بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

گریزمان: تا عمر دارم به پنالتی از دست رفته مقابل رئال فکر می‌کنم!

آنتوان گریزمان: تا عمر دارم به پنالتی‌ای که در فینال میلان خراب کردم، فکر می‌کنم!

نویسنده : خبرگزاری فوتبال ایران. پارس فوتبال
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : جمعه 8 تیر 1397 | 16:04
آنتوان گریزمان

آنتوان گریزمان بارها و بارها اعتراف کرده که نمی‌تواند پنالتی از دست رفته‌اش مقابل رئال مادرید در فینال لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۱۶ را فراموش کند و این را در هر مصاحبه‌ای تکرار می‌کند!

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

آنتوان گریزمان ، ستاره فرانسوی اتلتیکو مادرید بار دیگر اعتراف کرد که نمی‌تواند پنالتی‌ای که مقابل رئال مادرید در فینال میلان خراب کرد را از یاد ببرد.

اتلتی در چند فصل اخیر دو بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیده و هر بار هم مغلوب رئال مادرید شده است. در اولین فینال، این سرخیو راموس بود که در آخرین ثانیه‌های بازی کهکشانی‌ها را نجات داد تا در وقت‌های اضافه شاگردان کارلو آنچلوتی کار را تمام کنند.
اتلتی دو سال بعد هم به فینال رسید تا یک دربی مادرید دیگر شکل بگیرد. این بار تیم سیمئونه ابتدا عقب افتاد اما توانست با گل کاراسکو بازی را به پنالتی بکشاند. گرچه آنجا هم رئال بهتر کار کرد و قهرمان شد. در این بازی گریزمان در دقیقه ۴۸ یک ضربه پنالتی را از دست داد.

به گزارش mundodeportivo، گریزمان می‌گوید:

اگر در دوران فوتبالم بتوانم یک چیز را عوض کنم، پنالتی‌ام در فینال میلان خواهد بود! تا عمر دارم به آن لحظه فکر می‌کنم.
گاهی قبل از اینکه به تخت خواب بروید، افکار منفی سراغتان می‌آید. این پنالتی هم از آن دست اتفاقاتی است که گاهی واقعا مرا عذاب می‌دهد. به خودم می‌گویم: «لعنتی…» نمی‌توانید تصور کنید گاهی چقدر به این پنالتی فکر می‌کنم.
اما چنین اتفاقاتی برای بهترین‌ها رخ می‌دهد و شما باید بدانید چطور به یک ناکامی واکنش نشان دهید. همان کاری که پس از فینال میلان در یورو ۲۰۱۶ کردم.
گرچه وقتی هشتاد ساله هم شوم، دوباره به این پنالتی فکر می‌کنم!

آنتوان گریزمان ادامه داد:

آرزوهای فوتبالی؟ دوست دارم قهرمان جهان و اروپا شوم و بعد به MLS بروم. این نقشه راه ایده آل من است. نمی‌دانم در چه سنی به آمریکا می‌روم.
همه چیز به جام‌هایی که پیش از آن برده‌ام، بستگی دارد. احتمال می‌دهم در ۳۲ یا ۳۳ سالگی باشد. دوست دارم زمانی بروم که هنوز چیزهایی برای ارائه دادن داشته باشم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.