صبا عزیر : ایران فقط برای قهرمانی آمده است

اگر یمن اوج بگیرد خیلی خوشحال می‌شوم یا اگر فوتبال هند به جایی برسد برای من جذاب است و اما قهرمان، معلوم است که به نام ایران اشاره خواهم کرد، ایران فقط برای قهرمانی آمده و فکر می‌کنم حضور در فینال هم برای مردم ایران چندان قانع‌کننده نیست، اما رقبای ایران را هم باید جدی گرفت.

خبرنگاری را وقتی شروع کرد که برای ادامه تحصیل در حوزه علوم انسانی از پاکستان راهی اروپا شده بود. خودش می‌نویسد:

مثل کودکی که برای بیرون آمدن از کالبد خشک و بی‌روح، دست‌وپا می‌زد، ناگهان به دنیا آمد و من مادر این کودک ضعیف و بازیگوش شدم. کودکی که اسمش را گذاشتم، خبرنگار!» صبا خیلی سریع به واسطه تسلط بر زبان انگلیسی و فرانسوی در عالم خبرنگاری رشد کرد و البته فضای حرفه‌ای خبرنگاری و مترجمی در کشورش و کشور قطر آنقدر حرفه‌ای بود که قدرش را بدانند و اجازه ندهند افراد بی‌سواد و سفارش شده جای صباها را تنگ کنند.

او می‌گوید:

«به‌عنوان یک زن در خاورمیانه پیشرفت در خبرنگاری چیزی شبیه به یک جهاد بود، جهادی برای اطلاع‌رسانی و افشاگری و با مردم بودن.»

دل‌ خوشی نه از «الجزیره» دارد و نه از رسانه‌های وابسته در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، هر چند به کنایه در وبلاگش نوشته است:

«در سراسر دنیا یک رسانه مستقل به من نشان بدهید!»

او این روزها به‌عنوان یک ستون‌نویس قهار در نشریاتی چون: «الجزیره اسپورت»، «الکاس»، «الوطن» و گاهی در روزنامه «گاردین» در بخش ورزش آسیا قلم می‌زند و مقاله اخیر او بهانه خوبی بود برای طرح چند سوال تلفنی کوتاه.

«صبا عزیز» در گزارش خود به بهانه کنفرانس خبری جنجالی و جالب قطری‌ها نوشت:

«فوتبال خیلی بهتر از سازمان ملل می‌تواند صلح را در خاورمیانه جاری کند، یک تورنمنت مهم آسیایی به یاد قطری‌ها و اماراتی‌ها انداخته که قبل از قطری یا اماراتی بودن، انسان هستند و می‌توانند در کتاب خاطرات خود دوستی‌های دو ملت را مرور کنند. بعضی از خبرنگاران بر این باورند که اولین سفر تیم ملی فوتبال قطر به خاک امارات پس از تحریم عربستان می‌تواند بسیار جنجالی و پرحاشیه و حتی خطرناک باشد. من البته به اندازه این دوستان و همکاران نیازمند یک تیتر پربیننده و جنجالی نیستم و معتقدم که جنجالی در کار نیست اگر ما رسانه‌ها بگذاریم. چه لزومی دارد در دیگ فوتبال، چاشنی سیاست بریزید؟ چرا فکر می‌کنید خوشمزه‌تر می‌شود؟ چرا دست از سر فوتبال بر نمی‌دارید؟ صلح و دوستی را به فوتبال هدیه بدهید، نه اینکه صبر کنید اینها را از فوتبال هدیه بگیرید.»

از او پرسیدیم نظرش درباره کیفیت جام ملت‌های آسیا چیست؟ او پاسخ داد:

«بسیار خوب است، کیفیت در همه ابعاد قابل قبول است، میزبانی اماراتی‌ها بد نیست، آنها در این زمینه کم‌تجربه نیستند. به عقیده من امارات میزبان خوبی است و برای قاره آسیا آبروداری می‌کند.»

تیم ملی فوتبال ایران قدم اول را خوب برداشت، این پیروزی برای ستون‌نویس «الجزیره اسپورت» چه معنایی دارد؟

من از پیروزی‌های پرگل لذت می‌برم، هوادار تیم خاصی نیستم ولی وقتی مطمئن می‌شوم که مردم یک کشور قطعا شاد شده‌اند و قرار است جشن بگیرند، حس خوبی به من دست می‌دهد. ملیت‌ها را فراموش می‌کنم و با خود می‌گویم این هم یک هدیه دیگر که فوتبال به عده‌ای از مردم جهان داد.

یک سوال کسل‌کننده؛ قهرمان جام ملت‌های آسیا چه تیمی است؟

واقعا سوال کسل‌کننده‌ای است(با خنده) چه بگویم، دوست دارم یکی از کشورهای محروم و ستمدیده، نه اینکه قهرمان شود دست‌کم در جمع چهار تیم برتر باشد. احتمالش کم است اما مثلا اگر یمن اوج بگیرد خیلی خوشحال می‌شوم یا اگر فوتبال هند به جایی برسد برای من جذاب است و اما قهرمان، معلوم است که به نام ایران اشاره خواهم کرد، ایران فقط برای قهرمانی آمده و فکر می‌کنم حضور در فینال هم برای مردم ایران چندان قانع‌کننده نیست، اما رقبای ایران را هم باید جدی گرفت. خود امارات این بار تیم بدی ندارد، عربستان هم قوی است، قطر هم البته تیم خوبی دارد.

رسانه‌ها در این جام حرفه‌ای هستند؟

خیلی حرفه‌ای‌تر شده‌ایم، مقامات فیفا در بازرسی‌های خود از امکانات خبری استادیوم‌ها لذت برده‌اند، خود خبرنگاران هم قانون‌مدار‌تر شده و با اصول خبرنگاری آشنایی بیشتری دارند. نظم و ترتیب خیلی افزایش پیدا کرده و به استانداردهای جهانی نزدیک شده‌ایم.

آیا آن‌طور که امارات ادعا می‌کند، سیاست جایی در این جام ندارد؟

نه آن‌طور که ادعا می‌شود اما واقعا همه چیز در کنترل است. فوتبال باید پاک باشد و پاک بماند، سیاست دوست خوبی برای فوتبال نبوده، امیدوارم تا پایان این جام شاهد فوتبال پاک باشیم و اخلاق محوریت داشته باشد.

فرهیختگان