محمد علوی : به عربی به داور گفتم که خدا پدر و مادرت را نیامرزد !

جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴، آخرین دوره‌ای بود که تیم‌ملی ایران موفق شد در جمع سه تیم برتر رقابت‌ها قرار بگیرد. در این دوره از رقابت‌ها که برانکو ایوانکوویچ هدایت ایران را برعهده داشت، ترکیبی از بازیکنان جوان و نامدار راهی چین شدند که یکی از آن‌ها محمد علوی، بازیکن ۲۲ ساله تیم فولاد بود.

محمد علوی درباره اتفاقات و شرایط تیم‌ملی در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ توضیح داده است که در ادامه این گفت‌وگو را می‌خوانید:

 پیش از جام ملت‌ها، همایون شاهرخی جای خودش را به برانکو ایوانکوویچ داد. با تغییراتی که در ترکیب کادرفنی تیم‌ملی رخ داد تصور می‌کردید که ایران بتواند در جام ملت‌های آسیا مقام کسب کند؟

ما واقعا برای جام ملت‌ها تیم خوبی داشتیم و بدون بی‌احترامی به هیچ‌کس، بهترین دوره تیم‌ملی، جام ملت‌های ۲۰۰۴ بود که توانستیم مقام سوم را کسب کنیم.

 تدارکات و امکانات تیم‌ملی برای این مسابقات چطور بود؟

اصلا به خاطر همین می‌گویم که ما بهترین تیم‌ ادوار مختلف ایران بودیم. امکانات و شرایط ما برای حضور در جام ملت‌های ۲۰۰۴ به اندازه الان نبود و تدارکات ایران ضعیف بود. سرمربی هم امکانات زیادی در اختیار نداشت ولی با این حال توانستیم نتایج خوبی در چین کسب کنیم.

ایران بازی‌ها را خوب آغاز کرد و توانست تایلند را با سه گل شکست دهد. با این حال در بازی دوم، کار تیم‌ملی گره خورد و از عمان ۲ بر صفر عقب افتادیم. آیا عمان را دست کم گرفته بودید؟

بازیکنان عمان از تیم‌ملی نوجوانان با هم بودند و همان‌ها در رده بزرگسالان با هم بازی می‌کردند. به نظرم آن تیم، بهترین تیم‌ملی عمان بود. البته واقعیتش ما هم عمان را دست کم گرفته بودیم چون هم ما و هم آن‌ها می‌دانستیم که ایران قطب اول فوتبال آسیاست. متاسفانه بازی گره خورد اما توانستیم بازی را به تساوی بکشیم.

در دیدار مقابل عمان یک اتفاق ناشایست هم رخ داد. منظورمان دعوای رحمان رضایی و علی بداوی در اوایل نیمه دوم بود. دلیل این اتفاق چه بود؟

این دو بازیکن از زمانی که اتریش بودیم با هم درگیری داشتند. البته درگیری آن‌ها ابتدا کوچک بود اما شاهکارشان در بازی عمان رخ داد. درگیری آن‌ها به خاطر مساله خاصی نبود ولی در بازی مقابل عمان ابتدا با هم لفظی درگیر شدند و بعد فیزیکی.

پس از مرحله گروهی، در مرحله یک چهارم نهایی جام ملت‌های آسیا به مصاف کره‌جنوبی رفتیم که در دیداری تاریخی تیم چهارم جام جهانی ۲۰۰۲ را با نتیجه ۴ بر ۳ شکست دادیم. از آن دیدار برایمان بگویید.

بازی با کره‌جنوبی خاطرات شیرنی برای همه ما داشت. من در این بازی زمانی که ابراهیم تقی‌پور مصدوم شد، مجبور شدم به جای او در خط دفاع بازی کنم. خدا را شکر خیلی خوب در این پست بازی کردم و با هنرنمایی علی کریمی توانستیم بازی را ببریم. ما تیم یکدل و خوبی داشتیم که تک‌تک بازیکنان باکیفیت بودند.

 حسین کعبی از معطلی یک روزه تیم‌ملی در فرودگاه پیش از بازی با کره‌جنوبی تعریف می‌کرد. چه اتفاقی رخ داده بود؟

نمی‌دانم سهوی بود یا عمدی ولی ما را یک روز در فرودگاه معطل کردند. البته در فرودگاه بیکار ننشستیم و آهنگ گذاشتیم و شاد بودیم. نگران بازی با کره هم نبودیم و در کنار هم خوشحال بودیم. خیلی خاطرات شیرینی بود.

یکی از خاطرات تلخ جام ملت‌های ۲۰۰۴، ناداوری داور لبنانی در بازی با چین بود که بازی را برای چینی‌ها درآورد.

نمی‌دانم داور تحت تاثیر تماشاگران قرار گرفته بود یا فکر این بود که به چینی‌ها حال بدهد. او واقعا بد سوت زد. آن جایی که علی کریمی دریبل کرد و بازیکن چینی خطای شدیدی روی او انجام داد، داور باید پنالتی می‌گرفت و دفاع چینی را اخراج می‌کرد اما این کار را نکرد. به همین دلیل من که تعویض شده بودم، برای اعتراض به سمت کمک داور رفتم و به عربی به او گفتم که خدا پدر و مادرت را نیامرزد. او هم سریعا به داور گفت و من را از روی نیمکت اخراج کرد. من آن زمان به خاطر تعویض شدنم هم ناراحت بودم. ما می‌توانستیم در ۹۰ دقیقه بازی را ببریم چون تیم خیلی خوبی داشتیم.

خاطره جالب دیگری از جام ملت‌های آسیا سال ۲۰۰۴ دارید؟

خاطرات زیادی از جام ملت‌ها دارم. یکی از بهترین‌های آن‌ها گلی بود که به چین زدم. هیچ‌وقت یادم نمی‌رود که تماشاگران چینی سروصدای زیادی داشتند اما وقتی گل زدم همه ورزشگاه ساکت شده بودند و این اتفاق خیلی عجیب بود. یکی دیگر از خاطرات جالب هم چیپ آقا یحیی بود. (باخنده) اگر بخواهم از خاطرات تلخی هم که داشتم بگویم می‌توانم به باختمان مقابل چین اشاره کنم. متاسفانه در بازی با چین با این که عقب افتادیم، من گل قشنگی زدم و بازی به تساوی کشیده شد تا امیدوار شویم اما اخراج ستار زارع به خاطر بی‌تجربگی، از دست دادن موقعیت تک به تک توسط علی بداوی و پنالتی‌ای که داور روی علی کریمی اعلام نکرد باعث شد ما به فینال نرسیم. با این حال چون من اخراج شدم نمی‌توانستم در دیدار رده‌بندی هم بازی کنم. انگیزه زیادی برای حضور مقابل بحرین داشتم که دلیل آن بحرینی بودن همسرم بود. خیلی دوست داشتم که در دیدار رده‌بندی مقابل بحرین بازی کنم.

پس با خانواده همسرتان کل‌کل هم داشتید؟

آن‌ها اصالتا ایرانی هستند ولی پاسپورت بحرین دارند. البته آن‌ها طرفدار فوتبال ایران هستند.

فدراسیون فوتبال پس از این مسابقات چه پاداشی به ملی‌پوشان داد؟

فدراسیون در این رقابت‌ها به ما خوب می‌رسید. او پس از هر بازی به اتاق‌هایمان می‌آمد یا نفری ۴۰۰۰ تا ۵۰۰۰ دلار یا سکه به بازیکنان می‌داد. البته دلار آن زمان هزار و خرده‌ای تومان بود اما الان حدود ۱۰ هزار تومان است. (باخنده) البته یک گره کوچک در جام جهانی بود که می‌گفتند به بازیکنانی که در جام جهانی حضور دارند نزدیک به ۱۰۰ میلیون تومان می‌دهند ولی به ما چیزی نرسید.

 صحبت پایانی‌ای دارید؟

برای تیم‌ملی آرزوی موفقیت می‌کنم. آخرین دوره‌ای بود که عنوان کسب کردیم. در این دوره هم ما بازیکنان خوبی داریم و مربی حرفه‌ای بالای سر تیم است. توقع ما این است که حداقل، قهرمانی را کسب کنند چون بهانه‌ای ندارند.

ایسنا