قوچان‌نژاد در گلزنی: کم تعداد اما پراهمیت

مهاجم سابق تیم ملی ایران این روزها به عنوان هدف اصلی نقل و انتقالاتی تیم‌های بزرگ فوتبال ایران مطرح است. صحبت از رضا قوچان‌نژاد یا همان گوچی است. بازیکنی که قبل از جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل توسط کارلوس کی‌روش به تیم ملی ایران آمد و خیلی زود تبدیل به یکی از محبوب‌ترین بازیکنان فوتبال ایران شد. گل سرنوشت‌ساز او به کره جنوبی که باعث صعود تیم ملی ایران شد باعث شد تا گل گوچی با گل خداداد عزیزی به استرالیا مقایسه شود.

آن دو حماسه ساخته بودند، یکی در ملبورن و دیگری در اولسان و جالب است هردو حماسه‌ساز مشهدی بودند. رضا گوچی ولی مشهدی را با لهجه انگلیسی و هلندی حرف می‌زد و با گل‌ها و بازی‌های خوبش برای تیم ملی یکی از ستاره‌های فوتبال ایران در حدفاصل مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ تا پایان جام جهانی ۲۰۱۸ بود. حالا صحبت از بازگشت گوچی به فوتبال ایران است آن هم در روزهایی که او در آپوئل نیکوزیای قبرس روزهای خوبی را سپری نمی‌کند. اما آیا واقعا کارنامه رضا قوچان‌نژاد آنقدر کارنامه خوبی به عنوان یک بازیکن هست که تیم‌های مطرح ایرانی مثل تراکتورسازی، پرسپولیس و استقلال بخواهند بر سرجذب آن رقابت جدی به راه بیندازند و حتما پول خوبی بدهند؟

آیا قوچان‌نژاد در ۳۲ سالگی می‌تواند مشکلات خط حمله تیمی مثل تراکتور یا پرسپولیس و استقلال را حل کند؟ آیا بازیکنی مثل طارمی که تنها ۲۴ سال سن دارد گزینه بهتری است یا قوچان‌نژاد که در این فصل و در ۱۰ بازی ۲ گل زده و در ۴ بازی آخر تیمش کاملا روی نیمکت بوده است.

قوچان‌نژاد ؛ آری یا نه؟

یکی از مهم‌ترین اخبار این روزهای فوتبال ایران این است که بالاخره کدام تیم می‌تواند رضا قوچان‌نژاد را به خدمت بگیرد؟ تراکتور و پرسپولیس جدی‌ترین گزینه‌ها هستند ضمن اینکه حالا علاقه جدی برانکو ایوانکوویچ و فاش شدن این موضوع که او نام گوچی را در لیست خریدهای این فصلش قرار داده او را بیش از پیش به پرسپولیس نزدیک کرده است. رضا قوچان‌نژاد در آپوئل وضعیت باثباتی ندارد و شاید این بار او تجربه متفاوت و عجیب حضور در یکی دو تیم سرخ ایران را انتخاب کند. بازی در پرسپولیس و تراکتور هرکدام دنیای خاص خودش را دارد و این با فضایی که گوچی در بلژیک، هلند و حتی انگلستان تجربه کرده متفاوت است.

او می‌تواند به دنیایی از شور و اشتیاق فوتبالی بیاید و به ورزشگاه‌هایی قدم بگذارد که بالغ بر ۶۰ هزارنفر او را بی‌امان تشویق می‌کنند اما آیا او همان منجی است که پرسپولیس برای خط حمله‌اش می‌خواهد؟ یا قوچان‌نژاد یک بازیکن محبوب و گران‌قیمت است که برای پرکردن ویترین باشگاه جذب می‌شود؟ جذب گوچی بی‌شک بمب نقل و انتقالاتی خواهد بود اما از آن مهم‌تر این است که بدانیم آیا قوچان‌نژاد می‌تواند آن مهاجم مورد نظر پرسپولیس یا تراکتور باشد؟

میانگین حماسه‌ساز

رضا قوچان‌نژاد از سال ۲۰۰۵ و از هجده سالگی فوتبال حرفه‌ای را در لیگ هلند و باشگاه هیرنفین آغاز و تا سال ۲۰۱۱ نیز در تیم‌های مختلف دیگری از این کشور بازی کرد. او بعد از حضور در هلند درباشگاه کشورهایی چون بلژیک، انگلستان، کویت و قطر و بعد از شش سال دوباره در سال ۲۰۱۶ به هیرنفین و فوتبال هلند بازگشت. او در تمام این سال‌ها ۱۵۷ بازی در فوتبال هلند انجام داده و در مجموع ۶۰ گل برای تیم‌های مختلف زده است که میانگینی در حدود ۳۸درصد گل در هر بازی است. در واقع آمار قوچان‌نژاد در فوتبال هلند به این معناست که او در این رقابت‌ها در هر سه بازی یک گل به ثمر رسانده است.

او در بلژیک عملکرد بهتری هم داشت و در ۵۶ بازی ۲۶ گل و میانگین ۴۶درصد گل در هر بازی را به برای خودش به ثبت رساند که چیزی نزدیک به هر ۵/۲ یک گل است. او در انگلستان اما با افت آمار مواجه شد که با توجه به سطح بالای رقابت‌ها طبیعی است. گوچی در ۴۲ بازی که برای چارلتون اتلتیک در مجموع دو فصل انجام داد ۵ گل هم به ثمر رساند. میانگین ۱۲/۰ گل در هر مسابقه که در حدود هر ۸ بازی یک گل می‌شود. مهاجم تیم ملی ایران اما در کویت آمار خوبی از خودش به جا گذاشت و در ۱۴ بازی ۱۲ گل زد که میانگین ۸۶/۰ گل در هر مسابقه است که چیزی در حدود هر سه بازی دو گل می‌شود و یک آمار خوب است.

گوچی که در سال‌های اخیر تیم‌های زیادی عوض کرد بعد از کویت به قطر رفت و در ۹ بازی فقط دو گل زد. میانگین ۲۲/۰ گل در هر بازی که چیزی در حدود هر ۵ بازی یک گل می‌شود. او در این فصل هم در آپوئل نیکوزیای قبرس در ۱۰ بازی دو گل زده که میانگین هر ۵ بازی یک گل است. با احتساب این گل‌ها می‌توان گفت که گوچی از مجموع ۲۸۸ بازی ۱۰۷ گل به ثمر رسانده که میانگین در حدود ۳۸/۰ گل در هر مسابقه است. این یعنی قوچان نژاد مهاجمی است که در تمام این سال‌ها میانگین هر سه بازی یک گل را به ثبت رسانده و آنچه ارزش کار گوچی را بالا می‌برد گلزنی‌های او در فوتبال اروپاست.

اما رضا قوچان‌نژاد نه به خاطر بازی‌های باشگاهی که به خاطر بازی‌ها و گل‌های ملی‌اش است که بسیار به محبوبیت رسیده است. او در تیم ملی ایران گل‌های بسیار حساس و سرنوشت‌سازی زده است. او در ۴۴ بازی ملی ۱۷ گل به ثمر رسانده است که میانگین ۳۸/۰ گل در هر بازی و هر سه بازی یک گل است.

با این وصف آیا گوچی می‌تواند آن مهاجمی باشد که گره‌های خط حمله پرسپولیس را باز کرده و این تیم را به عناوینی چون قهرمانی در لیگ قهرمانان و لیگ برتر ایران برساند؟ آنچه گوچی را یک بازیکن ارزشمند نشان می‌دهد نه تعداد گل‌ها که حساسیت و اهمیت گل‌هایی است که می‌زند. گل او به کره جنوبی یا به قطر در مقدماتی جام جهانی تنها روی هوش و ذکاوت و البته چارچوب شناسی او به ثمر رسیدند. گوچی شاید قدرت و سرعت طارمی را نداشته باشد اما تمام‌کننده‌ای باهوش و مهاجمی است که گل‌های حساسی می‌زند. حالا باید دید پرسپولیس و تراکتور مهاجمی می‌خواهند که آقای گل شود یا مهاجمی که در بازی‌های دشوار برای‌شان کار دربیاورد؟ مساله این است.

ایلنا