نکته ای به جا مانده از دیدار تیم ملی ایران و مراکش

اولین حادثه این بود که تیم ملی ما در ۴ دوره قبلی که در جام جهانی شرکت کرده بود هیچگاه در بازی اول برنده نشده بود. تیم ملی ما در بازیهای نخست قبلی خود در چهار دوره حضورش یک تساوی و سه شکست داشت و برد در برابر مراکش در بازی اول به نوعی ثبت رکوردی بود که تا به حال به آن دست نیافته بود.

اتفاق دوم مربوط به اولین حضور تیم ملی کشورمان در جام جهانی است . در آرژانتین ۱۹۷۸ تیم ملی کشور ما در برابر اسکاتلند با یک گل به خودی آندرانیک اسکندریان از اسکاتلند عقب افتاد که البته توسط ایرج دانائی فرد جبران شد و ایران به اولین امتیازش در جام جهانی رسید.

… و حالا گلی که مراکشی ها به خودشان زدند به نوعی آن گل را پس از ۴۰ سال جبران کرد تا شاگردان کی روش درد ۴۰ ساله را تسویه حساب کرده باشند.

اما اگر بخواهیم از این بازی اعداد و تجربه و خاطره جدا بشویم باید بگوئیم تیم ملی ما بازی را برد که فراتر از انتظارش دوید و جنگید و مبارزه کرد. رگه هائی از شتاب زدگی در کنترل بازی را در نیمه اول و به خصوص در ۲۰ دقیقه اول بازی شاهد بودیم که بی گمان باید آن را مرتبط با نداشتن تدارکات مناسب و به خصوص قرار نگرفتن در شرایط مسابقه ای دانست.

تیم ملی ما در این بازی با تغییرات به میدان آمده بود که مهمترین آن حضور احسان حاج صفی در دفاع چپ بجای میلاد محمدی بود که مدتها در این پست بازی می کرد. تیم ما در نیمه اول معامله واگذاری توپ و گرفتن فضاها را انتخاب کرده بود و در نیمه دوم ادامه این روند را انجام داد اما باید گفت در سیستم تدافعی ما به نسبت نیمه اول تسلط و آگاهی بیشتری را می دیدیم ضمن آن که تیم ما با بدشانسی دو بازیکن تاثیر گذارش یعنی امید ابراهیمی و جهانبخش را به علت مصدومیت از دست داد.

تیم ملی در این بازی تجربه یک بازی تدارکاتی خوب را کسب کرد و بسیاری از اعضای تیم توانستند تا حد زیادی با شرایط جام جهانی آشنا بشوند .

بچه ها همه تلاش خود را کردند تا ملتی را خوشحال کنند . باید به یوزهای ایرانی درود بفرستم و منتظر ماجراجوئی های بالاترشان در دو بازی آینده باشیم .

تورج عاطف-خبرگزاری پارس فوتبال