بررسی تیم ملی فوتبال آلمان در سال 2018؛ از عملکرد در جام جهانی تا سقوط به دسته ی دوم لیگ ملت ها

تیم ملی آلمان در حالی سال ۲۰۱۸ را آغاز کرد که یکی از مدعیان اصلی قهرمانی در جام جهانی روسیه به حساب می آمد و با سقوط به دسته ی دوم لیگ ملت های اروپا این را به پایان رسانید.
دوشنبه گذشته تیم ملی آلمان در حالی که در بازی رفت مقابل هلند نتیجه را ۳ بر ۰ به حریف واگذار کرده بود موفق شد در دیدار برگشت خوش بدرخشد و دو گل نیز به ثمر رساند اما در کمال ناباوری بار دیگر دنیا بر سر ژرمن ها و هوادارانشان خراب شد و در لحظات پایانی دو گل دریافت کرد و در نتیجه به دسته ی دوم رقابت های لیگ ملت ها سقوط کرد.
همه چیز می توانست در آن شب در گلزنکرشن متفاوت رقم بخورد. گرچه پیروزی در برابر هلند نمی توانست مشکلات ژرمن ها را کم کند اما می توانست کورسوی امیدی در انتهای تونل تاریک سال ۲۰۱۸ باشد.
اما گل فن دایک کافی بود تا افسوس بار دیگر در چشمان ژرمن ها موج بزند و واکنش مانوئل نویر در حالی که پس از این گل دست هایش را بر سر می کوبید این مسئله را به خوبی نشان می داد.
از ابتدای سال ۲۰۱۸ هیچ چیز باب میل مانشافت پیش نرفت. در بازی های دوستانه این تیم، در ماه مارس در برابر اسپانیا و برزیل به ترتیب نتایج تساوی و شکست بدست آمد و در بازی برابر عربستان سعودی و اتریش نیز نمایش قابل قبولی را شاهد نبودیم. آلمان در آن زمان از لحاظ جو تیمی نیز در شرایط مناسبی قرار نداشت و در دیدار برابر عربستان سعودی پس از دیدار گندوغان و اوزیل با رئیس جمهور ترکیه، هواداران به هو کردن گندوعان پرداختند.
گرچه شرایط مناسب نبود اما این آلمان بود، قهرمان سال ۲۰۱۴ و مدعی قهرمانی در سال ۲۰۱۸ به همراه مربی با تجربه و تیم با استعداد خود که راهی روسیه می شد. جام جهانی فرا رسید و با وجود شکست آلمان در اولین دیدار خود در برابر مکزیک با نتیجه ۱ بر ۰ هیچکس فکر نمی کرد که کار آلمان به این زودی در این تورنمت به پایان برسد.
در دیدار دوم با گل تونی کروس در دقایق آخر نه تنها ژرمن ها سه امتیاز ارزشمند بدست آوردند بلکه امیدی تازه در دلشان جای گرفت تا شاید بتوانند نظم گذشته خود را به دست بیاورند و با سازماندهی اوضاع از دور گروهی صعود کنند.
اما در دیدار برابر کره هیچ چیز خوب پیش نرفت و حالا این آلمان بود که با کمترین امتیاز گروه خود را ترک می کرد، گروهی که انتظار می رفت عقاب های سفید به راحتی از آن صعود کنند! بعد از این ماجرا ژرمن ها به هیچ وجه از حجم شور و شوقی که رقبای آنان در سراسر جهان داشتند متعجب نشدند.
بعد از شوک جام‌جهانی ۲۰۱۸ روسیه، شوک دیگری که به تیم وارد شد خداحافظی مسوت اوزیل در ماه جولای از جمع مانشافت بود. تجربه و ادراک که نقش مهمی در فوتبال بازی می کند به مرور از تیم آلمان محو شد. بازیکنان نمایش های بی ثبات نشان می دادند و مانوئل نویر که روزی سد محکم ژرمن ها در برابر هر مهاجمی بود دیگر حس اعتماد را به ارمغان نمی آورد.
هم اکنون گرچه نتایج آلمان همچنان ناامید کننده است اما می توان گفت نمایش این تیم تا حدودی بهبود یافته است. اعتماد لوو به جوانان سبب شده است بار دیگر این تیم کمی منظم تر عمل کند. می توان بعد از آن همه ناکامی همچنان برق شور برای کسب پیروزی و تشنگی برای موفقیت را در چشمان جوانانی همچون ورنر، گنابری، سانه، هاورتس، کرر و گورتسکا دید.
اما آینده تیم ملی آلمان و لوو چگونه خواهد بود؟
هم اکنون برخی از بازیکنان بزرگ و باتجربه ژرمن ها از تیم خداحافظی کردند و باقی بازیکنان باتجربه نیز در آینده ی نه چندان دور تیم را ترک می کنند. در نتیجه شاهد حضور دوباره ی لوو در استادیوم های کشور آلمان در دیدارهای بوندسلیگا هستیم تا شاید بتواند از میان استعدادهای جوان چند نفر را برای دعوت به تیم ملی برگزیند. لوو و دستیارانش هم اکنون در مسیر قرار دارند که می توانند از شکست های آن درس بگیرند و بار دیگر ریشه های موفقیت را در این تیم بدوانند.
بوندسلیگا سرشار از بازیکنان جوان و بااستعداد است که به اندازه ی کافی خود را اثبات کرده اند و این موضوع بسیار به نفع یوآخیم لوو خواهد بود. مردی که در روزهای سخت آلمان را به موفقیت رساند. همان کسی که استعدادهای جوانی را به دنیا معرفی کرد. بنابراین اگرچه ۲۰۱۸ به هیچ وجه برای آلمان ها و هوادارانشان سال پرباری نبود اما لوو مردی است که به پاس زحماتش در این تیم و موفقیت در اوضاعی که هیچگاه آسان نبوده است، شایسته دریافت فرصتی دیگر است تا ثابت کند می تواند بار دیگر مانشافت را از هزارتوی تاریک به سمت نور هدایت کند.

رضوانه نجفی فر – فوتبالیش