لیست عجیب حمید درخشان

احمد آل نعمه، محسن بنگر، محمد نصرتی، هاشم بیک زاده، محمد حسین نائیجی، حامد آقایی و سامان آقازمانی بازیکنانی هستند که حمید درخشان معتقد به حضورشان در نفت بوده. نکته قابل توجه درباره این بازیکنان این است که مجموع سن چهار بازیکن اول به ۱۰۹ سال می‌رسد و سه بازیکن آخر این لیست حداقل در فصل اخیر بدون تیم بوده‌اند! دیگر بگذریم از دقایق و کیفیت بازی تک تک این بازیکنان که در نوع خود قابل تأمل است و علامت سوال بزرگی مقابل نتایجی قرار می‌دهد که نفت در لیگ و رقابت‌های آسیایی قرار است با این بازیکنان کسب کند.
اینکه هر بازیکنی قبول نکند در شرایط فعلی به باشگاه نفت بیاید، یکی از منطقی‌ترین تصمیم‌ها است. باشگاه نفت تهران با مشکلات متعدد مالی رو به روست و هیچ تضمینی بابت حل شدن این مشکلات نمی‌دهد. صف طلبکاران این باشگاه و تجمع‌های اعتراض آمیز آنها از طرف دیگر می‌تواند هر بازیکنی را بترساند. علاوه بر اینها هرروز خبرهایی درباره احتمال انحلال نفت و جایگزینی صبا به جای این تیم به گوش می‌رسد که از بلاتکلیفی محض نفت خبر می‌دهد. درست است که در چنین شرایطی یارگیری برای نفتی که به تازگی سرمربی خود را شناخته سخت‌ترین کار ممکن است اما نکته قابل توجه رویه‌ای است که حمید درخشان در این بحران در پیش گرفته. او به سراغ بازیکنانی رفته که نه تنها مجموع سن شان به بالای ۱۰۰ سال می‌رسد، بلکه بعضی از آنها در یکی دو فصل اخیر در هیچ تیمی بازی نکرده اند!
احمد آل‌نعمه گرچه زمانی یکی از بهترین مدافعان لیگ بوده اما او با ۲۵ سال سن فصل گذشته در ۱۹ بازی حضور داشته که تنها در ۱۷ مسابقه در ترکیب ثابت بوده است. محسن بنگر که اوایل فصل گذشته در تراکتورسازی با مصدومیت شدیدی از ناحیه کمر مواجه شد و دو بار مورد عمل جراحی قرار گرفت، بعد از بهبود مصدومیت تنها در ۱۱ مسابقه برای تراکتور بازی کرد که از این تعداد ۶ مسابقه را در ترکیب ثابت بود. در نهایت هم عملکرد ضعیف او در بازی با پرسپولیس بود که به اخراج او از سوی قلعه‌نویی انجامید. اخراجی که تهمت‌هایی را هم متوجه بنگر می‌کرد. ۷ بازی برای محمد نصرتی که فصل گذشته در گسترش فولاد توپ می‌زد هم آمار چندان قابل توجهی نیست. بخصوص که مصدومیت این بازیکن آمار بازی او در فصل گذشته را تا این اندازه پایین آورده است. حامد آقایی و سامان آقازمانی هم که حداقل در دو فصل گذشته بدون تیم بوده‌اند و نتوانسته‌اند هیچ باشگاه و سرمربی را به عقد قرارداد با خودشان متقاعد کنند اما حمید درخشان برای نفت تهران آنها را انتخاب کرده است.
در دوره‌ای که بسیاری از مربیان فوتبال به این نتیجه رسیده‌اند که جوانگرایی به مراتب بیشتر از روی آوردن به بازیکنان مسن، می‌تواند گره از مشکلات تیم شان باز کند، همچنان درخشان به سراغ بازیکنانی رفته که از دوران اوج فوتبالی شان فاصله گرفته‌اند. این در حالی است که کمتر کسی به‌عنوان مثال از تأثیر جوانگرایی منصوریان در بالا رفتن رتبه تیمش در نیم‌فصل دوم فصل شانزدهم خبر نداشته باشد.
همچنین نتیجه‌ای که مربیانی چون ویسی یا جلالی از جوانگرایی گرفته‌اند. درخشان اما جدا از بحث اشتباهی که در اعتماد نکردن به جوان‌ها داشته، در کل در تجربه‌های پیشین خود هم عملکرد قابل قبولی در یارگیری‌هایش نداشته و فصل یارگیری برای او بزرگترین نقطه ضعفش به حساب می‌آمده.
از نمونه‌های بازیکنانی که با نظر درخشان جذب شده‌اند، باید به جذب تادئو در پرسپولیس اشاره کرد که نه تنها برای این تیم بازی نکرد، بلکه بعد از مدتی از سوی باشگاه کنار گذاشته شد و بابت طلبش از پرسپولیس شکایت کرد و این باشگاه را حسابی به دردسر انداخت. کنار گذاشتن نیلسون که عملکرد خوبی در پرسپولیس داشت و آوردن سوشا مکانی یکی دیگر از تصمیمات درخشان بود که واکنش‌های منفی زیادی را در پی داشت. حالا او که در کارنامه‌اش عملکرد چندان مثبتی در یارگیری‌ها نداشته، در نفت باز هم به سراغ بازیکنانی رفته که نمی‌توانند حرف زیادی برای گفتن داشته باشند. بازیکنانی که نه توان و انرژی جوان ترها را دارند و نه انگیزه آنها را.
با این وضعیت باید دید نفت درخشان چطور می‌خواهد از عنوان قهرمانی‌اش در جام حذفی دفاع کند و نماینده شایسته‌ای برای ایران در رقابت‌های آسیایی باشد. آیا این بازیکنان با شرایطی که در فصل‌های گذشته داشته‌اند، انتخاب‌های خوبی خواهند بود و در روزهای سخت لیگ پیش رو درخشان را یاری خواهند کرد یا اوضاع نفت با این یارگیری و وضعیتی که در دوران آماده‌سازی داشته، در ادامه از این هم وخیم‌تر خواهد شد؟