از اعضای نیمکت نود به سمت داور رفت و با او گلاویز شد. اما بعد از آن داور هیچ عکس‌العملی از خودش نشان نداد ولی همانطورکه گفتم داور از ترس جانش هیچ کاری نمی توانست انجام دهد همانطور که ما نمی توانستیم از ترس جانمان از رختکن خارج شویم و بعد از یک ساعت همچنان در رختکن بودیم .»