نگاهی به وضعیت امیر باقری و فرزند سایر اسطوره های پرسپولیس!

از بین فرزندان بازیکنان دهه های ۶۰ و ۷۰ و ۸۰ پرسپولیس فوتبالیست های زیادی متولد شدند اما سرنوشت با آنها کاری کرد تا به مرور زمان از فوتبال دورتر و دورتر شوند. پوریا فرزند رحیم یوسفی در تیم های پایه پرسپولیس بازی کرد اما وقتی نتوانست به تیم ب پرسپولیس راهی پیدا کند قید فوتبال را زد و دنبال بدنسازی رفت. پوریا حالا در آلمان زندگی می کند و اتفاقا در رشته بدنسازی یک مقام سومی کسب کرده است.

حتما درباره فرزندان ناصر محمدخانی شنیده اید. علی و عرفان با وجود اینکه مادر خود را در اتفاقی تراژیک از دست دادند اما فوتبال شان را رها نکردند و با توجه به اینکه نزد خانواده مادر مانده بودند، فوتبالشان را در قطر شروع کردند. علی محمدخانی زمانی در لیگ قطر بازی می کرد و عضو تیم نادی القطر بود اما حالا از او نیز خبری نیست همانطور که عرفان به سطوح بالا نرسید.

امیر مسعود فرزند وحید قلیچ مثل پدرش دروازه بان شد و اتفاقا تا سطح بزرگسالان و تیم راه آهن هم بالا آمد اما حالا چیزی از او نمی شنوید. بابک و بهنام دو فرزند مرتضی فنونی زاده هم فوتبالیست بودند. بهنام که گلر بود از رده نونهالان تا امید برای پرسپولیس بازی کرد اما وقتی دید باید دروازه بان سوم باشد فوتبال را کلا کنار گذاشت اما بابک بازیکن قابلی بود. او که متولد ۱۳۶۳ است در تیم ملی نوجوانان هم عضویت داشت و وقتی در فجرسپاه بازی می کرد توسط غلامحسین پیروانی برای تیم فجرسپاسی پسندیده شد اما آنجا رباط صلیبی پاره کرد و فوتبال را کنار گذاشت.

پسر بزرگ کریم باقری که امیر نام دارد دو سال پیش برای تیم امید پرسپولیس بازی می کرد اما در فصل گذشته برای تیم اتحاد شمیران در این رده بازی کرد و با توجه به اینکه چندان سختکوش به نظر نمی رسد بعید است بتواند مثل پدرش بالا بیاید. از بین چهره های شاخص پرسپولیس در بیست سال گذشته فرزندان علی کریمی و حامد کاویانپور هم با حضور در مدارس فوتبال به این رشته علاقه نشان دادند اما هاوش و هیرسا کریمی دیگر فوتبال بازی نمی کنند و از کوشان و کوشیار کاویانپور هم خبری نیست.

البته در نقطه مقابل همین حالا فرزندان رضا جباری و حسن خان محمدی در رده های پایه فعالیت دارند و با توجه به میزان علاقه مندی پدران شان به فوتبال که هر هفته حداقل یکی دو مسابقه دارند شاید با انگیزه ادامه بدهند.