برانکو و شفر به طور جدی تمرینات پیش از دربی را پیگیری می کردند

برانکو و شفر اخم خود را پایین آورده بودند و با هیچ احدالناسی شوخی نداشتند. تمرینات از دیروز وارد فاز جدی‌تر شده و استقلال و پرسپولیس نه تنها از نظر فنی که باید به لحاظ روحی و روانی آماده و مهیای دربی تهران شوند.
دلیل این جدیت و ترش کردن هر دو مربی خارجی استقلال و پرسپولیس اما چیست؟ کسی می‌تواند در این‌باره فرضیه‌ای را مطرح کند؟ یک دلیلش را ما می‌گوییم‌؛ شهرآورد می‌تواند از نظر حیثیت و اعتبار برای هر دو تیم و همچنین جنبه تاریخی و آماری مسئله خیلی مهمی باشد.
در کارنامه مربیان دو تیم هم نتیجه این بازی تأثیرگذار است‌؛ نکته‌ای که نباید آن را فراموش کنیم اما این است‌؛ دربی تهران با تمام مسائل فنی‌‌اش اما جای بچه سوسول‌ها نیست. بازی استقلال و پرسپولیس جایگاه بازیکنانی است که فوتبال را محکم بازی می‌کنند.
ادبیات فوتبال گاهی وقت‌ها خشن نیست و شهرآوردها هم هرگز یک میدان آرام، بی‌دغدغه و پر از آرامش نیست.
اگر به دنبال آرامش هستید می‌توانید بروید به یکی از جنوبی‌ترین نقاط شرق آسیا و در این فصل از سال تنی هم به آب بزنید و حمام آفتاب بگیرید اما اگر وارد شهرآورد می‌شوید باید بدانید اینجا فوتبال را محکم بازی می‌کنند. اینجا دیگر جای شوخی و بازی‌های کودکانه نیست.
شفر و برانکو در تمرینات نمی‌خندند چون می‌دانند بازی استقلال و پرسپولیس اساساً جای خنده و شوخی نیست. حالا هر قدر قهرمانی پرسپولیس مسجل شده باشد یا استقلال فاصله‌‌اش با پرسپولیس زیاد باشد‌؛ هیچ کدام دلیلی بر آن نیست که شهرآورد را مثل فیلم‌های عاشقانه ببینیم.
بازیکنانی که به میدان می‌روند دیروز و امروز اخم و جدیت مربیانشان را می‌بینند‌؛ چون اینجا کار جدی است. دربی را باید با تمام وجود بازی کرد.
در شهرآورد تکل خشن داریم. شعار داریم. سوت داور داریم. فریاد داریم. شوت به دروازه و دریبل داریم. داد و بیداد داریم. هیجان و شلوغ کاری داریم. در شهرآورد است که فوتبال واقعی را با تمام ادبیات حاکم بر آن حس می‌کنیم.
در شهرآورد پیراهن‌ها خیس و گلی می‌شوند‌؛ اینجا جای بازیکنان عصا قورت داده و اتو کشیده نیست.

خبر ورزشی